Wielebor

Żaglowiec mój Trójmasztowiec Z żaglami nadętymi wiatrem Płynie przez moje sny statecznym kursem. Omija zwinnie niczym kot Wystające białe zęby raf Zbudowane z kości umarłych Żeglarzy. Dumny jak król Żegluje śmiało w sobie wiadomym Kierunku Wytyczanym przez igłę kompasu. Oderwaną od rzeczywistości Miaukliwą parabolą W dół mapy I dalej... ku snom.

@Marcin Szymański dzięki za docenkę mojego trudu:) pozdrówki:) @addjar no bo to miało być z dystansem, z lekka ironiczne, życie już samo w sobie jest cięźkie, niech choć wiersze będą wesołe i lekkie, pozdrawiam:) @Rafael Marius moim też. Pozdro.

Och, jak to dumnie brzmi! Wreszcie mogę poczuć się kimś! Choć dawniej powiedziałbym, żem zwykły „sprzątacz”, „Konserwator powierzchni” podnosi mój prestiż w oczach! Jestem więc konserwatorem, Macham dzielnie swoim mopem, Zasuwam codziennie szmatą, Trzymam czystość w miejscu pracy! Pierś dosłownie mi buzuje, Sprzątam, śpiewam (nie fałszuję), Tak przez 8 godzin – dzień w dzień, Już nikt nie powie mi, żem leń! Warszawa, 25 II 2023

Pasujemy do siebie Jak sześć i dziewięć Jak yin i yang Razem tworzymy pełnię. Harmoszkę w tonacji C-dur Wygrywam na niej nuty mową wiązaną To się nazywa Komponuję melodię. Najdoskonalszy w formie i treści Utwór, co wywróci porządek W tym zabałaganionym świecie, Potem ulepi go z powrotem. Warszawa, 19.02.23

@Leszczym Wiem, ale dzięki za info, też jestem zadowolony z tego wiersza. Zresztą, zaraz, jestem o tym bardziej niż przekonany, wpisze się pod moim wierszem jakiś malkontent/malkontentka, pisząc mi, że przecież żaden nordycki bóg nie istnieje, bo istnieje tylko jeden bóg, chrześcijański. Że co ja za bzdury wypisuję.

@Leszczym No i bardzo słusznie, bo nie przekonasz:)

Rozgniewaliśmy bogów, a Loki Spuścił ze smyczy swoje groźne psy Spadły na ziemię pośród jazgotu Wichru, łamiącego grube konary. Przewodnik stada, Ulf, sroży się i odsłania Swoje ostre kły, z pyska toczy mu się piana, Włosy na karku stają dęba, a z gardzieli Dobywa się głuchy charkot. Spadły na naszą biedną ziemię Srożą się i grożą uciśnionym ludziom! Wdzierają się na ląd spienionymi falami Depczą ciepłe, domowe ogniska swoimi łapskami! Warszawa, 18 lutego 2023

@Leszczym @Leszczym i tak mnie nie przekonacie, trwajcie sobie w mniemaniu o własnej doskonałości i boskości.

@Leszczym :)) @Leszczym OK, to ja już ide spać, do jutra:))

@Leszczym A poza tym, zamiast metamorfozy, wolałbym metamfetaminę:)

@Leszczym Wystarczy nie kraść, ups, sorry - wystarczy chcieć:))

@Leszczym owszem, ale teraz akurat pracuję nad sobą i staram wyzbyc tego nawyku, a inni niech sobie malkontencą, to ich życie i ich wybór; widać inaczej nie potrafią:)

@Leszczym też mi się tak wydaje, na pohybel malkontentom, którzy nigdy z niczego nie są zadowoleni:))

@Leszczym Owszem a co? @Marek.zak1 nie nadążam za tokiem Twojego rozumowania, ale to pewnie wina pory. Jest dosyć późno, a miałem dość męczący dzień. Tak czy inaczej pozdrawiam.

@Leszczympewnie tak, ale jak znam życie, to będą co najwyżej 62 wyświetlenia, to nie jest wiersz o pszczółkach ani innych pierdółkach:)

Mam na imię T. Życie straciłem, próbując Złapać złudzenie, miraż i pogłoskę, Przemierzyłem długi dystans, usiłując Dogonić tą blednącą mrzonkę! Mijały lata, lecz ja wciąż goniłem Złudzenie, fatamorganę, Wciąż naiwnie wierząc, znów na jawie śniłem O tym uczuciu, które naprawdę wielu nie jest dane! Kiedy wreszcie, zmachany, sobie przystanąłem, Ażeby odpocząć, odpocząć przed kolejnym zrywem, Wtedy nareszcie mnie olśniło, Że to uczucie nie jest w pełni prawdziwe! Że dałem się oszukać tym wszystkim autorom, Co wypisywali peany na cześć miłości, Dałem się zwieść ich zapewnieniom, Że to uczucie jest tu-teraz istniejące! Warszawa, 15 II 2023

Starobabiloński przesąd Jak czarny kot Ale kotu możesz dać radę Możesz go złapać i uciąć mu ogon Możesz go zamknąć w klatce Rozżarzyć i usmażyć A co zrobisz z piątkiem 13-go? Warszawa-Praga II, 13 stycznia 2023

Nie ma to jak kiedy Dwóch naiwnych się spotka Żarliwie dyskutują O polityce w półśrodkach. - Polska powinna Wrócić do monarchii Żeby uniknąć Bezładu anarchii. - Nie, musimy pozostać republiką - Twierdzi mój adwersarz We Francji rozkochany Frankofil stary. Na końcu i tak Pójdziemy na piwo Więc po co te spory To strata czasu... jako żywo! Warszawa, 18 XII 2022

Budzimy się Jak co dzień przygotowujemy śniadanie Potem wspólna kawa Moment na patrzenie w oczy Wspólne uśmiechy Synchronizujemy oddechy Coraz bliżej Twego ciała… (***) Wtem Ostry dźwięk komórki Uparte pi-pi-pi Coraz głośniejsze Wyrywa mnie ze snu Budzę się Sam (Jest czwarta trzydzieści siedem.) Warszawa, 18 grudnia 2022

Pozwól mi znowu uwierzyć w miłość, W to piękne, lecz tak trudne uczucie, Spraw, abym poczuł to miłe ukłucie, Bym poszedł na "jakość" - a nie na "ilość". Odkąd los skrzyżował nasze drogi, Moje uczucie kwitnie jak kwiat, Znów pięknym miejscem stanie się świat, Jeśli Ty wejdziesz w moje progi. Warszawa, dn. 16 XII 2022

@Leszczym NO, ja dziś zamierzam pójść sobie na rendez-vous ze sobą i też tak zamierzam z jedną z kelnerek poflirtować wzrokiem :) ta linia ciała, przypuszczalnie wnętrze:)

@Stary_Kredens no cóż, to zależy, czy ktoś jest wierzący czy nie. Ja akurat nie jestem i chciałbym, aby to uszanowano i nie starano się na siłę przekabacić. Pozdrawiam:)))) @Marcin Szymański dzięki:))))

Jak żyć w matrixie, Gdzie każdy jest zakochany w sobie, Nie ma wad, za to wyśmiewa innych, Bo sam czerpie stąd satysfakcję? Jak żyć w Nie-świecie, Tak idealnym, że bardziej nie można, Gdzie ludzie błagalnie wołają o cud, A prawda jest zakłamywana? Jak mamy żyć w komputerze, Stajemy się avatarami, wydmuszkowymi produktami, Bez żadnej fałdy ni skazy, Ani, co gorsza, zmazy?

@Franek K Dobrze, że się nie skorumpował:)

@kwintesencja dzięki za odwiedziny, pozdrawiam:)