corival

@Gosława Do takich zabiegów jakoś się nigdy nie posunęłam :) Bardzo samarytańska praca :)

@[email protected] Absolutnie nie wycinaj :) Korzeni przecież nie jesz, a owoce są bardzo zasobne w zdrowotne substancje. Do tego nie przyjmują metali ciężkich, dlatego nie jest istotne, czy rosną przy drodze, czy z dala od niej :)

spiżarnia

@Pi_ Jemiołę ścina się zimą, kiedy drzewa nie są pełne liści. Wtedy ścina się "pełne liści kłęby", czyli łodyżki, a w zasadzie całe kłęby tego pasożyta drzew, zdobnego w listki. Co do szyku wyrazów z mądrością w tle, chciałam użyć wyrażenia zawartego w źródłach. Dla mnie to to samo, ale dla Celtów jak się zdaje nie koniecznie. Poprzestanę na tym, bo potrzebny byłby dłuższy wykład. Mam nadzieję, że teraz jest jaśniej. I dla jasności, nie podejrzewałam Cię o próby zmiany wiersza, ale próbowałam wyjaśnić mój punkt widzenia. Jak widać nie do końca mi to wyszło :) Pozdrawiam :)

@Stracony Można się doszukiwać :) W zasadzie pisząc o jemiole, miałam na myśli coś zupełnie innego, a jemioła właśnie jest doskonałym odzwierciedleniem podobnego zachowania :)

@Wędrowiec.1984 Owszem, to druid przeprowadzał ten bardzo ważny rytuał. @Pi_ Fajna zabawa nie zawsze odpowiada sensowi, a w pierwszej zwrotce w ten sposób zmieniłaś właśnie sens, który dla druidów był jak się wydaje ważny ;) "Pełne liści kłęby" tkwią w źródłach, podobnie jak "mądrością napełnione ziele". Wiem, że można by było inaczej, bardziej może prosto, ale chciałam zachować te określenia, więc jakoś próbowałam je wkręcić w tekst :)

@Marek.zak1 Bardzo ładny wykładzik o wartości przemysłowej surowców palnych ;) W domowych piecach takie materiały są do niczego oczywiście. No dobrze, nie zaśmiecajmy tematu :) Pozdrawiam :)

Straszliwa wizja doprawdy, ale świetnie ubrana w słowa. Pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Węgiel, który jest dostępny w dzisiejszych czasach do sprzedaży, to w większości mniej czy bardziej węgiel koksujący... albo marnej jakości. Rzadko trafia się na dobry węgiel kamienny. Co do koksu, to przez całe lata był nie do zdobycia, więc... ;) Pozostaje jeszcze odpowiednie drewno.

Aksamitny księżyc w górze, bezmiar czarnego pluszu w dole mnóstwo srebrnych rzucików. Urok spokojnego oceanu. Wzrok nie sięga głębi, a ona też żyje. Gdzieś tam, hen w mrokach, zagrzebana w piasku. Kruchy pokład pozorną ochroną, cisza wokół, szept bezkresu, piękno migotliwe wokół, pasie oczy, usypia czujność. Ognisty wąż nie śpi jednak, gnie się i wije podstępnie. Wypatruje miejsca, gdzie by grzbiet wysunąć. Cielsko niecierpliwe: drganie, fale, pomruk, dotyk ogniem tryska, wodę zapala i burzy. Tajemny smok, pełen wrzącej krwi, nieprzewidywalny, piękny w swym ogromie.

@error_erros Nie da się wszystkich ominąć, zwłaszcza po deszczu :)

@Marek.zak1 I masz wyjaśnienie czym powinni palić. Mam piece i palę czym należy ;)

smycz

@Marek.zak1 Znam to z autopsji, można powiedzieć, że jestem praktykiem ;)

@Marek.zak1 Zawsze można ogród zabezpieczyć przed większością inwazji ;)

@[email protected] Wspaniale oddałeś kolejne etapy "takiego" pisania. Uśmiechnęłam się, a miejscami nawet roześmiałam. Wesoła lektura, ale doskonała :) Pozdrawiam :)

Zabrzmiało... przygnębiająco. Pozdrawiam :)

Dziękuję :)

Pełen jakiejś frustracji jest Twój wiersz puszczyku, ale podoba mi się. Chyba każdy z nas ma takie momenty, że miałby ochotę wyrazić się dokładnie tak, jak to zaprezentowałeś w utworze. Szczególnie spodobało mi się: Pozdrawiam :)

Tak, cóż... choroba naszych czasów, niekoniecznie uświadomiona... znieczulica. Pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Zależy czym palą. @Gabrys Zgadzam się. Ogólnie tematyka mi się podoba. Ciepło się zrobiło, przyjemnie i tak jakoś nostalgicznie. Myśl popłynęła w tysiąclecia wstecz :) Pozdrawiam :)

Zabrzmiało wybuchowo ;) Dziękuję i pozdrawiam :)

Tym razem coś celtyckiego :) Splątane wysoko, pełne liści kłęby. Trudno dostępne, mądrością napełnione ziele. Złoty sierp błyska wśród gąszczu gałęzi. Biała szata w górze, śnieżne płótno w dole. Zielone pędy leczą wszelakie choroby, impuls dla życia ludziom i zwierzętom Ochronna moc ma potężną siłę: niszczy zło wszelakie, demony, uroki. Łodyżki nie szukają ni wody, ni światła, żyją zimą mroźną, gdy drzewo zamiera. Święty metal narzędzia, święta jest jemioła, dar niebios ścinany szóstego dnia po nowiu.

Powodów nie wyjawię, ale impuls otrzymałam w czasie poszukiwań potrzebnych mi wiadomości o paprociach... dużo, dużo młodszych co prawda, ale :) Pomysł się przyczołgał. Pozdrawiam :)

obawy