Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Manek

Użytkownicy
  • Postów

    459
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Treść opublikowana przez Manek

  1. @Rafael Marius często jesteśmy tak zagonieni, że nie zauważamy tych małych piękności w naszym życiu. Pozdrawiam
  2. @FaLcorN @Jacek_Suchowicz @cura @JWF @Łukasz Jasiński Jest takie indiańskie przysłowie, a brzmi ono mniej więcej tak; Nie otrzymaliśmy ziemi w spadku po rodzicach, lecz pożyczyliśmy ją sobie u naszych dzieci.
  3. @FaLcorN Możliwe, tylko że mi właśnie o tą powtórkę chodziło. Jako o podkreślenie tematu. Taka mała figura retoryczna.
  4. Zmieniłoby to nieco sens wypowiedzi. Dziękuję za komentarz i serducho. Pozdrawiam
  5. Pożyczka To jest wszystko pożyczone, Tylko chwilkę w ręku masz, W wielkiej grze nieznaczny pionek, Dwie sekundy, krótki czas. Nie na zawsze dumne żniwa, Tymczasowych dążeń las, Już Atropos nić przerywa, Zapomnienia toczy głaz. Pożyczona moc istnienia, Pożyczony każdy kęs, I nie ważne, jak się mieni, Lecz świadomy chwili sens. Marek Thomanek 21.10.2024
  6. To nie ma nic wspólnego z dzisiejszymi czasami. Z wiekiem ogólnie czas coraz to szybciej biegnie. Tego się niestety nie da zmienić. Trzeba się do tego przyzwyczaić. "Kiedyś" nie było lepiej.
  7. Bardzo piękny język. Wiersz zaprasza do kilkakrotnego przeczytania. Pozdrawiam
  8. @Kwiatuszek Ha ha ha. Oj Wy kobiałki. ;-))) Uniwersum trzęsie się u samych posad i Was to bawi, a złamie się mały listek i upadnie na ziemię, to nad nim płaczecie. ;-))))) Pozdrawiam i dzięki za serducho!!!!!!
  9. Bardzo celnie to skomentowałeś. Dokładnie tak jest. Może nawet "prawie" się uda. ;-) Pozdrawiam
  10. Obserwując z różnych stron Porwali wysłańcy nie bacząc, że niemy, „Prowadźże do swoich, bo zarżnąć ich chcemy!” Wprowadził wertepem pod bagnet, kul huk, Gadają bohater, a inni że wróg. Najbliższym dopomóc – sprzedała swe ciało, Im częściej chodziła, tym mniej ją bolało. W świątyni słuchając anielskich śpiew strun Matusia do Jasia: „to dziwka, więc spluń.” Łupieżcy złupili, więc złupił ich dom. Pojmali, zamknęli do takich jak on. W katorgę powiedli, zakuli w kajdany, Zza okna spoglądał złoczyńca nieznany. Modlące się ręce w pięści złożone. Słowika do klatki, a kamień na wronę. Zarania pewnego zbytek się spalił, Dłoń wyciągnięta, jałmużny żądali. Marek Thomanek 23.04.2023
  11. Jasne, Państwo Kryształowi, Dla narodu chcąc obłowić, Udowodni się rozpusta, Wina Niemców oraz Tuska. :-P
  12. Zniknął spokój na podwórku? Tylko gdzie, kochany wujku, za przekręty wsze ciamajdy dziś ze strachu robią w majty.
  13. Śmierć kliniczna może być bardzo intensywnym przeżyciem. W to wierzę. Ale na pewno nie zachodzi tutaj żadne przejście czy skok w zaświaty, krainę duchów, boga itd. Mamy tutaj raczej do czynienia z urojeniami i halucynacjami niedotlenionego mózgu. Takie efekty można także uzyskać pod wpływem transu albo narkotyków. Tak samo i w tym wypadku są osoby opowiadające o niesamowitych i wręcz realnych doświadczeniach.
  14. Nie rób tego. Depresję można opanować. Życzę Ci siły.
  15. @Rafael Marius Nie gniewaj się, nie wiem co Ci się przydarzyło, ale żyjesz, więc nie mogłeś śmierci doświadczyć. Nikt z nas żyjących tego nie umie dokonać. @Rafael Marius Może i byłeś u jej progu ale przez ten próg nie przeszedłeś.
  16. @Natuskaa niektórzy nazywają różę królową kwiatów
  17. W sumie tak. A jednak nie do końca. zamiast błahe powiedziałbym raczej milsze i wygodniejsze
  18. @Rafael Marius Nie odbieram śmierci, jako czegoś negatywnego. Obojętnie, czy po niej jeszcze coś będzie, albo to już jest koniec absolutny. @Łukasz Jasiński podziękował
  19. Róża i ja Przekwitła róża w szklanym wazonie, Wyschnięte liście i pajęczyna. Purpurą kiedyś wdzięcząc zalotnie, Aromatycznie zmysły karmiła. Soczystym pąkiem kwiatu nabrzmiała, Kusiła tańcząc tango bezwstydnie, Do jej zerwania tak zapraszała, A zrywającą rękę raniła. Dziś pochyliła główkę zmęczoną, Zwiędniętym płatkiem blat stołu zdobiąc, Nową kreację wypracowała, Jeszcze się piękni za końca progiem. Siedzę wpatrzony w różę, się pytam, Ileż to kwiatów świat wielki zdobi, Ile z nich martwe stworzyło morze – Czy także śmierć umrzeć potrafi? Marek Thomanek 12.09.2023
  20. @Łukasz Jasiński To dlaczego nie dałeś serducha???
  21. @Monia Dziękuję uprzejmie za serduszko. Pozdrawiam
  22. @Leszczym Dzięki. Lubię takie baśniowe klimaty.
  23. @Moondog Aaaaaa. Teraz rozumiem. Jak taka jedna mała literka może przemienić cały sens wypowiedzi. Bardzo ładny przykład na to, jak ważna jest rzetelna korekta przed pastowaniem swoich tekstów.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...