Corleone 11

@WiechuJK Wiesławie, dziękuję za przyjęcie ? . Jak to mówią: "mój wiersz świadczy o mnie". Włożyłeś wiele staranności w jego napisanie. Propozycje, do których dodam "możności" zamiast "możliwości" idą w kierunku lekkiego jej zwiększenia. Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę miłej Soboty ? .

@WiechuJK Wiesławie, trzykropek w tytule może wskazywać na jego kontynuację pierwszą linijką wiersza. Ponieważ jest inaczej, proponuję go usunąć. Zbędnym jest też powtórzenie tytułu. Przemyślnie zastosowałeś inwersję dla stworzenia w dwóch ostatnich wersach trzeciej i piątej zwrotki. Utrzymujesz lekki ton utworu, zatem zabieg ten można uznać za częściowo uzasadniony. Pomimo to trochę"zgrzyta" kolokwializm użyty w ostatniej cząstce. Dla skrócenia liczby głosek w pierwszej linijce ostatniej strofy proponuję "streszczając" w miejsce "podsumowując". Staranny wiersz, przeczytałem go z przyjemnością ? . Serdeczne pozdrowienia.

Ciekawe słowa Wiesława Myśliwskiego. Czy to fragment Twojej powieści ? ? Pytam, ponieważ imię się zgadza. Zapytam też żartem: Czy Bóg może móc nic? Serdeczne pozdrowienia.

Wiesławie, Ago - bardzo dziękuję za odwiedziny ? . Cieszę się, że spodobał się Wam również kolejny rozdział ? . Serdeczne pozdrowienia Wam ? .

- A zatem, panowie - rzekł Jezus, przemieściwszy się do rozbitków z pokładu Nautilusa. Swobodnie przez powietrze, jakby było to coś absolutnie zwyczajnego. - Ależ to jest coś absolutnie zwyczajnego - usiadł na wodzie w pobliżu kapitana i oficerów. - Każdy z was może się tego nauczyć. I każdy z was nauczy się tego. To sprawa jedynie czasu. Dla jednych z was potrwa to nieco dłużej, dla drugich krócej. - Tak, łatwo mi mówić - zaśmiał się i przesiadł się bliżej bosmana, chociaż przecież i tak go widział. - Teraz już tak, kiedy nauczyłem się wszystkiego. Teraz, kiedy potrafię wszystko. Kiedy wiem wszystko i kiedy mogę wszystko. Ale nie zawsze tak było. A czy muszę popisywać się umiejętnościami? Nie muszę. Ale mogę. Kwestia jednak w tym, że tylko to do was dociera. Swego rodzaju przytłoczenie będące skutkiem osiągnięcia świadomości, że umiecie naprawdę niewiele. Jako impuls, abyście wzięli się za siebie. Za swój duchowy rozwój. Czasem nie ma, jak pojechać komuś po ambicji - jak to, bosmanie, często powtarzasz. Potocznie bo potocznie, ale masz rację - czasem nie ma jak to właśnie. Wciąż masz pistolet za pasem - wskazał. - Wyciągnij go, nabij i strzel do mnie. - Ależ Panie... - zająknął się wezwany, sięgając odruchowo do sakwy - mokry proch jest do niczego. A poza tym... - zająknął się ponownie. - Wyciągnij pistolet, nabij i strzelaj - Jezus jakby nie dosłyszał słów pierwszego zdania. - A poza tym? Obawiasz się przyznać, że prawie zawsze trafiasz? O to mi właśnie chodziło. - Dobrze więc, Panie - poddał się bosman. Z wciąż nietęgą miną. Władca Wszystkiego odczekał, aż bosman upora się z bronią. - Jak widzę, jesteś gotów - odezwał się, gdy marynarz wyciągnął rękę, celując. - Pociągnij za spust. I nie pytaj, czy ja jestem gotów. Ani też ponownie, czy masz to zrobić. Ponaglony wciąż trzymał broń przed sobą. Ręka mu drżała, bał się coraz bardziej. Do tego stopnia, że w ciepłej wodzie zaczęło mu być zimno. - Wygląda na to, że potrzebujesz pomocy - Pan nad Materią, nadal siedząc w tym samym miejscu, zmaterializował się tuż obok bosmana i chwycił go mocno za nadgarstek, podtrzymując dłoń z pistoletem. - Długo mam czekać? - wsunął palec wskazujący w kabłąk spustowy, tuż obok marynarskiego palca, wzmacniając jednocześnie uchwyt. - Zmiękłeś, co? - odezwał się tonem, przypominającym grubiański język łudzi, nawykłych do bezpośredniości. Chociaż nie podniósł drugiej ręki, bosman poczuł klepnięcie w plecy. - Strzelajże wreszcie! Marynarz zamknął oczy, modląc się w duchu. Drżenie przeniosło mu się z ręki do umysłu i do myśli. Po dłuższym momencie pociągnął za spust. - Wreszcie zebrałeś się w sobie - trzeci Jezus rozgonił dym powolnymi ruchami dłoni. Po czym ujął dwoma palcami kulę, znajdującą się zaledwie kilkanaście centymetrów od wylotu lufy - Ciekawe - podjął tonem brzmiącym jak głos pełen zastanowienia - dlaczego tak wolno się przemieszcza... Cdn. Voorhout, 19.08.2022

Ago, dziękuję Ci bardzo za wizytę i czytanie ? Sisy89, Tobie również wielce dziękuję ? . Miło mi było Was gościć. Serdeczne pozdrowienia.

Czyżbyś generalizowała ??? ?

@Somalija To naturalne i zrozumiałe. Ale o własną pozytywną energię i tak trzeba dbać ? . Szczególnie w czasach ostatecznych, które właśnie przeżywamy. Dobrej energii zatem ? . Bądź ostrożna.

@Somalija Aha, OK zatem ? . Gdy ja zamieścisz, przeczytam z pewnością ? . Serdeczne pozdrowienia.

@Somalija Rozumiem ? . "Somalija lewe zwolnienie bierze. Miast się kurować, jeździ na rowerze" ?? . Ale pytałem o Twoje pomalowane paznokcie. Nie o buteleczki z lakierem ? .

Bycie miłym dla przyjaciół jest właściwe. Jest normą. Chyba, że z powodu określonej sytuacji należy być niemiłym ? . Jak Twoje korzonki? I pomalowane paznokcie? ? Dobrego dziś.

@Somalija Wszechświat podsunął nam siebie wzajemnie. Dzielę się więc moim literackim wyczuciem ? . Ty opiniujesz moje fotografie ? . Kiedy zamieścisz dalszy ciąg "Jaruy"? Dzięki Ci wielce za całusy ? . Serdeczne pozdrowienia.

@WiechuJK Już-już ? . Drogi Wiesławie, właśnie zamieściłem pewien wiersz, zawierający treściowo owo wspomniane "więcej". Zapraszam do czytania. Serdeczne pozdrowienia.

dobro potrzebuje światła, aby być pomnażane światło potrzebuje dobra, aby mieć co wydobywać z mroku dobro świadome i akceptujące siebie, pragnie być dostrzegane i doceniane zło zaś kryje się w ciemności, ponieważ nienawidzi siebie jak ciemność jest brakiem światła, a zło brakiem dobra, tak ciemność ukrywa się przed światłem, a zło przed dobrem światło i dobro zmierzają stałe naprzód, bowiem w ich naturze leży nieustanny rozwój ciemność zaś chowa się przed światłem "za" albo "pod" i pierzcha przed nim, oddając zło w moc dobra Legionowo, 24.04.2005.

@Somalija Miło mi czytać takie słowa ? .

@Somalija Kursywa mi nie przeszkadza - zapytałem tylko o powód jej użycia. Aga ? , to nie szantaż. Po prostu nie myśl i nie pisz, że nie umiesz pisać. "Wypisałaś się"? To jest niemożliwe. Wystarczy mieć otwarty umysł na Wszechświat. Serdeczne pozdrowienia.

@Somalija A tutaj mam tylko kilka zastrzeżeń. Dokładnie pięć. 1) Opal jako jeden możesz mieć naraz tylko w jednym miejscu: a więc "przegubu", a jeszcze ładniej "nadgarstka" - na pewno nie"przegubów". 2) Wers "wśród słów bywają różne" jest nadsłowiem. Usuń go i zacznij zwrotkę od "twoje słowa mnie uniosły". 3) Nie "płonął", a "zapłonął". 4) Słowo "parszywą" jest zdecydowanie nie na miejscu w takim wierszu! Obstaję przy jego usunięciu! 5) Zbędnym wyrazem jest też "morza". P.s. Dlaczego piszesz kursywą? Delikatnie, uczuciowo, metaforycznie. BRAWO ? . Ale jeśli choćby raz jeszcze napiszesz, że nie umiesz pisać, przestanę czytać Twoje wiersze. Bo jeśli ktoś nie potrafi pisać, to czy warto sięgać do tego, co napisał?? Gratuluję ujęcia modliszki ??? . Serdeczne pozdrowienia.

@Somalija Od pisania żem fachowiec ??? , proszę Cię więc bardzo ? . Dobranoc.

@WiechuJK W nawiązaniu do Twojej odpowiedzi dziś w ciągu dnia postaram się napisać więcej. Teraz wspomnę jeno bajkę i nie-bajkę zarazem - jak to u Mistrza Stanisława Lema. Tytuł tejże brzmi, jeśli dobrze pamiętam, >>Bajka o maszynie, która umiała wszystko tylko na "N"<<. To jedna z "Bajek robotów", jak wiesz. Gdy kazano jej zrobić Nic, z początku nic nie robiła. Potem, upomniana, zaczęła usuwać ze świata różne przejawy negatywizmu i braku, jak niedosyt, nędzę czy niezgodę oraz niedożywienie (mam nadzieję, że dobrze pamiętam ową bajkę ? ). Wtedy bohaterowie, Trurl i Klapaucjusz, odnieśli wrażenie, że maszyna dodaje, a nie ujmuje. Ale później zaczęła usuwać ze świata rzecz, które były na inną niż "n" literę. I wtedy wymienieni Trurl i Klapaucjusz zaczęli mieć zgoła inne wrażenie. Ze strony maszyny było to przemyślane, bo gdyby zrobiła Nic, czyli Niebyt za jednym zamachem, wszystko w jednej chwili, łącznie z nią samą, przestałoby istnieć. A ona chciała usłyszeć ocenę swojej pracy, zanim spowoduje, że - jak to powiedziała - "Zaraz was nie będzie ani niczego". To byłoby na tyle odnośnie do czynienia Nic. Serdeczne pozdrowienia od pragnącego filozoficznego kamienia ^(*_*)^ .

@WiechuJK Zaraz, zaraz! My jesteśmy wyjątkiem, więc rozmowa może toczyć się dalej. Tyle, że telepatyczna - jak zaznaczyłem. Nie przy pomocy smartfonu lub komputera, bo tych nie ma z oczywistego powodu. Jest jednak jedno "ale" - i dotyczy ono mroku. Mrok jest brakiem światła, tak samo jak zło jest brakiem dobra. Zatem to nieco skomplikowane, bowiem zarówno mrok, jak zło, istnieją i nie istnieją zarazem. Zwróć uwagę, że światło ma źródło. Mrok nie ma. Nic jest Wszystkim i odwrotnie, powiadasz. Z pierwszym stwierdzeniem filozoficznie trudno jest się zgodzić. Z tym drugim już łatwiej - ale w sensie, że owo "Wszystko" jest nic warte. Chociaż to niezupełnie to samo znaczy, jednak treściowo jest powiązane. Serdecznie Cię pozdrawiam ? .

@WiechuJK Z przyjemnością stwierdzam, że rozmowa staje się coraz bardziej ciekawa ? . Pomińmy więc, że skoro nie ma nic, to i nas też. Zatem jesteśmy. Unosimy się w pustej przestrzeni, zrządzeniem Losu mogąc to robić. A jednocześnie nie potrzebując oddychać. Otacza nas mrok, bo nie istnieje żadne źródło światła. Jest oczywiście chłodno, ba, zimno - ale przy pomocy sił ducha radzimy sobie z tym. Wreszcie, nasza rozmowa jest telepatyczna, ponieważ wokół nie ma powietrza, potrzebnego jako nośnik fał dźwiękowych. Rozmowa dotyczy przeszłości, bowiem wokół nie ma nic, o czym możnaby rozmawiać. Co napiszesz teraz? Z wyrazami szacunku ?

@Somalija Cześć ? . Pozwól kilka propozycji do tego interesującego wiersza. Podaj, od kogo zapożyczyłaś słowa, cytowane we wstępie. Zamiast "większyła" powinno być "zwiększyła". Usuń odstęp po "gniazdo", a wprowadź go po "kariera", usuwając "i" Wprowadź odstęp po "zarabiam" i usuń go przed "najsłabszy", formując pointę z czterech ostatnich słów. Za przyjemność czytania zostawiam serduszko. Serdeczne pozdrowienia.

Drogi Wiesławie, to logiczna sprzeczność. Słowo "nic" powstalo z połączenia dwóch innych: "nie"i "coś". Nie można stworzyć Niczego. W konsekwencji tej niemożności nie jest też możliwe określenie lub zdefiniowanie owego Nic. Pójdźmy dalej. Nie można stworzyć nieokreślonego "Coś". Można stworzyć jedynie konkret. Teoretycznie można zostawić pustą przestrzeń. Ale tylko teoretycznie. Bo jeśli w tej przestrzeni znajdzie się choćby jeden atom, który zbiegiem okoliczności "wypadł" z pierwiastka, dajmy na to wodoru, albo odrobina energii - wtedy już tą przestrzeń przestała być pustą. Również z teologiczno - kościelnego punktu widzenia pusta przestrzeń nie istnieje. Ani też z energetycznego. Bóg, jako Osobowa Niewidzialna Energia, jest wszędzie. Nawet w antymaterii i w tak zwanej ciemnej energii. Dziękuję Ci za podjęcie rozważań ? . Zapraszam do kontynuowania ? . Serdeczne pozdrowienia.

Wykorzystuję ? . Bo, jak stwierdził Horacy: "Poetom i malarzom wolno ważyć się na wszystko". Zacytowałem, jak pewnie pamiętasz, powyższe słowa jako wstęp rozdziału o nocy poślubnej Ewy z Jezusem. Pójdę tak daleko, jak tylko wyobraźnia mi pozwoli. Serdeczne pozdrowienia ? .

W porządku zatem. Dzięki Ci wielce za wyjaśnienie ? . Ciąg dalszy jest w planach - a jakże. Również pozdrawiam Cię serdecznie.