Poezja to życie

W tłumie ludzi Wciąż szukam Cię A nocami tylko O Tobie śnię I nie wiem dokąd Ta obsesja zaprowadzi mnie Czy prosto W Twe ramiona? I czy gdy odejdę Będziesz zaspokojona? Sam tego nie wiem Nie jestem pewien Czy dasz mi w końcu Ten wymarzony eden?

Twoją delikatną skórę całuje I myślę więc czuję Zapisuje wrażenia Na aksamitnym papierze I kocham Cię więc wierzę Że połączymy się Choć na odmiennych biegunach To marzenia o byciu razem Nie rozpłyną się W błękitnych chmurach

Błądzę po omacku Szukam cię wszędzie Na leśnych ścieżkach I w bujnej gęstwinie Czy spotkamy się tam W naszej ostatniej godzinie? I czy znajdziemy odpowiedzi Na nurtujące nas pytania? Czy przyjdzie w końcu czas Na gorzkie wyznania?

Patrzę na piękne niebo I na skrzydła anioła Czy mnie ktoś pokochać zdoła? Czy zginę w szarym tłumie I nikt mojego bólu nie zrozumie? Tyle pytań A odpowiedzi wciąż brak Czy ukryły się tam W leśnych gęstwinach? Czy umarły wraz ze słowami W ciemnych dolinach?

Jesteśmy Kruchymi bytami istnienia Na mapie wspomnień

Serce mam lodowate Uderzył w nie chłód I już nie spotkamy się Nie liczę na żaden cud On nie przyjdzie Wiosennej nocy A Ty nie jesteś już moja Nie wołam pomocy I stoję sam Na szlaku zagubiony Bo życie uciekło Jak sen niespełniony

Przyszedł wiosenny deszcz I Twojego ciała nastąpił Gwałtowny dreszcz A ja marzyciel Z głową w chmurach uwięziony Tymi trudami życia Taki zmęczony Chciałem tylko musnąć Moją dłonią Twoją dłoń I zatopić się W błękitną toń

Spadają gwiazdy Tak pięknie Widzę ich blask Olśniewa mnie W każdej postaci A takich chwil Jak ta z Tobą Nigdy się nie traci

@Waldemar_Talar_Talar Dzięki i również pozdrawiam:) @kwintesencja Nie wpadłem nawet na to! Nick Cave to świetny artysta:)

Czas spędzony we dwoje I tajemnice istnienia Czy mnie kochasz? To nie ma znaczenia Bo mam tylko O wyśnionym raju marzenia Gdzie prowadzi długa droga I kręte schody Już nie zaznasz nigdy Większej szkody

W Twoich łzach utonę I przejdę na drugą stronę Tam gdzie ciemne niebiosa I poranna kapiąca rosa Wprost na Twoje ciało Mów do mnie śmiało Tym aksamitnym głosem A ja nie przejmę się Twoim losem Tym w gwiazdach zapisanym

@annzau Bardzo trafne spostrzeżenie:)

Czy uronisz Łzę nade mną? Gdy odejdę W przestrzeń ciemną Całkiem zapomniany Bo życie miało inne plany Malowane czarno Białymi barwami A to co ludzkie zostało Tylko wspomnieniami

@Marcin Szymański Dziękuje bardzo i pozdrawiam:)

Dzisiaj jesteś A potem znikasz tak nagle Jak porzucone na morzu żagle I nie wiem co się stało Czy dobrego słowa brakowało Bo tylko jedno zagubione ciało Odeszło i żyć nie chciało...

@kwintesencja Światło jest lepsze od mroku. Światło to dobro i pokój a mrok i ciemność to zło:) Cieszę się, że Ci się podoba i dziękuję za pozytywny komentarz:) Również pozdrawiam:)

Znikamy jak Fale w oceanie I rozpływamy się Jak pył na wietrze Nie wiemy co będzie Dla nas lepsze Mrok czy światło? A odpowiedzi uciekają I nie jest wcale łatwo...

Rodzimy się i umieramy I choć na swojej drodze Nigdy się nie spotkamy To wierzymy w przeznaczenie Tak samo jak w to Że kruche jest nasze istnienie...

Twój dotyk Działa na mnie Jak narkotyk I wprowadza W odmienny stan świadomości I nie mam nigdy dość Twojej miłości I na błękitnych falach oceanu Unoszę się Kocham Cię Pragnę Cię

Kobieta piękna istota Dokonałem swego żywota W jej ramionach...

@Leszczym Dziękuję bardzo i pozdrawiam:)

Wołaj mnie Poczuj mnie W ciepły dzień I chłodną noc Dotknij mnie Pocałuj mnie Chociaż byłby to sen Ten cudowny z Tobą jeden raz

@Ana Różne interpretacje są dozwolone. Również pozdrawiam :)

Przez ślady zagubione Przez czasy wymarzone Szukam ciepła W Twoich ramionach A Ty jesteś Wciąż zimna jak lód Chyba już nie wierzę W żaden cud Bo zdobyć Cię To próżny trud!

@ais Co masz na myśli?