Nefretete

Z własnego pacanowa dopowiem! Bez wiary i miłości więcej ujrzy podłości zło jakim ten człowiek operuje w wartości Nasz ściek...

@Leszczym Wówczas podobnie myślałem, w ślinie szkło błagałem. Jeśli pozwolisz, bo zastanawia mnie ten zapis: 'bo generalnie dużo myślę' - chodzi o słowo ' generalnie ' Czy to był celowy zabieg autora? Ale utwór muzyczny konstatuje z treścią wiersza, dając odpowiedź. Pozdrowienia!

@Rafael Marius Chylę czoło za ten wiersz Tak Nam dopomóż Bóg!

Nie zaskoczyłem, przepraszam za pobudliwy komentarz:) Te kropeczki jak sam wiesz ' ... ' tworzą z serca samy wiersz

Masz rację! Nie chodzi o czepialstwo, tym bardziej nie moją intencją to było. Zwróciłem uwagę na ' ... ' dlatego w swoim komentarzu napisałem, co czuję Pozdrowienia

@staszeko Proza poetyczna w twoim wydaniu ma znamiona historyczne, dzięki jakim możemy poznać więzienie, czyli miłość, która każdą epoką transformowała do dzisiejszej. Trochę się pozmieniało i chyba na gorsze. Bardzo podoba mi się ta fraza: 'Ściągnęłam rajstopy, żebyś ogrzał sobie dłonie, a ty podarowałeś je Sonietce' W niej leży całokształt, co człowiek wybierze: czy rodzinę, czy samotność. Oczywiście całość na tak! Pozdrowienia

@Tectosmith To prawda co piszesz! Wiersz! Pozdrowienia

@Konrad Koper Sobie pomagajmy! Jestem za. Pozdrowienia

@Naj Na to pytanie sama autorka powinna sobie odpowiedzieć, co dla niej ważne, a co nie. Jak ktoś odszuka swoją wyspę Westerplatte i za wszelką cenę będzie jej bronić, wtedy życie obrotów nabierze. Pozdrowienia

@Marek.zak1 I wtedy nas wysłucha! Pozdrowienia

I za ten wpis muszę ci podziękować, bo masz rację. To takie uczucie, jak ktoś lub coś wbija szpile w kark motyla; i ma wybór, czy schnąć, czy zapoznać się z nakłuciami, by potem otrzepać się z nich i lecieć dalej. Ten wiersz jest o przetrwaniu nie tylko człowieka, ale i pewnych wartości, jakie są powoli wykorzeniane, a przez co? O tym będzie kolejny wiersz. Notabene ściśle powiązany jestem z treściami tych utworów, ponieważ dzięki nim odpowiedziałem sobie na wiele pytań, a niektóre z nich są nadal tajemnicą, i brak odpowiedzi na nie, pcha mnie do przodu. Dziękuję ci za dobre słowo pod treścią

Przyznaję się bez bicia, ten wiersz pisałem jak samotne zwierze, które musiało dawać sobie rade samo. Tekst jest autentyczny i swoją drogą treść jego ma prawo być niezrozumiała, a to dlatego, że ciężko złapać jakikolwiek zarys gdzie wiersz był pisany i kiedy. Nie wstawiłem dodatkowej notki pod tekstem wiersza, bo bałem się, że odbiorcy źle odbiorą intencje człowieka, który nie szukał pomocy. Dlatego zrobię to teraz. Krótka retrospekcja! Treść wiersza (jedna z kilkudziesięciu) podparta jest trzymiesięcznym doświadczeniem na otwartej przestrzeni, na jakiej swój pielesz miałem. Bez ogródek — tam zaczęły się moje głosy. Więc cofniemy się do ostatniego kwartału roku 2019...wypełniwszy lukę w mojej twórczości środkiem października wierszami z 'czarnej teczki' Oto jeden z nich. / byłem wówczas bezdomny / @Tectosmith, @Leszczym, @Marcin Szymański Dziękuję za pozostawione komentarze. Pozdrowienia dla was! Na podstawie własnych przeżyć jako człowiek bezdomny, napisałem i o tym wiersz. Dziękuję za zajrzenie i podzielenie się trafną refleksją. Pozdrowienia przesyłam

No niech ci będzie -:) Jako proza poetyczna tekst sprawdza się w dwunastozgłoskowej osłonie — gdzieniegdzie zgubiłem jedną lub kilka sylab. Dziękuję i pozdrawiam!

@ais Tytuł mi się podoba jak sama treść! Wybór daje nam gamę możliwości; i z niej czerpiemy to, co dla nas ważne, by się rozwijać. Ładna proza Pozdrowienia!

@Tectosmith Jeśli nie poezja pisana to śpiewana. Pozrowienia dla ciebie!

@Leszczym Ona na to czeka! Pozdrowienia

Chodziło mi o to, że zarówno wiara jak miłość idą w parę! Serdeczności

Potężny sygnał ze zbiorowej anteny gna za łzy ciskane w azart przestrzennych ścian bez administracji i przejściem za trud, w wąskie marginesy pył granicą bierze ręka, jakby po Ziemi trzęsieniem pęka; deszcz wypełnia ścieżki kroplami, pierze ból skorupy ran — treść jak wiary szept bliźni się: pokój z nadzieją drepcze pod górkę z anno Domini na ołtarz. Człowiek składa ten spaw w ofierze złożony — kawałek tortu od cząstki dostał za darmo, bez władzy odda ci 'Rodzicielko wszystkich istnień' żywicę z wnętrza, byś mogła zasklepić szczeliny spraw; by miody wielu drzew na rozstępy kolejne były tożsamością naszych sieci i nikt! W przepaść nie wpadł — lecz trwałe, silne nici ************************************************************* / Didymus Juda Tomasz: „Temu, który coś ma w ręku, dodadzą, a temu, który nic nie posiada, i tę drobnostkę, którą ma, zabiorą" / ************************************************************* Alternatywa: Benga - Electro Musik [Dubstep Classic] ( jak telefon od Boga ) Krótka retrospekcja! Treść wiersza (jedna z kilkudziesięciu) podparta jest trzymiesięcznym doświadczeniem na otwartej przestrzeni, na jakiej swój pielesz miałem. Bez ogródek — tam zaczęły się moje głosy. Więc cofniemy się do ostatniego kwartału roku 2019...wypełniwszy lukę w mojej twórczości środkiem października wierszami z 'czarnej teczki' Oto jeden z nich. / byłem wówczas bezdomny /

@Leszczym , @ais, @Tectosmith: Dziękuję!

@Ewelina Witaj! Widzę, że autorka postanowiła zmienić szyk zdaniowy, lecz ja wracam do pierwotnej formy: "Może Jej dotykałeś tak jak mnie a może inaczej" Dlatego oba 'może' czytam sobie przez morze I efekt finalny wygląda tak: 'Morze Jej dotykałeś tak jak mnie a morze inaczej' Całość mi się podoba. Wczoraj już śledziłem treść, a szukanie wiary wiąże się z poszerzaniem wiedzy jej granic. Pozdrawiam

Pierwsze siedem wersów ułożyłem i przez moją głupotę 5/7 nie 7/5. Będę musiał jednego się pozbyć -:) Pozdrawiam

@Oskr Witaj! Dziękuję ci za informacje dotyczące wiersza. A propos darowizny, wklejam dowód. Z pozdrowieniami!

@Oskr Bardzo piękne i szlachetne z twojej strony przedsięwzięcie. Lawirując po treści, naszło mnie pytanie: czy każdy wers na przemian ma być w konwencji 5/7?, czy chodzi autorowi o wiersz dwunastozgłoskowy. I drugie pytanie: czy istnieje możliwość przekazania datku w formie finansowej na jakieś konto? (przelew z konta zagranicznego). Nie poniekąd wiara jest kompletna ze zdjęciem tej małej istoty, dzięki jakiemu łatwiej przyjdzie mi napisanie tekstu dla niej. Pozdrawiam serdecznie

Niech na zawsze w pieleszach waszych gości Bóg; wiarą w sercach nakreśli, odchodzący Rok nowym. Szcześliwego Nowego Roku życzę wszystkim! Pozdrawiam gorąco / Nie trzeba głosować! /

@helenormeller Całość bardzo ładna: Dojmująca sceneria w treści... Pozdrawiam ciebie!