Radosław

Piękny wiersz. Schować się w płatkach śniegu - wyzwanie !

Bardzo trudny i poruszający temat ujęty w formę, która nakłania do refleksji. Mimo, że w moim odczuciu tekst ma w sobie pierwiastek ironii, to wydje mi się empatyczny i wypełniony współczuciem. Wart przleania na papier. Pozdrawiam

Potwierdzam. Intrygujący wiersz. Jest napięcie. Może trochę przytłoczony czasownikami, ale z dugiej strony jak śmiałkowie to i działanie. Pozdrawiam

@jazzkółka A jak motyl usiądzie na liściu? ;)

Jak komuś potrzebny but niech się buntuje. Banał jest ok, choć często omijany.

Może to kwestia gustu ?

Dlatego SZTUKA kochania ;) Pozdrawiam

@Marek.zak1 To fakt, zwłaszcza przyjemne.

Cieszę się, że Cię rozczarowałem ;) Pozdrawiam

@Rafael Marius Można też nikogo nie krzywdzić.

@duszka Dziekuje za ciepłe przyjęcie Pozdrawiam

Ujmuje mnie ten wiersz, a w szczególnosci puenta. Pozdrawiam

Ci, którzy gonią za motylami, kochają tylko przez chwilę. Czas dotknie niewinne skrzydło, odwoła co sercu miłe. Inaczej ci, którzy w pożółkłym liściu potrafią odkryć piękno i życie.

Chcociaż to nie moje klimaty, to puenta wymiata. Przgladam się w lustrze ;) Pozdrawiam

@Nata_Kruk Ciekawy zabieg. Wiersz wymaga dopracowania. Odkładam na jakiś czas, ale wrócę. Dziękuję.

Niekoniecznie.

Traktuję to jako Twoje osobiste odczucie, któe daje mi do myślenie. I cieszy mnie to , że odnisłseś się bezpośrednio do wiersza.

@Dared Czytam z uwagą . Sztuką jest wychwycić między niedopowiedzeniem a sednem przekazu.

Staram się ważyć słowa i mam wrażenie, że wiersz nie jest przegadany. Tym bardziej dziękuję za Twoje odniesienie. inspiruje mnie, żeby pomyśleć jeszcze o treści utworu. Dziękuję

@Dared Tak? A Czym motywujesz swój komentarz ?

Wiersz jest jak najbardziej w stylu autorki: w moim odczuciu - lekko i zwiwenie, a jednocześnie (mimo treści) z bólem istnienia. Oczywiście nad warsztatem zawsze można pracować, a serce .... przyjąć ;) Pozdrawiam ps. Dziękuję Wam za dyskusję pod wierszem, bardzo ciekawe przemyślenia.

@Rafael Marius Jeśli ubierze się to w odpowiednie wersy, to czemu nie. Pozdrawiam

Mam podobnie i myślę, że to z natury ;) Pozdrawiam

Za wszelką cenę próbuje się wkupić. Zatacza kręgi. Trafiony, choćby spojrzeniem, kończy pod ścianą, kisząc w kapturze swój dzień. A gdy jest już po wszystkim, na szkolnym boisku w towarzystwie piłki mierzy się z zachodem słońca, po czym wraca do domu i więdnie jak niepodlewana zamia.

Młode wzlatują i upadają. Ocean uderza w kontynent. Przydrożny kasztan wybuchnie wiosną, da z siebie wszystko i minie.