Rafael Marius

Ale chyba tych sławnych, bo mną to się raczej nikt nie interesuje.

Prywatność każdemu się należy.

Ja jestem protestantem, zatem mam nieco inny pogląd na te sprawy, ale mniejsza o to.

@Nata_Kruk Jak ja lubię taki krajobraz, jak dla mnie, typowy dla wielu miejsc na Mazowszu. Również w okolicy mojej leśnej działki. Też nie jedno podobne zdjęcie zrobiłem. Brakuje tylko kapliczki na rozstaju dróg. Jak na rower trudny teren. Teraz jeszcze jako tako, bo mokro, ale w lecie jak podeschnie to będzie plaża. Bardzo ładny wiersz, ale cytrynka to jeszcze w tym roku nie widziałem.

@koralinek Ja też mam taki kącik, ale nikogo do niego nie zapraszam.

Często to co cenne pozostaje poza naszym zasięgiem, a gdy staje się dostępne już wartości żadnej nie przedstawia. Los kpiarz ma specyficzne poczucie humoru.

@Waldemar_Talar_Talar Nic nowego pod słońcem.

Podobno Bóg się troszczy szczególnie o tych, co sami się o siebie zatroszczą. A jak sobie pościelesz tak się wyśpisz.

Czemu nie. Jak będę wiedział to chętnie odpowiem. Choć każdy szuka własnych odpowiedzi, jednak te cudze mogą zainspirować i doprowadzić do odkrycia zagadki.

Wynikałby z tego wniosek, że tych pozytywnych chwil jest jednak więcej, od tych skrajnie negatywnych, które prowadzą do śmierci. Ale kto to policzy i jak. Jednego możemy być pewni iż dominuje codzienna zwykłość. Może i dobrze. Jednak tęsknota pozostaje... Dziękuję za miłą obecność i serduszko.

Jedyne, co nam zostaje, bo reszta życia to, w większości, szarość, albo gorzej. A potem owa ulotność jest z nami, aż do końca na fotografiach pamięci. Dziękuję za przychylność.

Podobnie jak w Biblii zaczęło się od rozdzielenia całości na części. A zakończy połączeniem wszystkiego w pierwotną jedność zarówno w skali świata, jak i indywidualnej każdego człowieka.

Dziękuję. Będę pamiętał.

Dziękuję za zrozumienie.

Taki to już los. Znam go dobrze, bo oboje moi rodzice mają depresję od zawsze. A ojcu właśnie się pogorszyło, jak nigdy dotąd.

@Tectosmith Masz refleksyjną osobowość. Ja nie znam odpowiedzi i nawet takich pytań nie mam. Może poza tym jednym. Nie warto. Ani siebie, ani innych. Ja jestem osadzony w teraźniejszości i myślenie o przyszłości to nie moje rzemiosło.

@Ewelina Ja to wcale nie umiem tak kombinować, ale inni potrafią. I nic na to nie poradzę.

Nie miałem na myśli, żebyś nie pisała. Może właśnie dobrze jest pisać, by zwrócić na to uwagę.

Niby wszyscy tak deklarują, a jednak jeszcze nie spotkałem nikogo, kto by takich lub podobnych zabiegów nie uskuteczniał.

To taka dość przewrotna gra miłosna odwołująca się do reakcji paradoksalnych na zasadzie skoro mi dają wolność, to jednak zostanę. Skoro ma być mi lepiej, to niech będzie gorzej. Czasem działa. Zależy od aktorów.

Rzecz naturalna. Inaczej być nie może.

Nieraz to słyszałem i raczej odbierałem jako próbę zatrzymania niż dania wolności. Co po weryfikacji u mówiącej okazywało się słusznym przypuszczeniem.

Może by i była taka telewizja ciekawsza, bo tą na szklanym ekranie porzuciłem już w szkole podstawowej na rzecz realnego życia.

Sęk w tym, iż motyle mają różne gusta i nigdy nie wiadomo jakie, zanim się nie sprawdzi. A gdy się nie trafi, to już za późno, bo motyl odleciał.

Mój świat może komuś wydawać się mały. Obejmuje jakieś 3 km wokół domu, ale z racji tego, iż jest to centrum Warszawy zawiera w sobie wiele. Tak jak w wierszu: W szczególe świata perła ukryta. A tych pereł znajduję codziennie, aż za wiele. Zatem jestem bogaty we wrażenia i nie potrzebuję nigdzie jeździć.