Radosław

@Nata_Kruk Dziękuję. Jesteś THE BEST. Pomagasz mi w wyjściu z grafomanii.

@FaLcorN Dziękuję. To już mały kroczek do bycia ponadczasowym ;) Pozdrawiam ciepło

@kollektiv Dziękuję za konkret, za sugestię. Faktycznie uśmierciłem wiersz. W progu trzymając klamkę wyrwaną na siłę z otwartych drzwi słyszę cichy mamrot wejdź wejdź do środka by naprawdę zacząć żyć

@aff To jest mi już bliższe: W progu stojąc w progu trzymałem klamkę wyrwaną na siłę z otwartych drzwi i kto by pomyślał że wystarczyło wejść do środka by naprawdę zacząć żyć

@Konrad Koper Tak, symboliczny: i dla podmiotu i w znaczeniu cech.

W mojej ocenie czegoś tu brauje. Taką miniaturę można potraktować jak lustro, ale czy ona daje coś więcej ?

teraz już wiem czego bym nie zrobił jest tylko pyłem w warkoczu komety

@kollektiv Dzięujuję za sugestię. Szkielet wiersza był taki: trzymam się życia jak klamki wyrwanej z otwartych drwi Można i tak zostawić.

zaprosić na parkiet dwa światy i sprawić by serce w serce tańczyły do wspólnej melodii a gdy skończą grać przeboje sięgnąć po swoje

I tak do zaorania ;)

Niezła ironia.

@aff To mamy już jeden wspólny mianownik ;)

jadę na pamięć dzień w dzień od dechy do dechy

@Nata_Kruk Na luzie, wolność słowa;)

Faktycznie a jak jest samopoczucie to już w ogóle ;)

@Domysły Monika Gdy piszę mam straszny chaos i trudno mi sobie z nim poradzić. Przyjmuję taki stan rzeczy. Pozdrawiam i dziękuję za piświecenie czasu w komentarzach pod wierszem.

@Domysły Monika Wiele do myślenia dał mi komentarz @aff . Do bólu nawiązują już dwa pierwsze wersy, bo taki absurd bez wątpienia wiąże się z bólem - albo wynika z niego, albo potęguje. Tytuł "W prgu" wydaje mi się bardziej adekwatny zwłaszcza w kontekście "wyjścia"

@Gizel-la A to ciekawe " poczucie szczęścia".

@iwonaroma Znam ten film, a wiersz super.

@Laura Alszer O swoim ;)

@Domysły Monika Hej , mam nadzieję że to wyrwanie wyszło Ci na dobre ;) W wierszu naniosłem "komesmetyczne" zmiany. Dziękuję za komentarz ciepły komentarz i obiecuję, że poradzę sobie z miodem ;) Pozdrawiam równie ciepło

Wiersz z gatunku słodko - gorzkich. Gratuluję pomysłu - w jedną z kultowych scen z dzieciństwa wplotłeś ból samotności ( w moim odczuciu). pozdrawiam @aff Ciekawy komentarz do wiersza. Zaskoczył mnie równie, jak sam utwór.

Dobre ujęcie. Obrazowanie mnie przekonuje. Z tezą też się zgadzam. Czegóż chcieć więcej ? ;) A spanie na w wieżowcu na wysokim piętrze pozwolę sobie wiziąć do swojego warsztatu ;)

@Leszczym Ciekaw jestem Twojego punktu widzenia i argumnetacji.

@aff Wyrażam swoją wdzięczność za Twój komentarz.