Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nefretete

Użytkownicy
  • Postów

    1 720
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Odpowiedzi opublikowane przez Nefretete

  1. @Jaka jest prawda Napiszę tobie tak! Co ja sądzę o poezji. Nie ma czegoś takiego, jak słaba czy dobra poezja. To napędzająca się, wokół własnej osi moneta -gdzie awers z rewersem, tworzą pewnego rodzaju portal ( niby fantasyka - jednak nie! ) To tak, jak z duszą!? albo ją czujesz, albo usiłujesz poczuć.  Ta druga zależność jest ścisła, powiązana z naszymi trybikami. Tym samym, określana mianem inteligencji.W mózgu, są banki pamięci, które odpowiadają za  emocje i super emocje - to szczępek górny i dolny. Spróbuj to znaleźć w internecie!? 

    To tak, po krótce, co ja sądzę na temat poezji. Jest piękna, jak samonapędzające się dynamo. Czyli jednym słowem: Perpetum Mobile - tak jak krwawe wodospady!?

     

    Pozdrowienia!

     

     

     

  2. @Rafał Pigoń-Bbard Witaj!

    Napisałeś wiersz, ktory zgoła, interpetuje czas człowieka; poświęcający czas trybików, zwłaszcza nocą> Jakby to ująć? 

    W erze " Batmanii "  echolokujemy, i przelewamy na papier. 

    Mam podobnie! , Nie patrzę, że skrzydła spalone w blasku słońca, przestaną wzywać Pegaza -:)

    Tu nie ma reguł, jedynie cień roztropności pozwala, ujrzeć jakieś światło.

    Piszę to, na podstawie, własnych doświadczeń.

    Dlatego, ów wiersz, podoba się!

     

    Pozdrowienia

  3. Zawsze lubiłem zbierać pióra z ziemi,
    ludzie patrzyli na mnie, jak na debila

     

    Łaskoczę nozdrza i czuję porzucone,
    niebo twe.Widocznie nie był łaskaw;
    skoro rozpierzchły się po tym świecie:
    lot ostatni wykonałyście, było dobrze?

     

    I ulotne ciała zniknięciem zapikowały
    w głąb białych mas - zostawiły ślad.

     

    Deptane większością butów przybrały
    czerni odcień; śmierdzących brudasów
    nauczyć trzeba, że pióra - rzecz święta

     

    Nie wolno wam! / Mówię /

     

    Tabliczkę z zakazem powinien stworzyć;
    'NIEWINNOŚĆ' wymieszana w psie czy kocie

     

    Zbierajcie dłońmi ilość - do wora swego.
    Skór wiele! Nie pakujcie buciorami,
    w rzeczy wam nieznane - bo włosia białe,
    będą odpowiadać za prawa natury

     

    My! Trawy wąchajmy, piszmy łąkami
    Nasze " gu gu " skończą ich  "w" i "no"

     

  4. W dniu 1.03.2021 o 10:11, emwoo napisał:

    @huzarc pppodobnie to widzę, aż się zająknęłam ;) a Boga nie ma co w to mieszać, lubię o sobie myśleć, że jestem "bezpańska", daje mi to pewna dozę wolności, na którą nie mogą sobie pozwolić duszyczki uwikłane w przeróżne egregory energetyczne - bóstwa i takie tam. choć w sercu noszę taki mini kolaż filozofii buddyjskiej i Junga .... hihi, czyli jednak lico ;) zauważyłam, że czystość i światło działa na płeć przeciwną jak naturalny afrodyzjak :) 

    I zgadzam się, całkowicie! Uśmiech zostawiam.

    @emwoo Wiesz? Jestem już, w samym epicentrum można dostrzec wiele rzeczy. Idzie to ogarnąć, pod warunkiem, że furtki do powrotu, zawsze sobie zostawiamy!

    To jedna z interpretacji, która przyszła mi na myśl, czytając twój wiersz.

    Druga, dotyczy bardziej osobistych spraw! Ja sobie tylko tak domniemywam, więc wybacz!


    Całość mi się podoba! Naprawdę.

    Upchałaś w tym wierszu, wiele info.

     

    Pozdrowionka ślę!

     

     

  5. @error_erros To nie ważne! Nic mi ukradłeś -właściwie nic!  W nic ciebie nie wrabiam, to po pierwsze.

    Po drugie, szczery człowiek do ciebie przemawia.

    Szanuję twoje wiersze, bo są bardzo ciekawe, dobre, bardzo dobre!

     

    I co mogę napisać, nadmieniając do powyższego  komentarza,  mogę jawnie ci napisać - NIe wiem za h...a, jak to się dzieję, naprawdę! Gdybym miał się rozpisywać na ten temat, to większość pomyślałaby, że ze mnie wariat jest.

    Chodzi o pola morfogenetyczne!?

     

    W myśl tego, poezja łączy ludzi

    Pozdrowionka

     

     

    To funkcjonuje, na zasadzie, że jeśli jeden zacznie drapać się po głowie, to inni, bez względu na odległość, czynić będą to samo!?

    Taka teoria?! Praktyka mówi już wiele. Ja to widzę, a ty?

     

     

     

     

  6. @error_erros

    To nie jest żadne skundlenie! Tylko poświęcenie.

    Jakkolwiek, ten wiersz zinterpretuję, to napiszę ci!

    Nie wiem jak to sie dzieję ( w sumie coś tam wiem -:)) )  ale  napisałem podobną, tobie treść, której jeszcze nie wstawiłem.

    Jestem pewien -  na 100 % - że istnieje twórcza więź, ona dociera nawet w odległe zakamarki. A czym? 

    To już grubsza sprawa!

     

    Pozdrowienia dla ciebie

     

     

  7. Ziszcza moje marzenia ona, w dni i noce.

     

    Niewidzialna, zewsząd wypatruje wrażenia;
    bytem puka do mieszkającego człowieka -
    'nie mieć' wygra z nadrzędnymi rolami życia

     

    W tym teatrze jest jedna scena, bez kurtyny, 
    nawet nie! Pokrzyczysz sobie do gwiazdek
    w operze. Mówi: kawałki światła ci pożyczę
    Niech! Zasili wnętrze. Żyj długo i szczęśliwie.

     

    I śmiejesz się ze mną dostrajając zmysły,
    na podwieszanym niebie patrzysz na mnie.

     

    Ta zielona! Wszechobecna prądem pokopie;
    gdy budzi cztery kółka i ciebie -  tylko jazda
    Drogą się nie kończy! Autostrady wyczuwam

     

    Tak jak śmierć. Znam cię - byłem dzieckiem.

     

    Wówczas zrozumiałem, że dla niej, jestem tu.

     

     

     

    I bonus dla wszystkich. Stało się-:))

    Zdjęcia przesyłam, z załączonymi, dwoma wierszami. W sumie macie, 3 in one -:))

     

     


     

    IMG_20210502_165659.jpg

    IMG_20210502_165709_LI.jpg

    IMG_20210502_165752.jpg

    IMG_20210502_165805.jpg

    IMG_20210502_165832.jpg

  8. Kieszenie pełne złotówek, w portfelu papiery,
    kośćmi palą przeznaczenie, z losami fortuny,
    kamienne grosiki wyrzucam garściami w wody

    Wykarmię szcześciem jeziora - po tafli jedynki,
    początek tej legendy odbijają rewersy;
    plecami wszystkich awersów, herb wyłania orły,
    z kajdanów uwolniły się skrzydła i pazury

    Puszczam drogowskaz papierem, w swoje miejsce trafią

    Lećcie! Lećcie! Lećcie! Lećcie! Lećcie do Ojczyzny!
    Piórami opatulajcie tych, co nie wierzą w cuda

     

     

     

     

  9. @GrumpyElf I to potwierdza, moje domniemywania odnośnie miłości.

    "dowodem dla świata jest 

    papier kalka"

     

    Człowiek ma do wyboru! Być nieśmiertelnym, w sensie nie znalezienia sobie partnera(partnerki) Co w istocie współgra z samotnością, pewnego rodzaju. 
    Albo wybierze, nie wolność, która zgoła przypomina zarys, standardowej kolei rzeczy.

     

    I tu jest pies pogrzebany. Bo papier to nie miłość?!

     

    Treść mi się podoba!

     


    Pozdrowienia ślę

     

     

  10. @error_erros Swoim wierszem, opisałeś relację przyjaźni, która się rozpierzchła.

    Na zasadzie: każdy w swoją stronę. Nikt, nikogo nie pilnował! Takie życie. W przeciągu wydarzeń, dowiadujemy się dopiero,że ktoś obrał taką drogę, a nie inną.

    Na przekór, można rzec, że na czyichś błędach, człowiek się uczy. Bo to jest puentą tego dobrego wiersza.

     

    Pozdrowienia!

×
×
  • Dodaj nową pozycję...