Kwiatuszek

@Natuskaa Te impulsy to chyba każdy tak ma a przynajmniej większość:-) Oby u Ciebie było ich jak najwięcej, chętnie poczytam jeszcze.

@Natuskaa Czytam już któreś Twoje opowiadanie i za każdym razem czuję niedosyt, że już się skończyło. Pięknie piszesz i cudownie postrzegasz otaczający świat! Pozdrawiam :-)

@Natuskaa Mi również się podoba:-)

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję i życzę miłego wieczoru! @Dared U mnie to całkiem miłe wspomnienia. Żal, że to wszystko minęło bezpowrotnie. Dziękuję;-)

@violettaDziękujemy:-)))

@PhuruchikoDziękuję! Miłej niedzieli:-) @kwintesencja Uwielbiam wszelkiego rodzaju rupiecie, to największe skarby. Dziękuję i miłego dnia! @TylkoJestemOnaDziękuję za serduszko, miłego popołudnia! Pozdrawiam!

Sentymentem darzę tę sosnową szafę, co skrzypi w piwnicy, gdy zamykam drzwi. Lalka bez ubranek, w potarganych włosach. Dotknięta małą rączką, jak nowa blaskiem lśni. Poszarzały misiu z wytartym już pluszem, za uśmiechem dziecka tęsknotą w szafie łka. Rozrzucone klocki, bez lakieru bączek... Wszystko jest w tej szafie, w oku kręci się łza. Sentymentem darzę tę sosnową szafę, zamknę lepiej już drzwi. Zabiorę z niej misia, niech ucichnie płacz. Lalka w niej zostanie i klocki i bączek. Wrócę jutro znowu, misiu dziś ze mną śpi.

@ais Dziękujemy bardzo za serduszko! Takie wiersze jak widać również są potrzebne. Przynajmniej nawiązuje się jakaś konwersacja a o to tutaj chodzi.

@Rolek Obyś miał rację:-)

@RolekDziękuję:-)

@Rolek I się od rana uśmiechnęłam:-))) Zrobiło się niemałe zamieszanie niczym na czerwonym dywanie. @Rolek @aisZ drugiej strony, Wy się denerwujecie, a mnie to rozbawiło do łez! @Rolekbroni wiersza niczym lew swego terytorium na sawannie haha. Chciałam zmienić te dwa wersy, ale nie lubię komuś sprawiać przykrości. Jednak gdyby były zmienione nie byłoby tak śmiesznie, prawda?

@RolekCenne serduszko, dziękuję:-)

@WiechuJKDziękuję i miłego wieczoru!

@Manek Bardzo ładne przesłanie:-)

@RolekDziękuję za serduszko!

@Natuskaa@TylkoJestemOnaDziękuję za serduszka!

@Rolek Inspiracja powstała tylko i wyłącznie w mej głowie:-) Zerknę jednak na podobieństwa. Dziękuję:-)))

@Rolek Nie może być aż tak smutno...

@Rolek Sam pomysł i napisanie są genialne jak zawsze, tylko czemu tak drastycznie?

@Rolek Pięknie napisane,ciekawe ,jednak serduszko daję za pół wiersza.;-) Druga połowa to dla mnie horror, a ja nie lubię horrorów brrrr....a tak ładnie się zaczęło.

@Rolek Tak, to prawda. Do dobrego i pięknego nadzwyczaj szybko się przyzwyczajamy. A później tej dobroci nie doceniamy. Dzięki;-)

Po dwóch godzinach burza ucichła. Dość mocno popadało. Kwiaty w moim ogrodzie wydawały się uśmiechać na wszystkie strony. Dostojnie podniosły głowy jakby chciały zakomunikować całemu światu: - Jesteśmy najpiękniejsze i najszczęśliwsze na świecie! Patrzcie na nas, patrzcie! Krople deszczu spływały po kolorowych płatkach i zielonych liściach. Miały rację, było na co patrzeć. Tym bardziej, że na horyzoncie pojawiła się przeogromna tęcza. Powietrze było nadzwyczaj orzeźwiające. Popędziłam więc do domu i pootwierałam wszystkie okna. Tak to bywa i w naturze i w życiu. Po burzy zawsze wychodzi słońce. Nie ma innej możliwości. Tak już stworzony nasz świat. Czy gdyby cały czas na niebie jaśniała kolorowa tęcza bylibyśmy w stanie zauważać jej piękno? Stałaby się czymś zwyczajnym, jak codzienne mycie zębów. Czymś do czego nie przywiązujemy większej uwagi. A kiedy zaskoczy nas, raz na jakiś czas, budzi poczucie wdzięczności i pozostaje w pamięci na bardzo długo.

@RolekSerdecznie dziękuję:-)

@Rolek Jak najbardziej, jestem "za" ;-))))

@Rafael Marius Dziękuję w imieniu swoim i @Rolek:-)))