error_erros

@Monia Po pierwsze, pytanie natury organizacyjnej: dlaczego ranne drzewa są wykluczone z ogółu lasu i dlaczego las jest otoczony zgliszczami (o ile dobrze rozumiem, zgliszcza to zrujnowane zabudowania)? :P Z tym zza chmur kombinuję na wszelkie sposoby i wychodzi mi, że albo bóg jakiś, albo piorun ;> A tak zupełnie poważnie, to czuję, że ten wiersz ma sens, ale nie potrafię go dostrzec. Chętnie poczytałbym, jak widzą go inni, jak i sama Autorka ;>

Mnie, bo u mnie dochodzi jeszcze analiza rymów i całego tego szajsu :P

Och! Jak już uzbieram na łapówkę dla MEN-u za umieszczenie moich rymowanek na maturze z polskiego, prześlę Twój komentarz, żeby podług niego ułożyli klucz do części opisowej <3 A tak serio - wszystko się tu zgadza, od pierwszego zdania aż po ostatnie. Wielkie dzięki za wnikliwy i mądry komentarz! Zamarłem, kiedy zobaczyłem powiadomienie z Twoim nickiem, ale oddycham z ulgą xD Dziękuję!

Tak, widziałem, przypominał mój szacunek do Twoich opinii po tym, co tu odwalasz od wczoraj. Wynoś się stąd.

Dobre.

No to nie wiem, do tego wierszyka przegryź sobie flaczki po zamojsku albo tatara, może lepiej się będzie komponowało ;D Serio, dzięki, cieszę się, że Ci się podoba ;> Stary, niech Cię ktoś w końcu przytuli, bo nie wyrobisz z tą żółcią. Ja mam dzisiaj dobry nastrój, więc masz tu buziaczka ode mnie i spadaj ;*** Gratuluję dołączenia do zaszczytnego grona prowokatorów, na których zaczepki więcej nie zareaguję. Widziałem na własne oczy dwa porody i byłem zachwycony ;>

Nie sądzę, żeby było to aż tak całkowicie nowatorskie, ale dopóki nie trafię na tekst oparty na podobnych skojarzeniach, pozwolę sobie pławić się w poczuciu wyjątkowości ;D No i tak powinno się również postępować z rozjechaną na pół miłością - zakopać pod drzewem i zapomnieć, pod którym ;] Wcale nie koniecznie wymaga. Mówi się, że ktoś "źle skończył". No a tutaj miłość źle skończyła. I kot ;D Lubię tak kombinować, że puenta każe wrócić do początku wiersza, przeczytać go raz jeszcze i spojrzeć pod zupełnie innym kątem. Rzadko mi się to udaje, ale skoro napisałeś taki komentarz, to tym razem chyba poszło nie najgorzej ;>

Wiesz, jak jest z kotem, gdy rozjechany W dwóch częściach suszy się na asfalcie, A z jego okiem z czaszki wyrwanym Oko wrażliwe przegrywa walkę. Głowa ze wstrętem chce się odwrócić, By nie gnieździła się w niej padlina, Lecz coś jej każe patrzeć, coś kusi, By palec w truchło włożyć, polizać. Dziś, choć minąłem go obojętnie, Czułem, że kiedyś już coś skończyło Jak on podobnie - na pół rozcięte. Po nas mu imię nadałem: miłość.

@tomass77 Jeśli już upatrywać jakiegoś momentu, w którym rock umierał, to zaryzykowałbym tezę, że właśnie w tym czasie i właśnie tam, gdzie Van Halen byli na szczycie. Tzn. nie mam na myśli kapeli jako takiej, tylko tamte czasy i tamto środowisko. Glam rock był chyba pierwszym "etapem", na którym z rock'n'rollem jako zjawiskiem zaczęło być "coś nie tak" ;> Potem jeszcze nu metal mocno mu dowalił...ale nie wydaje mi się, by była to śmierć. Po prostu zmieniają się czasy, możliwości produkcyjne...no i priorytety. Życie na krawędzi nie imponuje już fanom tak, jak kiedyś. No ale do rzeczy ;> Nie jestem fanem Eddiego, ale jego zasługi dla muzyki rockowej są niepodważalne. A taki hołd od fana, jaki tu sporządziłeś - piękna rzecz. Udało Ci się oddać klimat - niemal poczułem ten zaduch skraplający się na ścianach klubu ;> To jest bardzo fajny moment. Taki..."wewnętrzny", dla wtajemniczonych ;D Świetnie podkręca klimat. Najsłabszym momentem wiersza jest niestety ostatnia strofa, gdzie ewidentnie zabrakło Ci już zapału albo pomysłu. Jest taka zwyczajna, oczywista i chyba nazbyt rzewna. Tak się gwiazd rocka nie żegna! ;>

@Rafał_Leniar Wykonanie może niespecjalnie w moim guście, ale sam pomysł na wiersz - do pozazdroszczenia!

@Moondog No dobra, przyznaję się - przylazłem tu jak cielę za tytułem ;P Ale było warto, bo wiersz jest super. Uchwyciłeś istotę rock and rolla totalnie, opis jest bez pudła całkowicie, brak mi tylko jakiegoś finału, jakiejś puenty. Tzn puenta niby jest, ale jakaś taka niewybijająca się.

No stary, jesteś profesjonalną zołzą! Poślubiłbym Cię, ale po pierwsze - jestem już zajęty, a po drugie - na pewno jesteś brzydki.

I co, to niby miało mnie zagiąć? Co Ty, od wczoraj mnie znasz, czy co? xD

@Wędrowiec.1984 Dialog w sonecie? To tak wolno w ogóle? ;P Ogółem to strasznie to jest fajne, zwłaszcza odpowiedź zołzy wyszła bardzo zgrabnie i...stylowo? ;>

Pfff... Napisałem o Wspaniałym Stuleciu, napiszę i o Dynastii ;]

Mam teraz taką rozkminę, ile miałbym punktów na maturze z polskiego, jakby dowalili ten Twój wiersz xD P. S. Chcę Twój wiersz o budowie statku. Zapłacę!

Moja żona ma koleżankę - samozwańczą modelkę/fotografkę, która stale pilnuje, żeby się nie uśmiechać. Bo od uśmiechania są zmarszczki. Dwie pierwsze strofy przywodzą mi bardzo tę osobę na myśl ;P

Dlaczego pokarałaś swój wiersz takim nudnym, nieprzyciągającym tytułem? Jest fajny, nie zasłużył na to! ;P

Sprowadziłeś naprawdę przyjemną i rozmowę do takiego poziomu, że Twoje inwektywy nie mają żadnego ciężaru i są mi obojętne. Ale Twój post, w którym "jebiesz debili" zgłosiłem, ponieważ w mojej opinii na to zasługuje. To tyle. Jeśli o mnie chodzi, limit dyskusji z Tobą uważam za wyczerpany.

Racja, myliłem się jedynie z własnej naiwności i wiary, że ludzie, którzy biorą się za poezję, są w stanie utrzymać jakiś przyzwoity poziom języka. Twoja krytyka straciła na wartości w momencie, w którym zasugerowałeś rozgoryczenie, że nie dostajesz tyle lajeczków, ile byś chciał, a stała się nic niewarta, kiedy postanowiłeś zamanifestować brak kultury w dyskusji. Jak widzę, lubisz mieć ostatnie słowo. Cóż, ja też. Możemy się tak szturchać, aż Mateusz nas rozdzieli - co mam nadzieję, nastąpi i wątpię, by ze szkodą dla mnie, ponieważ nie sprowokujesz mnie do tego, bym przyjął Twój poziom dyskusji.

Nie mówię, że Twój ulubiony szyk jest nienormalny. Mówię, że dla mnie jest nienaturalny. To czysto subiektywne odczucie. Głównie chodzi mi o czasowniki przesuwane na koniec wersu. No i o ile z tymi czasownikami to taka maniera po prostu, o tyle tego piruetu "słów które mają pod wiatr zawsze" to już nie rozumiem zupełnie. Po co Ci to dziwne "zawsze" na końcu? Co wiersz by na tym stracił, gdybyś napisała po prostu: słów które zawsze mają pod wiatr? :P

Aha, czyli jednak do do mnie masz problem. Ale w sumie dlaczego? Bo nie pobiegłem od razu dopasowywać mojego wiersza pod Twoje widzimisię? W ogóle to zastanawiam się, jak to się w Twojej głowie ułożyło, że przegadaliśmy tutaj pół dnia i nawet fajnie to szło, kulturalnie, aż tu nagle wpadasz znienacka i wyzywasz od debili jak jakiś dziesięcioletni fajfus pod trzepakiem. Jest mi autentycznie przykro, bo miałem Cię za kolesia trudnego, ale jednak w dobrej wierze. A Ty po prostu szukasz zaczepki. Stary, jeśli Ty chcesz tu być jaśnie panem krytykiem, to się najpierw trochę emocjonalnie zrównoważ i swój autorytet buduj rozwagą i kulturą, a nie przyłazisz robić chlew bez powodu, bo nagle masz taki kaprys.

@wolnosc_mojej_duszy Oto ja - fan wszelakich wierszy bożych, przybyłem dać sedrucho! ;D Ogółem to ja na żadne prognozy nie patrzę i są mi raczej obojętne. Przez okno widać, czy pada, czy zimno - i podłóg tego dobieram odzież. Tym sposobem z satysfakcją rujnuję "boski plan", który - jak rozumiem - zakładał, że mam zmoknąć i zmarznąć ;] Dobra, śmieszki na bok. Co ja sądzę o wierszu, to wiadomo, nie będę się powtarzał. Jedno tylko powtórzę - Twój szyk zdania bywa dla mnie nienaturalny i wciąż próbuję do niego przywyknąć. Ale taka uroda Twojej poezji, do której ja się z pokorą dostosowuję. Przeżyłem Twój wiersz z przyjemnością. W pierwszej chwili przeczytałem: raj, a nie "haj" i byłem zachwycony tym zdaniem. Potem doczytałem i jakiś tam promil zachwytu mi ubył, ale nadal uważam, że ta Twoja myśl to jest złoto warte wiersza ;D

Nie jestem idiotą, załapałem. Nie musisz tego za każdym razem powtarzać.

Spoko, każdemu się czasem uleje, ale w takim tonie to sobie podtrzymuj tam, gdzie Cię do tego sprowokowano.