Nefretete

@Rafael Marius Hej! Tak sobie czytałem i między wersami mieszałem całość wiersza, żeby poznać treść-:) I wychodzi na to, że nasz Kraj jako rajskie miejsce jest idealny dla wczasowiczów ( w tym wypadku chodzi o dzieci), którzy czerpią magię spokoju i nie wnikajmy w sprawy edukacyjne. Bo nie wiem, co aktualnie się dzieje w kraju? Na pewno jest duży problem, który nam jako Polakom doskwiera i doskwierać będzie, że z jednej strony to dobrze i druga zła zaczną ze sobą w pełni współpracować, bo chodzi o środek! Treść bardzo refleksyjna i na czasie Pozdrowienia!

@Rafael Marius Dziękuję! Pozdrowienia przesyłam

@emwoo Hej! Podoba mi się, twój barokowy styl, jaki zaprezentowałaś w treści! Widzę wyklutą mantę, która nadmiarem energii wspiera innych-:) Pozdrówki!

/Proza poetyczna/ Nie porzucaj swojej rodziny gwiazd, gdy trauma otwiera furtkę diabłowi do duszy zdesperowanej na Ziemi, której kontaktu szuka tak niewinna; serca delikatność wspólna środkiem oka patrzy — kiedy coś się dostało, trzeba oddać to w zamian za niebo i idąc naprzód, krok wstecz wykonać Dla sparowanej torem przed oczyma lot bez przeszkód scedował 'Mój Świat'; z wiatrem przyspiesz i lądu nie blokuj, procesem będzie udrożnianie dróg, by każde słowo poznał jeden wróg i wtedy miłość powie — precz, precz! Zło opuści mur, dostęp pełny da do Amen! *Ktoś dopowie: kiedy byłeś dzieckiem; piaski ze wspólnych kuwet świadomie naświetlały psem i kotem piaskownice, dzieci rozpoznały księżyc i słońce, z gwiazd budują podwórka na plaży dla gniazd — tak przejeżdżało hulajnogą Nieświadomych ludzi opętane zło tkwi i tkwiło w garnku — co zostało? Przestrzeń prawdy kosmicznego wiatru, co wyrasta dwulicowością pudła, bębnić dorosłość będzie jedną racją; jawnie rozkopany laur nie spocznie, debetonizacją wyśle część muru do ciebie we śnie, sygnałem na jawie! Miejsce zwalnia na operę w teatrze pośrednik Absolutu — twoja MTJ(emtej) ___________________________________________________________ *— dzieci tracą zdolności atawistyczne osiągania OOBE, gdy ich faza rozwojowa dostosowywuje się do Świata jawy. Nielicznym jednak udaje się zatrzymać 'kurtynę'. Ona wam daje podpowiedź! ********************************************* Wiersz, który czytacie, jest nie tylko poziomem kauzalnym w treści, ale przekroczeniem granicy z MTJ(emtej), dzięki której mogę wszystko przelać do jawy! Zdradzam wam cały zamysł samego cyklu, wykluczając z niego wiersze polityczne, jakie w nim się znalazły... Miłego czytania Świątecznie wszystkich pozdrawiam z Nowym, nadchodzącym Rokiem 2024. Bez odbioru do odwołania! Bawcie się dobrze Pzdr!

@Corleone 11 szkoda, że nie ma tytułu, ale to mój problem nie autora-:) A całość Dystans! Tak, to zrozumiałe dla każdego człowieka, który pojmuje jego istotę. Natomiast Świat i Wszechświat nie mają żadnego dystansu i względem każdego człowieka jest jego szersze poznanie. Dystans się rozciąga! Bardzo ciekawie u ciebie. Świątecznie pozdrawiam!

@Leszczym Twoje zdrowie, a tekst zwyczajny, życiowy i z odrobiną frajdy przy piwku z kumplem nie zaszkodzi życiu i relacji. Świątecznie pozdrawiam!

@Corleone 11 Dopowiem tylko , że pojedyńcze wiersze to nie są; tworzą cały cykl i nie przeczę, że mota się świat w puzlach całej układanki-:) Dzisiaj wstawię coś, co dopełni całość! /gotowy komentarz z innego portalu/ Bardzo się cieszę, że treść się spodobała i zostawiony komentarz pod treścią napawa mnie do dalszego działania w tym kierunku. Chodzi o stan 'Bardo' (pomiędzy), który już opanowałem; szczegóły ze snu ulataniają się wraz z przebudzeniem, co jest normalną rzeczą. Ale, jest ale! Świątecznie pozdrawiam i dziękuję! @Leszczym Wesołych Świąt życzę i dziękuję za zainteresowanie. Pozdrawiam was wszystkich!

@bronmus45 Szczerze się przyznam, że przyciągnął mnie tytuł wiersza i samo zaskoczenie w treści zrobiło miłe wrażenie. Trzy zwrotki: — wstęp — rozszerzenie — zakończenie z puentą /z podobaniem się czytam/ Dlatego sądzę, że tekst z pierwszej ręki, czyli surowy warto badać (tak mi się wydaję, a może się mylę); i tak: ' - zdolna zaskoczyć niespodziewanie i dotyk czujesz całym sobą' /pierwsza propozycja, z którą sam autor nie musi się zgadzać/ 'Wiara w jej wieczność często pryska' Owszem, zgadzam się, że wieczność to substancja Boga. Do słowa 'pryska' dodałbym coś, np. czar, bańka: 'Wieczność jak bańka często pryska' /można kombinować ze słowem wiara i czar, mnóstwo możliwości pozostawiam autorowi wiersza/ *************************************************** Konkludując, napiszę, że tekst się podoba! Pozdrawiam

@Kasia Koziorowska Moje gratulacje. Pozdrawiam!

OO! to jest dobre. Może też być hybryda! Lekiem na wszystko jest środek -:) /jak kopie do mata to będzie to strata pata nie zobaczy duszy ci wybaczy!/ Pzdr!

A między nimi środek! Para Pozdrawiam

/Slam poetyczny/ ********************************** Ciało musiało poczuć skok do morza bliżej niż dalej świadomie zostawia aport i pies do twarzy podbiega po śladach butów na plaży Wciąż liże i czując mą kość szczeka tak do właściciela: 'hauhau ułłł-yłłł -hauhauhowww?' Swoim 'orbem' duszy w oku miłość tak cielesna morzem las cały z fal mórz stworzyła myśli zerem jak harmonią eter po całościach szklił się; z ciał poczęły już człowieka istotą w kwadransach kilku spoglądając kulą w niego Nowym narodzeniem leżąc! Martwe oczy plus powieka w tłum resystutacją swoją dały stacją moją — sercom obraz sytuacji w myślach twego dowodu tożsamość że istnienie jest powodem; napojem wyskokowym wód tkanką mięsną tego ciała odzież insomnią stworzyła by przezroczystość ta żyła nićmi zawieszonej duszy dziecka: kanwą jego splotu Nie jesteś tylko kością krwią! Wodą — czajnik wyparował? Świat oglądaj za mgłą osią Geografię map jajnik twój iskrzeniem z prąciem umysłu wskrzesza oczom Wszechświat; kosmosem zobacz renesans — we Włoszech mur Berlina krusz i bez granic poczuj miłość które wypełnią każdy brzeg w zakamarkach tożsamością ciała — duszy — świadomości Serca oddech wciąż na plaży! Bez karetki — psu — dziewczynce; jestem wdzięczny oczom palcom: miejscem gdzie był byt wskazały kiedy kąpiel on brał w falach ze snu budząc lekcje morza człowiek wrócił już do ciała świadom zakazanych technik wie — tak Jezus Chrystus wiedział wiedzę tając z gór indyjskich — jak mur kruszyć sadów rajskich Amen! ********************************************************* /wiersz napisałem nad morzem w miejscowości Rockanje; jest kontynuacją treści z całego cyklu —wstawiłem drugi, bo pierwszy był wprowadzeniem/

Zgadzam się! Pozdr

Chyba chochlik się wkradł... :) chodzi o fale, prawda.? Ładnie o... nieuniknionym przemijaniu... jak napisał Rafael Marius. Pozdrawiam. ps. Mam w swoich coś w temacie... "fala". 'o morski brzeg uderzają kolejne face' = o morski brzeg uderzają kolejne twarz Czy nie chodzi o pobudkę? Jakiś alarm? Pozdr

/Nad okapem każdego myślicicela jest strych, co nie wiąże myśli i oka/ (fragment) Owszem, środek przetrwa, tylko trzeba(tak uważam) wpierw go poznać. Moim skromnym zdaniem, prawda staje się/stała się przeterminowana... I tak, się nie poddaję. Pozdr!

Oczywiście, że pozytyw. Pozdrawiam

@Rafael Marius Bardzo ładny wiersz! Melodia płynie. Pozdrawiam!

Z całości bardzo interesującej, wybrałem powyższą frazę! Zastanawiałeś się, co mieści się w czarnej dziurze oka/oczu? I czym ona jest? Co oferuje? Pozdrawiam!

Nie ma czego leczyć! Leczyć trzeba Świat! Pozdrowienia

@error_erros Wiersz! Poleciałeś-:) I słowo 'barłóg' jest bardzo dobre, tajemnicze! Probowałem je połączyć ze słowami: sidła, szczęki , zawiasy, sąsiedzi! Samotne gniazdo... bywa silniejsze. Tytuł jest ciekawy! Dualny jak przedsiębiorstwo i lekcje zawodowe-:) Pozdrawiam!

@Corleone 11 Bardzo ciekawy obraz, przed którym widzę mnóstwo interpretacji. A skoro o niej, w moim wydaniu chodzi o wybór. Tu jest bardzo ciekawie i domniemywam, że chodzi o płytkość i spokój, w jakich człowiek czuje się 'pozornie' spełniony, pomimo,że narzeka na czegoś brak? Chodzi o spełnienie, tak mi się wydaję-:). Istnieją poprzeczki, te fale, które blokują człowieka, bo ich potęga jest zbyt wysoka, a zmianę ich interakcji zawdzięczamy jej. Pozdrowienia!

@Tectosmith Głęboka treść! Podoba mi się bardzo. Sam tytuł wiersza koegzystuje z treścią, a oba światy to Świat zawarty w parze oczu! Duszy. Podobają mi się zwrotki: pierwsza wprowadzająca i ostatnia wyprowadzająca całą treść ku nadziei i początkowi uczucia. Oraz słowo 'zawirowanie' dobrze jest dopasowane do treści. Dla mnie osobiście ten wiersz jest formą nie tylko wiersza, ale również pewnego rodzaju afirmacją, jaka potrafi czynić cuda! W postaci śmigła-:) Pozdrowienia!

@miauczenie owies Dziękuję! Pozdrowienia przesyłam

Z całości tego tekstu, który dla mnie jest powyższą frazą, clue całego wiersza, mogę dopowiedzieć jedynie, źe myśli nigdy nie idą w parze z sercem(w teorii), w praktyce wygląda to nieco inaczej, gdy poznaje się własne ego i jego słabości usiłuje człowiek poznać na rzecz zdefiniowanej wolności bez niego. A jeśli już, to skala i motywacja, które skłaniają nas do poznania samej istoty ego, dają odpowiedź. Trochę filozoficznie w mojej wypowiedzi, ale myślę, że warto się przyjrzeć samemu procesowi przekształcania drugiego 'ja' — w lepsze ja. Całość z podobaniem się czytam. Pozdrawiam!

Jest cena wszystkiego, co zapisałem już, tak jak Openheimer, twórca bomby atomowej(polecam film) źle obchodził się z ogniem Prometeusza, przynosząc tylko szkody dla świata. Na szczęście zrozumiałem, że woda jest przewodnikiem. Pozdrówka! Wszystkiego najlepszego