corival

@GrumpyElf Doskonale odmalowałaś obraz ostatnich "chwil" Sokratesa :) Wiele z jego zachowań wówczas, wynika z jego filozofii jak sądzę. Coś z moich klimatów, więc przybiegłam czytać i się nie zawiodłam. Spodobało się :) Pozdrawiam :)

wady

odmienność

@Stracony Troszkę gorzkie to słowa. Szczególnie przemówiła do mnie ostatnia strofa. Osobiście zlikwidowałabym parę "się", ale to Ty jesteś autorem :) Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Wrrrrr... napisałam i zanim się zapisało, telefon tekst pożarł. Jeszcze raz... Lepiej w ciszy czytać, treść analizować, w biegu sens umyka, i jak tu wnioskować. Jak trafić w istotę sprawy poruszanej, kiedy mądrość pierzcha od gamy, do mamy. Pozdrawiam :)

@Dag O, kolejna osoba zamierza doczytać w temacie. Cieszy mnie to. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Juhasom już miny zrzedły, na gazdowe wykrzykniki, baca jeszcze walczył dzielnie, choć marniawe miał wyniki. Wreszcie gazda ucichł. Zachrypł? Tego nie wie nikt w zasadzie. Baca w ciszy wzrok opuścił na gołe owieczki w stadzie. Pozdrawiam :)

@Stracony Kto wie do czego jest zdolny człowiek, przerażony mocą natury i szukający bezpieczeństwa w kostkach brukowych i asfaltach ;) Niezła nazwa... nie znałam :) Ogólnie jednak o poezji, wstyd przyznać mało wiem. To co się pisze, pisze się jakoś samo... Kultury ludowej i szeroko pojętej przeszłości... hmmm... Ha! Kocham nie być modna ;) Pozdrawiam :)

@Stracony Hmmm... myślisz, że ktokolwiek chciałby o tym czytać? No, oprócz Ciebie oczywiście... i może kogoś jeszcze. Czytając wiersze tutaj i gdzie indziej odnoszę wrażenie, że niewielu ludzi jest zainteresowanych podobną tematyką. To może być mylna ocena, bo czytam to co piszą (czytaj publikują), a niewielu, bardzo niewielu porusza podobną tematykę. Oczywiście mogę się mylić :)

@Jo Shakti Tak jak na ilustracji będzie dopiero za jakiś czas, ale wiersz oddaje idealnie jak byśmy chcieli, żeby już było :) Trochę po obcemu, ale... Pozdrawiam :)

@Jo Shakti Biedne muchy, które wpadną w tak utkaną sieć. Na myśl nasuwa mi się raczej knucie :) Oczywiście być może to tylko mój pokrętny umysł... Pozdrawiam :)

@[email protected] :D Nie pamiętam, strasznie dawno to było ;) Wyczytałam teraz, pewnie poprzednio czytnęłam jednym okiem, bez udziału mózgu, bo zajęty pisaniem raczej ciężkiego rozdziału w tekście naukowym :) Pozdrawiam :)

@Nefretete Przemówiła do mnie zwłaszcza druga część. Pewnie dlatego, że jest bliżej natury :) Jak dla mnie to wiersz o wielopoziomowej treści. Jeszcze tu wrócę, żeby sobie poanalizować. Pozdrawiam :)

@[email protected] Zamigotał mi w głowie straszliwy wniosek, kiedy tak czytałam Twój komentarz... jeśli chcesz wiele osiągnąć, musisz dużo pić ;) Ni jak nie zgadza się to z obserwacją życia, więc dam sobie spokój :) Może wreszcie ... burza u mnie już była. Czas najwyższy... Pozdrawiam :)

@Iwa-Iwa To piękny świat i tak czytając stwierdzam, że po części w nim jestem. Dziękuję jednak za zaproszenie i pozdrawiam :)

@wojciech Ano wieś i mnogość zielonych przestrzeni jest mi znana. Dziękuję za obecność i pozdrawiam :) @Stracony Piękny cytat :) To ja się tyle napisałam... :) A o "soli ziemi", ale takiej dosłownej, za jakiś czas też coś podrzucę... jak się wyklaruje do końca, bo póki co... no nic. Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam :)

@Stracony To bardzo wysoka ocena i dziękuję za nią, choć nieco zdziwienie mnie przepełnia, bo we własnym mniemaniu wciąż poetyckim niemowlakiem jestem :) Staram się jednak i chyba się udaje... Pozdrawiam :)

Słońce świeci jednako wszystkiemu na Ziemi, tak samo deszcz polewa. Opowieść się sączy... Pośród żyznych pól, bogactwa łąk, na rowach, bagniskach i w cienistych lasach, rosną drobne i wzniosłe, barwne, bądź zielone, niepozorne i oczy rwące: tajemnicze zioła. Do życia starczy łyk rosy, muśnięcie promieni słońca, powiew wiatru i kawałek chmury. Istnieją obok siebie nie walczą o ziemię, uniżone sługi Najwyższej Godności, dzieci biblijnego raju. Uczą miłości, obdzielają pięknem, zdrowiem darzą i ratują życie. Od zawsze żywią, włókien dostarczają, barwią, czystość dają zachować, skleić coś, skórę wygarbować. Zawsze pomocne i miłe. Współcześnie nieznane niemal, już nie rozumiane, chociaż nowe nadciąga, wielkimi krokami: zwiastuje powrót. Coraz więcej roślin w kuchni, salonie, łazience, apteczce domowej. Zapraszane na działki, do ogrodów, sadów, na balkony, nawet parapety, chętnie idą. Odziane w dobroć, radość, wyglądem, wonią, smakiem, dodają otuchy.

@error_erros Mgły rzeczywiście potrafią omamić. Podobnie wyobraźnia, może ponieść. Spodobało mi się w jaki sposób poprowadziłeś myśli. Pozdrawiam :)

@wojciech Obiecuję co jakiś czas podrzucić coś nordyckiego... germańskiego... czy tam słowiańskiego. Cieszy mnie, że spodobał Ci się ten wiersz. Pozdrawiam :)

@Pan Ropuch Pasożytniczy tryb życia wchodzi niektórym w krew. Doskonała strategia: kiedy wiesz, że nie możesz wygrać. Przeciwnik spocznie wreszcie na laurach i wówczas nadejdzie Twój czas ;) "Nie bój żaby" rządzi, uśmiechnęłam się :) Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Daje do myślenia... jest w tym tekście wiele racji. Pozdrawiam :)

@[email protected] W mojej ocenie ten, to jednak przestrzelił, więc chyba nie jest tak źle ;) Najpierw była jednak uprawa, a później destylacja. W końcu musi być co destylować. Już prędzej fermentacja :) Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Wielka mądrość tkwi w tych słowach, gdy wystawiasz wiersz na oczy, każdy może go maglować, nie wszystkich on zauroczy. Ludzie różni się zdarzają, myślą tak, albo inaczej, urazy nie trzeba chować, każda myśl przecież coś znaczy. Pozdrawiam :)

Szum fal opowiada zamierzchłą historię, ptactwo brzmi zdumieniem, słońce dopowiada... Prześliczny pałac wodny welon skrywał, błyszczący ciepłym i miodowym blaskiem. Niepokój budzą wielki w słonym, wodnym świecie, wyprawy rybaka. Żniwo nazbyt duże. Zemsta być miała, rezultatem miłość. Trwała niedługo. Zakazany owoc. Perun usłyszał, gniew jego ogromny. Kara odpowiednia, piorun zniszczył zamek. Gruz bursztynowy zaścielił dno morza, fala przenosi czasem urocze fragmenty. Zginął rybak, królowa przykuta do skały gorzkie łzy roni, słoneczne okruchy. Mezalians ukarany, tragiczne miało skutki odstępstwo królowej, prześliczne efekty.