Rafael Marius

Całkiem możliwe, ja lubię różnych ode mnie. Takie spotkania poszerzają horyzont o inne postrzeganie świata. Uspokajają. A tym niskoenergetycznym dają motywację, siłę i pocieszenie.

Bliskości objazd z pierwszeństwem lęku miłość spowalnia wygody znawcom za cztery ściany kupiona pustka pieśnią usypia tęsknego wdzięku Jedynek cienie na kwiatach losu samotnej łąki wśród puszczy miasta z kopczyka kreta niepewnym gestem snuje się obłok wątłego głosu Na rysie listek żywy wiosenny papuga wróży dwoistość roli heretyk skupił myśl na chwili dzieci parami idą do szkoły

@Ewelina To raczej niezamierzony skutek uboczny cierpień.

Faktycznie zabawne. Papugi w karmnikach. Co to się porobiło.

To one są na wolności?

Zabawne. Podobnie jak reszta wiersza.

Spotyka się takie specjalistki. Ja również dziękuje.

Papugi są piękne, wesołe swoimi kolorami, wśród szarej zimy. Też kiedyś je miałem.

@Adriana Gawrysiak Są tacy, co lubią tylko podobnych do siebie, a potem narzekają, że im nudno.

Ja też mam z nieba.

@kwintesencja Trafnie opisałaś stan wewnętrzny ludzi o skłonnościach depresyjnych. Znałem ich wielu, bo zawsze garnęli się do mnie. Ja raczej mam nadmiar energii zatem mogę go rozdawać. Podobno się udziela

@Halina Bolek Niestety nasza fantazja śpi, a ta dziecięca wiadomo.

@Rafał Hille Pomysłowe wyjaśnienie słowa przekroje.

@Waldemar_Talar_Talar Świat byłby bardziej strawny, gdyby ludzie częściej przepraszali

@Bocian Witam Bociana, co nie odleciał do ciepłych krajów.

Ja to rozumiem jako wolność od stereotypowych zachowań, nawyków, przyzwyczajeń, schematów myślowych. Bez konieczności ciężkiej pracy koniecznej do przemierzania czasu i przestrzeni. Może nawet wolność absolutną, która jak wiemy nie istnieje, ale pomarzyć można.

Nie zawsze działa. Trzeba jeszcze zafascynować, a z tym może być trudniej.

Zastanawiające.

Zaklęcie brzmi miłość. Podobno niektórym się udaje rozmawiać z naturą.

Tak właśnie czułem, ale chciałem się upewnić, bo czasem jest tak, że ktoś pisze wiersze, które do niego, nic a nic, nie są podobne.

@Leszczym Zabawne.

@Ewelina Opisałaś typowy schemat relacji jaki u mnie bywał. Dodałbym jeszcze jedno słowo krótka, jak życie motyla. I kiedyś się zakończył na zawsze.

Tak jak autorka?

@Leszczym Mnie się kiedyś coś podobnego przydarzyło, z tą różnicą, że dziewczyny były dwie, a ja pośrodku. Nie wspominam zbyt miło. One chyba też.

Marksizm zaraził takim myśleniem miliardy.