Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nefretete

Użytkownicy
  • Postów

    1 719
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    1

Odpowiedzi opublikowane przez Nefretete

  1.  

    Wszystkie wiersze, w pewnym sensie
    są katechezą. Wyobraźnia to nagroda;
    modlitwy, zapis trwały naszej pamięci:
    Zdrowaś Maryjo, Ojcze Nasz i znajomi
    goszczą sakramentem, w sercu dusze,
    spowiły wszystkie przedsionki duchem.
    Znaki nadają czterem stronom krzyża,

     

    / nie ma reguł, to po prostu są dzieje / 

     

    każda rzekomo, do jedności prowadzi:
    pod jednym warunkiem - mapy skrzyżuj!


    Jakby sie zagłębić; każda obowiązek
    ma, by uzmysłowić nam kręte ścieżki,
    widnokrąg powinien środek pokazać,
    byśmy niezagubieni, azymut widzieli

     

    Nim skóry spleśnieją w zakamarkach,
    drogę wskażą cytryny wam wyciśnięte.

     

    Sflaczałe piłki w sklepach -- wdechem
    ktoś napompuje zapomniane, wskrzesi
    Nas nie będzie... -- przeżyją krasnoludki!

     

     

     

  2. @Leszczym

    Napiszę tobie tak ( lekko podpity jestem i szczery )

    Ode mnie się nie ucz. Złoty środek znajdziesz tylko w sobie. Wypracuj sobie styl! Masz do wyboru: powielane, albo te, które idą z czasami postępującymi naprzód. Bo widzisz... Nawet dzisiejsza epoka nie jest, jakby następstwem poprzedniej.

    Chodzi o dyskursy... 

    Przynależność do epoki, powinna skłaniać nas do pisania wierszy pod dyktando, które będzie namiastką przyszłych pokoleń.

    Pozdrowionka

  3. @GrumpyElf Witaj!

    Zapomniałem dodać, że przekaz dotyczy całęgo tomiku, który zamierzam wydać.

    W każdym wierszu, jest wzmianka o naszych oceanach. Jak wstawię pierwszy wiersz, wtedy będzie jaśniej.

    Ta fraza, o której wspominasz : to podsumowanie, jakby całego przedsięwzięcia.

    Dziękuję, że mogłem zostać przeczytany.

     

    Świątecznie pozdrawiam!

     

     

    @Dag A szkoda!

    Bo był ładny. Nie ma za co przepraszać. Rozumiem, w ramach uprzejmości warto mieć czyste karty.

    Każdy z Nas, ma wyobraźnię. 

    Ta fraza, o której wspomniałaś' to nic innego, jak patrzenie przez środek drzwi ( dziurę bez klamki ) .

    A po drugiej stronie, inna bajka-:)

    Dziękuję!

    Świątecznie pozdrawiam

    @emwoo No! Nie wątpię.

    Cała tajemnica leży we łzach.

    Krótko odpisuję -:)

     

    Świątecznie pozdrawiam!

  4. /Ostatni! /

     

     

     

     

    Przekaz:

    / Życie zaczęło się w wodzie.
    Żeby je poznać - musimy okiełznać, wpierw swoje oceany  /

     

     

     


    Nigdy nie spojrzałem w lustro,
    czochrane włosy w warkocze
    widzą twe odbicie na klamce.
    Wyrwałem, dziurę zostawiłem. 

     

    Węższa perspektywa kosmosu;
    oczom rozwiał koleiny, klucz łez
    rozchodzi sie po magnetyźmie

     

    Nie wiem? czy lewą, czy prawą
    ręką mam pisać. Oburęczność;
    jak te półkule, odnalazły środek 
    pisania pięknego i brzydkiego.
    Nie ma! Nie ma? Drzwi butem
    potraktowane, imię zostawiam
    zawiasom. Szeroki czeka świat.

     

    Czasami jem obiad sztućcami,
    na pustyni robię przegląd jezior;
    wklęsłe, wyschnięte oczy widzę,
    w łyżkach przypomina początek,
    drugi za wodami --  twe odbicie.

     

    Piaski złociste mam przy ustach 
    i strzaskana klepsydra w sercu.

     

    Czas! Mój zatrzymała w miejscu 

     

     

×
×
  • Dodaj nową pozycję...