Rafael Marius

Czego życzę autorce lub autorowi. Spełnienia marzeń wiosennych. Wierszyk całkiem przyjemny.

I bardzo mnie to cieszy, gdyż starałem się pisać ten wiersz tak, by trafiał nie tylko do osób, które często sięgają do cytowanych poniżej tekstów. Można go całkiem swobodnie rozumieć poza kontekstem religijnym. A już na pewno nie jest on związany z jakimś konkretnym kościołem. Ja zresztą formalnie do żadnego nie należę. Jestem poszukiwaczem. Dziękuję za przychylność.

Też mnie to zaciekawiło, jak to możliwe, że w tak krótkim czasie i to jeszcze w święta pokazała się taka liczba wyświetleń? Całkiem możliwe, że licznik się pomylił, bo takie ilości wyświetleń zdarzają się tu bardzo rzadko. I nigdy tak szybko.

@Marianna_Katarzyna Dziękuję za serduszko.

Otóż to. Może i dla niewierzących w ten sposób też? A może i nie? Ja zawsze byłem wierzący, nie zawsze tak samo.

Zmartwychwstania za życia... do nowego życia.

@marekg Mój dobry kumpel miał dom w Orłowie. Spędzałem tam i okolicy część wakacji. To były lata 80te. Na klifie była jednostka wojskowa.

Są tacy, co właśnie z poszukiwania czynią cel, a gdyby znaleźli, to by go stracili Obiektem najczęściej jest jakiś ukryty lub nieistniejący skarb np święty Graal, bądź częściej idealny narzeczony. Jak najbardziej. Ja dzisiaj znalazłem takie słoneczko.

Dziękuję za przychylność i również świątecznie pozdrawiam.

Dziękuję za miły komentarz i serduszko. Staram się przy dzisiejszym radosnym święcie i nie tylko, na co dzień również.

@iwonaroma Czasem ważniejszy jest proces samego poszukiwania od znalezienia. Zresztą nie wszystko daje się odszukać. Już takie jest ze swej natury... nieodgadnione.

@Lidia Maria Concertina Dziękuję za serduszko.

Będzie niebawem dzidziuś.

@Dekaos Dondi Może i lepsze, bo dziura w płocie może przydać się tylko złodziejom, a mur przed nimi chroni... dobytku.

To taka moja śmiała hipoteza na podstawie wieloletniej obserwacji i nie tylko moja. W pewnych środowiskach to nawet swego rodzaju dogmat, a zarazem przestroga przed nadmiernym spoufalaniem się z techniką kosztem natury.

Jasne. Zagapiłem się, a korektor za głupi, żeby to wychwycić. Dziękuję za pomoc. Już poprawione, Tym bardziej dziękuję za uznanie. To mój pierwszy wiersz o takiej tematyce.

Świat kiedyś zwiędnie jak polne kwiaty. Ale nikt nie wie kiedy?

Niektórzy są robotami. Konwergencja ludzi z maszynami. Cywilizacja "postępu".

@Ewelina Dziękuję za serduszko.

Powinien wcześniej umieścić zdjęcie z krokusami i pszczołą, ale lepiej późno niż wcale. I jeszcze z dnia dzisiejszego. Pierwsze tulipany rozchyliły swoje kielichy. Znakiem tego wiosna już przyszła na dobre i złe.

Wzajemnie. A dokąd jedzie ten pociąg okaże się, gdy się do niego wsiądzie.

Dziękuję wzajemnie.

Ze źródła ścieżki zawile płynie z dołu do góry wiecznie tętniący sprzeczność rozdarta ruchem zasłony za bramą jedność objawia imię Spleciona ziemia z niebem w uścisku świątynię wznosi z żywych odcieni kluczem poznania głaz odwalony ukryta wiedza w białym kamyczku Gwiazda rozchyla mrok studni śpiących na dnie umarłym drabina kwitnie serce człowieka tajemny ogród raj zmartwychwstały z urojeń pnączy. Ewangelia Filipa 90a : Ci, którzy twierdzą, że będziemy najpierw umierać, a potem powstaniemy z martwych mylą się. Jeśli nie otrzymają zmartwychwstania najpierw, gdy jeszcze żyją, to nie otrzymają niczego, gdy umrą. Ewangelia Marka 15,38 : I wtedy została rozdarta zasłona Świętego Świętych na dwoje z góry do dołu. Apokalipsa Jana 2,17 : i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto otrzymuje. Apokalipsa Jana 9,1 : i ujrzałem gwiazdę, która z nieba spadła na ziemię i dano jej klucz od studni czeluści.

Na to pytanie to tylko upływający czas da odpowiedź. Statystycznie rzecz biorąc są spore szanse.

@kwintesencja Może uschła dlatego, że miała dosyć spotykania się w "miłym" gronie rodzinnym. Zatem postanowiła z tym skończyć i na następne święta pojechać sobie do ciepłych krajów z...