Wielebor

Postanowiłem: wezmę od dzisiaj ze dwa miesiące urlopu Bo w końcu ileż można wymyślać bez końca? Toż to skandal jest! Eksperymenty z formą, truizmy – kapizmy – słucham bebopu, O tak, taki bebop Harolda Landa na tę chwilę jest the best. Wypaliłem się, cóż tu kryć, zresztą, każdy chyba twórca to zna, Każdy ma okresy lepsze i gorsze, dyć żadna to nowina, Taki czas, kiedy nic nie wpada do głowy, posuchą się zowie, Oj słaby mi ten wiersz wyszedł – a zatem czas już chyba na finał. Warszawa, 19 X 2022

@Leszczym E tam, nie znasz się... :D

@Leszczym Ale naiwniaczka, dała się zwieść pustym słowom...

W mojej wyobraźni Łagodnie falują szarozielone wody Wełtawy, bystro zdążając ku Łabie Toczą swe wody przez krainę jičińską Poemat symfoniczny rozlewa się Szeroką wstęgą obejmując dookolne tereny, Nadciąga fala przypływu, zatapiając wszystko, (Crescendo) rwący ryk wody zagłusza ludzkie myśli. Aż wreszcie się uspokaja Na niebie pojawia się tęcza Znowu leniwie toczy swe wody Wełtawa do Łaby… Warszawa, 16 X 2022

Cienie drzew kładą się na łące Coraz dłuższe i czarniejsze Mrok spada na świat niby jastrząb Zatapia wystawione pazury W miękkim ciele ziemi. Czerwona kula Wąż połyka ją żarłocznie Świetlisty punkt Za horyzontem znika By odrodzić się za parę godzin. Warszawa, 15 X 2022

@goździk akurat do końca przemyślane i ogarnięte, ale Ty możesz oczywiście mieć na ten temat swoje zdanie. Pozdrawiam! :D

Dobry wujek Wołodia Powiedział, że nie ma na celu Zniszczenia Ukrainy Ni zbędnych ofiar wielu. Zaiste, jestem wzruszony Tym, jakże szczerym, stwierdzeniem Wypowiedzianym z autentycznym I godnym uwagi wzruszeniem. Warszawa, 15 października 2022

Odtwarzamy kulturę Dobywamy spod popiołów zjełczałe myśli Idee Czekając na kolejny armageddon Który znów spopieli nasz dorobek I tak Toczy się nasze Kołodziejów W kółko Macieju (przepraszam Maciejów!) Warszawa, 12 października 2022 r.

Zdradzam poezję z chwilą zachwytu, Wszak zdrada to mi nie pierwszyzna, Malarstwo zajęło u mnie premiere situ, Ze swą barwnością - muszę się przyznać. I chocia-m nawet jest zdolnym poetą, Jednak wspomnienia z albumów sztuki, Szarpiąc mi nerwy, czynią estetą Pora pięknem wypełnić luki. Spoglądam na dzieła Cranacha Starszego, Na Polowanie koło zamku w Torgau, Chciałbym mieć je u siebie, kolego, Tak mi się ów obraz spodobał. Warszawa, 5 X 2022

@goździk spoko, ja rozumiem, że jest dużo możliwości narracji, tym niemniej zostawię to jak jest :) pozdrawiam@Marianna_ no i widzisz sama, jest dużo innych możliwości

Rakiem Wycofam się stąd Nie pasuję tu Zbyt dużo tu zostawiłem. Zostały mi tylko Moje własne wspomnienia Pełne goryczy Nie znalazłem tu, czego szukałem. Oni Są tak przeżarci sztuką Zaślepieni Swoją ważnością. Warszawa, 4 X 2022 (Wiersz nie dotyczy mojej sytuacji, ale mojego znajomego)

@Deonix_ Wybrzmiał nieco złośliwie, no bo taka jesteś :)

@Deonix_ Rozumiem, że uważasz się za chodzący ideał, cóż, to taka choroba naszych czasów. A jak ktoś się z tym nie zgadza, to od razu go w pysk lejesz. Zero dystansu do siebie. Współczuję.

Noszę temblak, w nim serce złamane, Kiedy się zrośnie, temblak porzucę, Jak niepotrzebną, znoszoną onucę, Ważne, iż serce wykurowane. Serce, poorane bliznami, Na kształt oblicza Jowisza, Jak poorana nawierzchnia Marsa, Po ataku kosmicznego tsunami. Warszawa, 1 X 2022

@[email protected] jasne... konie zajadają się Whiskasem i popijają Whiskey i miauczą:)

@WiechuJK no nie... mam walić kota po łbie? Tosz nigdy! Ja się wychowałem z kotami i w życiu bym im krzywdy nie zrobił! :) Pozdrawiam.

@[email protected] Ty nas nie strasz, że przyjdzie taki dzień, gdy zamilkniesz... Sądzę, że ten portal duuuuużo straci :)

@[email protected] nie lepiej.. piąty listek koniczyny? Tak to byłoby dużo ciekawiej... :D

Odeszłaś W siną dal Przepadłaś – została mi Tylko szafirowa chustka Pachnąca jaśminem Kawałek nieba Skropiony łzami Niebieskimi kroplami Odbiciem planet W różowym szkle kobiecości.

@Waldemar_Talar_Talar oj Waldku, kiedyś napytam sobie biedy, napadną mnie skinhedzi heheheh :)

I. Niby wszystko dobrze Niby wszystko cacy Wszystko picuś-glancuś Spokój jak na tacy. II. Lecz toczy się cicha Walka pod dywanem Każdy patrzy wilkiem Na innego dzbana. III. Mamy polityków Że pożal się Boże Co jeden to lepszy Trzeba łazić z nożem. IV. (Co, mamy polityków? Chyba że politykierów! Kieruj się Pan mądrością, Sercem się nie kieruj…) V. Starzy wyjadacze Tak jak K. (chociażby) Trzymają się koryta Byle być u władzy. VI. A chociażby nawet Starły się im zęby To zawsze pazerne Mają wszawe gęby. VII. Lecz czuję, że pora Byłaby już kończyć Ozorem nie mielić I się już wyłączyć.

@Klip ok dzięki, miło jest czegoś nowego się dowiedzieć; pozdrawiam

Ha ha ha, dobre; ja jak spotkałem swoją szkolną miłość, to aż pomyślałem: gdzie ja miałem wtedy oczy? :) Pozdrawiam!

Raz pewien Iwo z Inowrocławia Zaczął sam ze sobą rozmawiać; Mówił do siebie, gadał wytrwale, Wylewał sam przed lustrem swe żale; Dzisiaj dla wariatów przemawia.

Facet toczy kamień pod górę, na kamieniu nie rośnie mech, na ekranie ćwiczy kulturę smutna banda kolesi trzech... :)