Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Radosław

Użytkownicy
  • Postów

    1 995
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Treść opublikowana przez Radosław

  1. @aff @iwonaroma Dodałbym jeszcze, ujmujące. Ileż można ukazać ,wydawałoby się powierzchownym opisem. Pozdrawiam
  2. Świetny fragment w oparciu wcześniejsze wprowadzenie. Daje szersze pole do interpretacji. Można dostrajać piętra w sobie albo też innych do siebie - oj. to wielkie "wyzwanie" dla wszystkich uczestników szukania "wspólnej fali" . pozdrawiam i gratuluję wiersza
  3. nie każdy dorosły to udźwignie a co dopiero dziecko
  4. Bardzo podoba mi się ten wiersz. Pozdrawiam.
  5. Nie ma nic lepszego niż pierogi w domu i nic lepszego niż głos wyczekiwanych kroków.
  6. Oczywiście, ptakom takie wysokie napięcie nic nie może zrobić, ale są ptaszki (i nie tylko) którym zbyt wysokie napięcie może się nienajlepiej skończyć. Zwłascza wtedy, gdy nie mają kontaktu z ziemią, gdy zbyt odlecieli. A tak poważnie - myślę , że jeśłi idzie o napięcie, to najlepsze jest te najbardziej optymalne, Kwestia osobista. Trudno sobie wyobrazić działania bez zupełnego pobudzenia, ani też wtedy gdy kogoś napięcie paraliżuje. Wysokie ok , a zywokie nie ok ;)
  7. najbliżej mi do ciebie kiedy jesteśmy w łączności jak ptaki na linii wysoko lecz nie pod wysokim napięciem
  8. @Nata_Kruk Dziękuję, To pauza strategiczna ;)
  9. @Domysły Monika Dziękuję.
  10. O tak ! intencje są bardzo ważne!
  11. @MIROSŁAW C. W sumie można też to tak rozumieć, jeśli przyrównamy to do przerwy w szkole. Tam jest dość głośno. Ale myślę , że słowa też potrzebują złapać oddech ;) pozdrawiam serdecznie
  12. @Hiala Zgadza się. Pozdrawiam serdecznie
  13. co innego mówisz co innego słyszę dopuśćmy do głosu pauzę na ciszę nic tak jak ona nie otula słowa
  14. @andreas Dobre pytanie, tylko czy na czasie ;) ?
  15. Radosław

    haiku - samotnik

    @Stracony @Nata_Kruk Któż nie chciałby, odjąć sobie paru lat. I przeżyć piękne uniesienia? Tu obraz jest barddzo wymowny, delikatny, subtelny. Z jednej strony przyłada termofor do serca, z drugie drapie serce pumeksem. Sforumowanie "Już szuka wiosny" obrazuje w kierunku dzieciństwa i szkoły, jak dzieci z panią idą szukać wiosny co jeszcze bradziej uderza emocje. Wiecej nie będę już pisał, żeby nie zagadać bardzo ciekawej miniatury ;)
  16. @Nata_Kruk Dziękuję. Jesteś THE BEST. Pomagasz mi w wyjściu z grafomanii.
  17. @FaLcorN Dziękuję. To już mały kroczek do bycia ponadczasowym ;) Pozdrawiam ciepło
  18. @kollektiv Dziękuję za konkret, za sugestię. Faktycznie uśmierciłem wiersz. W progu trzymając klamkę wyrwaną na siłę z otwartych drzwi słyszę cichy mamrot wejdź wejdź do środka by naprawdę zacząć żyć
  19. @aff To jest mi już bliższe: W progu stojąc w progu trzymałem klamkę wyrwaną na siłę z otwartych drzwi i kto by pomyślał że wystarczyło wejść do środka by naprawdę zacząć żyć
  20. @Konrad Koper Tak, symboliczny: i dla podmiotu i w znaczeniu cech.
  21. W mojej ocenie czegoś tu brauje. Taką miniaturę można potraktować jak lustro, ale czy ona daje coś więcej ?
  22. teraz już wiem czego bym nie zrobił jest tylko pyłem w warkoczu komety
  23. @kollektiv Dzięujuję za sugestię. Szkielet wiersza był taki: trzymam się życia jak klamki wyrwanej z otwartych drwi Można i tak zostawić.
  24. zaprosić na parkiet dwa światy i sprawić by serce w serce tańczyły do wspólnej melodii a gdy skończą grać przeboje sięgnąć po swoje
  25. Radosław

    Na polu

    I tak do zaorania ;)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...