Kwiatuszek

@sowa Bardzo dziękuję za komentarz, z pewnością wezme pod uwage podczas dalszej twórczości, pozdrawiam;-)

Gdy zbliża się jesień, ptak inaczej śpiewa. W złoto-brązowe szaty odziewają się drzewa. Kwiatów coraz mniej na tych leśnych łąkach, do swojej kryjówki chowa się biedronka. Zapach ziemi o poranku me zmysły przenika, letni krajobraz z oczu powoli zanika. Ustępuje miejsca dostojnej jesieni , która złotem i purpurą w bladym słońcu się mieni. Babie lato lśni na drzewach, krzakach oraz trawie, nie słychać już żab rechotu w pobliskim stawie. Jabłka w sadzie rumienią się radośnie, któż w tejże chwili chciałby myśleć o wiośnie!

@Waldemar_Talar_TalarWaldemar_Talar_Talar piękna prawda,pozdrawiam:-)

Przyjaźń wieloletnia wróciła tak nagle, Aż chciało się śpiewać, wiatr dmuchał w żagle. Tak długo milczałeś, Przyjacielu drogi, A ja ciągle czekałam nawet, gdy mróz srogi. Czekałam, az wyjdziesz z ponurego lasu, choć zwątpienie mnie brało od czasu do czasu. Najważniejsze, że jesteś i nie znikniesz więcej. Znów mogę tańczyć w kwiecistej sukience! Tak miło widzieć Twoją twarz radosną. To tak jakbym po zimie witała się z wiosną. Spotkałam Cię na rozdrożu, tam widziałam Cię ostatni raz. To tak jakby w tej chwili cofnął się czas. Znow jesteś dla mnie najważniejszy w świecie, wszędzie pachnie kolorowe kwiecie!

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję:-)@[email protected]

@Waldemar_Talar_TalarWaldemar_Talar_Talar Dzien dobry :-) czas niekiedy przestaje istnieć kiedy znika ktoś ważny ( przynajmniej takie pozostawia uczucie) . Pozdrawiam;-) @PhuruchikoPhuruchiko obawy zastąpmy nadzieją i wdzięcznością a tamte pierwsze znikną bezpowrotnie. Pozdrawiam;-)

gna choć nikt go nie goni czas nieubłagany gdy jesteś zwalnia tak nagle wyszedłeś lecz wrócisz zegar przyspieszy by stanąć na zawsze gdy znikniesz niepohamowany

Słowa-kłujące bardziej niż ostre sztylety , Chyba nie takiej szukałeś kobiety. Niegdyś kwiaty sypały się z ust Twoich , Teraz zwiędłe leżą u stóp moich. Klękam na szarym,zwiędłym dywanie Zraniłeś mnie niesłychanie. Boli mnie serce ,boli też dusza, W oczach Twych brak współczucia- nastała susza. Tak wiele zmieniły niepotrzebne słowa. Czy można wszystko zacząć od nowa? Zamienić kłujący sztylet w kwiat wiecznie pachnący, Utkać świeży dywan mnie otaczający? Bym mogła klęczeć w kolorowym kwieciu Zamiast ronić łzy w zwiędłym śmieciu.