duszka

Skoro umie płakać, to znaczy, że czuje życie... A to jest warunekiem tego, żeby umieć sie go uczyć. Wierzę w niego :) Pozdrawiam.

Może to "uwięzienie", które rozumiem jako uwięzienie wlasnych (przedwidujących) mysli, jest konieczne dla życia, dla poddania się jego "woli" i prawom... Wtedy jest ono jak rzeka dokądś płynąca i zabierajaca nas ze sobą. Pozdrawiam :)

Moja nadzieja jest ciepła. A więc może przybrać każdy kolor, nawet czarny, bo w każdym z nich może istnieć. :)

Wytrwajcie :) Bardzo subtelnie naprowadzasz go na właściwa drogę :) Pozdrawiam.

...a ja z przyjemnością Twój komentarz - dziękuję :)

@Ewa Witek @Waldemar_Talar_Talar @Leszczym @huzarc ślicznie każdemu z Was dziękuję za komentarze! Przeczytałam każdy z nich uważnie i każdy z nich mnie cieszy :) Serdecznie i z uśmiechem Was pozdrawiam! :) @zyzy52 @Gosława @Vanilla Dziękuję Wam za wizytę i serca :) :) ;)

nie zasłaniasz się rolą i maską dlatego widzę cię dobrze dlatego światło przepływa od ciebie do mnie dlatego odsłaniasz moją nagość

Warto :) Ciekawy wiersz, a pierwsza zwrotka szczególnie przemówila do mnie. Pozdrawiam :)

To piękne, że przenikają do serca - i dla nich i dla niego :) Pozdrawiam.

Nie bardzo rozumiem, ale dziękuję Ci i pozdrawiam :) Miło mi :) Dziękuję, Waldemarze i pozdrawiam Cię w samo południe :) Tak, nie zawsze sobie z tym radzimy, ale zawsze pozostaje to możliwe :) Dziekuję Ci za refleksję i pozdrawiam serdecznie :) Tak, zauwazyłam to pisząc :) Tez "miłość" lub "prawda" pasowałyby, ale "piękno" jest dla mnie ich "dzieckiem", czyms bardziej konkretnym i dlatego je uzyłam w wierszu. Dziekuję Ci za przemyślenia i miłe słowa :) Pozdrawiam! Tak, tęsknota... Chyba sobie w pełni nie zdajemy sprawy, jak uniwersalne i decydujące w odiesieniu do naszego i wszelkiego bytu jest piękno... Ostatnio wyczuwam wyraźnie, że lezy ono u podstaw każdego bytu, jest jego źródłem, a każdy byt - jego spełnianiem... Piękny jest też Twój komentarz - dziękuję Ci i pozdrawiam :)

...bo piękno zwycięża bo pośród ran i blizn bo dniem i nocą bo zawsze czeka bo było będzie jest

Cieszę się i gratuluję! :)

Cieszę się, ze to "Tylko" stagnacja, a nie - rezygnacja. Ostatni wers, jego wypowiedź utwierdziły mnie w tym, bo gdy uczymy się istnieć i nieistnieć, taki stan może byc tylko przejściwy... Uczenie się według mnie wciąż "faluje", a nawet się "wznosi". Niepokojąc ciekawie ujętymi wypowiedziami pobudzasz zagłębienie się w temat i zdobywanie odpowiedzi. Pozdrawiam :)

Takie chwile, takie doznania trzeba "zatrzymać"... I zrobiłes to w piękny, odczuwalny sposób Pozdrawiam :)

To według mnie nie tylko bezradność, to prawdziwość i odważna pokora :) Pozdrawiam.

Piękne wewnętrzne i zewnętrzne ożywianie woli życia! Bardzo mi sie podoba i udziela mi się :) Serdecznie pozdrawiam Cię, Iwo :)

Tak, chyba nie potrafimy inaczej żyć i uczyć się żyć, jak przez takie powtarzające się otwieranie i zamykanie drzwi do przeciwieństw... Bardzo ciekawa, mądra myśl i jednocześnie puenta twojego wiersza, Waldemarze! Pozdrawiam :)

Uszczęśliwiłaś mnie tym zagłębieniem się, tetu, - jest takie trafne i piekne :) I że sprawiło Ci przyjemność :) Dziękuję i serdecznie pozdrawiam! Ciesze się Radosławie, ze działa nie tylko przez czytanie, ale też przez pobudzenie wyczuwania i intuicji - wtedy przekazuje dużo wiecej. :) Dziękuję Ci i pozdrawiam!

Ciesze się, Waldemarze :) Dziękuję i miłego popłudnia! @huzarc @Ewa Witek @iwonaroma Dziękuję Wam! :) :) :)

w niej rozplątują się ścieżki skulone plecy prostują i podnoszę głowę a cisza skrzydła rozkłada białe gdy życiem się modlę powstaje

Trafiłeś w sedno, Radosławie :) Tą wypowiedź odniosłam do wszystkiego, co zagłusza moją najgłębsza prawdę (tozsamość?), moje duchowe złączenie z nią. To może być "rozkrzyczany świat", inny człowiek, albo też mój własny lęk... Dziękuję Ci za komentarz :)

@Radosław Dziekuję Ci i pozdrawiam :)

Może dlatego, że słyszymy w niej ten "szmer naszego źródła"..? :) Dziękuję ci za miłą wizytę i pozdrawiam :)

Może gdyby usunąć z tego wersu słowo "mnie", które nie jest konieczne i się powtarza, zabrzmiałaby ta wypowiedź nieco mocniej..? Poza tym przyszło mi do głowy słowo "cudownie", ale nie jestem go pewna... Pozdrawiam :)

Napisałabym chyba na końcu bez słowa "boli" (które użyłeś już przy marcu), czyli "listopad - chwilą zadumy"... Wtedy puenta byłaby bardziej zaskakująca. Podoba mi się ta równo podzielona uwaga na każdy z miesięcy roku :) Pozdrawiam!