Radosław

Świetny fragment w oparciu wcześniejsze wprowadzenie. Daje szersze pole do interpretacji. Można dostrajać piętra w sobie albo też innych do siebie - oj. to wielkie "wyzwanie" dla wszystkich uczestników szukania "wspólnej fali" . pozdrawiam i gratuluję wiersza

nie każdy dorosły to udźwignie a co dopiero dziecko

Bardzo podoba mi się ten wiersz. Pozdrawiam.

Nie ma nic lepszego niż pierogi w domu i nic lepszego niż głos wyczekiwanych kroków.

@Nata_Kruk Dziękuję, To pauza strategiczna ;)

@Domysły Monika Dziękuję.

O tak ! intencje są bardzo ważne!

@MIROSŁAW C. W sumie można też to tak rozumieć, jeśli przyrównamy to do przerwy w szkole. Tam jest dość głośno. Ale myślę , że słowa też potrzebują złapać oddech ;) pozdrawiam serdecznie

@Hiala Zgadza się. Pozdrawiam serdecznie

co innego mówisz co innego słyszę dopuśćmy do głosu pauzę na ciszę nic tak jak ona nie dopełnia słowa

@andreas Dobre pytanie, tylko czy na czasie ;) ?

@Stracony @Nata_Kruk Któż nie chciałby, odjąć sobie paru lat. I przeżyć piękne uniesienia? Tu obraz jest barddzo wymowny, delikatny, subtelny. Z jednej strony przyłada termofor do serca, z drugie drapie serce pumeksem. Sforumowanie "Już szuka wiosny" obrazuje w kierunku dzieciństwa i szkoły, jak dzieci z panią idą szukać wiosny co jeszcze bradziej uderza emocje. Wiecej nie będę już pisał, żeby nie zagadać bardzo ciekawej miniatury ;)

@Nata_Kruk Dziękuję. Jesteś THE BEST. Pomagasz mi w wyjściu z grafomanii.

@FaLcorN Dziękuję. To już mały kroczek do bycia ponadczasowym ;) Pozdrawiam ciepło

@kollektiv Dziękuję za konkret, za sugestię. Faktycznie uśmierciłem wiersz. W progu trzymając klamkę wyrwaną na siłę z otwartych drzwi słyszę cichy mamrot wejdź wejdź do środka by naprawdę zacząć żyć

@aff To jest mi już bliższe: W progu stojąc w progu trzymałem klamkę wyrwaną z otwartych drzwi i kto by pomyślał że wystarczyło wejść do środka by naprawdę zacząć żyć

@Konrad Koper Tak, symboliczny: i dla podmiotu i w znaczeniu cech.

W mojej ocenie czegoś tu brauje. Taką miniaturę można potraktować jak lustro, ale czy ona daje coś więcej ?

czego byś nie zrobił jest pyłem w warkoczu komety

@kollektiv Dzięujuję za sugestię. Szkielet wiersza był taki: trzymam się życia jak klamki wyrwanej z otwartych drwi Można i tak zostawić.

zaprosić na parkiet dwa światy i sprawić by serce w serce tańczyły do wspólnej melodii a kiedy skończą grać przeboje sięgnąć po swoje

I tak do zaorania ;)

Niezła ironia.

@aff To mamy już jeden wspólny mianownik ;)

jadę na pamięć dzień w dzień od dechy do dechy