Rafael Marius

@iwonaroma Większość ludzi tkwi przez całe życie w tym samym gnieździe schematów, nawyków, postrzegania świata w określony sposób myśląc, że to szczyt ich możliwości. Komu uda się z niego wyjść ten się zdziwi.

Można mieć wiosnę w sercu przez cały rok, nie tylko wiosną. Pytanie tylko jak to osiągnąć? Ja kiedyś tak miałem przez długie lata, ale wtedy byłem młody i zdrowy i lubiany. I rozdawałem ją pełnymi garściami, każdemu kto zechciał przyjąć. I to jak...

Niektórzy obrażają się o byle co i nie można z nimi rozmawiać.

Chociaż w tym mi się udało.

Zdecydowanie Pimpek jest samcem alfa w tej sforze.

@Kwiatuszek Różne ludzie mają gusta kulinarne i nawyki żywnościowe. Czasem jedno od drugiego nie sposób rozróżnić. A są i tacy, co nie mają wyboru, bo stan zdrowia narzuca im, co mają jeść, a co nie. Ja do tych ostatnich się zaliczam.

Ja mieszkam w parku. Wszędzie wokół mam zieleń. Nawet w zimie jest, bo posadzili zimozielone rośliny. Jest pięknie, choć to w centrum Warszawy. A po drugiej stronie ulicy kolejny park i wokół mniejsze skwerki. Do nas ludzie przychodzą na wypoczynek, a dzieci się bawić.

Dziękuję za uznanie. Jak zdrowie pozwoli to będę.

Trzeba ją przepracować, a jedną z metod jest powtarzanie, aż do znudzenia. U mnie to zadziałało, ale dotyczyło zupełnie innego problemu. Nie jednego i nie raz.

I w tym lep jego atrakcyjności. Siła spokoju.

I bilansie innych przeciwieństw, który jak to bilans musi wyjść na zero. Nie tylko w skali makro, ale i mikro, czyli w nas samych.

Widocznie jest tego przyczyna... jakaś poważna, skoro ciągle powraca.

Z miłą chęcią, szczególnie gdy będzie pasować do wiersza. A kwiatowej poezji na forum niemało.

Otóż to przyjaciół poznaje się w biedzie. A mnie jej nie brakowało w przeciwieństwie do tych prawdziwych...

Tak po 6 latach przerwy wracam do mojej najstarszej pasji. Ale z wózka nie tak prosto robić zdjęcia. Pewne ujęcia i miejsca są niedostępne.

@corival Potrzeba zabijania matką wynalazków. Ciekawy wiersz z pomysłem.

Jak dla mnie motyle, ale jeszcze ich nie ma. Żonkile już są. Piękne słoneczka otwierają rozkosze buźki pełne słodyczy.

@Lidia Maria Concertina Jak trwoga to do Boga.

Ja szukam mocy wewnątrz siebie. To typowe dla introwertyków.

@marekg Szczęśliwie gwiazd jest dużo.

Ale to jest niemożliwe, bo ona ma zawsze działanie terapeutyczne lub destrukcyjne dla tych, których angażuje, czy to po stronie twórcy, czy odbiorcy. To już jest dobrze przez naukę udowodnione. Nie tylko przez psychologów, ale również neurologów.

Dziękuję za miły komentarz i polubienie. U nas też są forsycje już w pełnej krasie, a także żonkile. Zatem zrobiło się żółciutko. Niestety dzisiaj w Warszawie pada deszcz.

@Sylwester_Lasota Może to ostatni człowiek na ziemi.

Jeśli czytelnikiem jest sam autor, to można się zgodzić, ale w innym wypadku to już nie. Wiele osób pisze w ramach arteterapii i nie ma zamiaru tego nikomu pokazywać. Kiedyś była moda na pisanie pamiętników i wiersze też w nich się trafiały. Podobno teraz wraca. Nazywa się to journalling. Modnie z angielska.

Nikt nie traktuje. Wszyscy wiemy, że to zabawa.