duszka

@Joachim Burbank Dziękuję i pozdrawiam :)

Hm, probowałam to zmienić, ale nie znalazłam dobrej alternatywy, a ponieważ jest dla mnie kluczowym słowem, pozwolę mu się powtarzać :) Pozdrawiam :) . Wiesz, całkiem niedawno odkryłam, czy zrozumiałam, że niespełnienie przez Niego mojej prośby, moich konkretnych oczkiwań nie oznacza braku Jego obecności przy mnie, czy braku odpowiedzi... Tak jak ujmuje to ten fragment psalmów (Ps 145, 18) , decydujące jest wzywanie Go do siebie i swojego życia, a wiec moja szczera potrzeba i wola Jego bliskości. Ale podkreślam: piszę o swoich osobistych doświadczeniach i rozumiem, że każdy z nas idzie nieco inną duchowa drogą. Pozdrawiam :)

Choć operujący tylko "suchymi", "chłodnymi" faktami, a może własnie dlatego, bardzo mnie poruszył, szczególnie kontrastowe zestawienie treści pierwszych dwóch wersów w pierwszej i trzeciej zwrotce... Pozdrawiam :)

Ty jako pierwszy na świecie napisałeś ten wiersz :) W nim też jest światło :) Pozdrawiam

Bardo się cieszę! Ja chyba rzeczywiście nauczyłam się też słyszeć (w sobie) słowa napisane, bo rzeczywiście jedne "brzmią" ciszej, a inne głośniej :) . Wiem, WarszawiAnko, każdy idzie swoją własną drogą rozwoju, ja to dobrze rozumiem :)

Bezruch pisze, ale tylko o sobie ;) Pozdrawiam :)

...wtedy każda chwila jest z serca i - z sercem... Piękne :)

@Kot @M.A.R.G.O.T @Jakub Adamczyk @[email protected] Dziękuję Wam za ciche, ale miłe odwiedziny :) :) :) :)

Ja uczę się słyszeć te odpowiedzi, WarszawiAnko.., i powiem zdecydowanie - są mi dawane :) Pozdrawiam :) . Tak, Waldemarze! Ale to raczej moje rozpoznanie niż decyzja :) Ja tylko decyduję (również na "tak"), czy będe to robić. I Już robię :) Tobie też miłego wieczoru. .

. aż tyle jest głębokich westchnień a mało jeszcze krąży pośród nas miłości - jest po co składać ręce, po co klęczeć .

@egzegeta dziękuję Ci za odwiedziny i serce :) Pozdrawiam.

Mi jakoś nasunęło się inne zakończenie : "chociaż boli"... Może dlatego, że tak rodziłam moje dzieci i w ten sposób chciałabym też umrzeć... Pozdrawiam :)

Tak, jakby delikatnie powiało rajem... Pozdrawiam :)

@Radosław jak miło, że odkryłeś jeden z moich dawnych wierszy - dziękuję! :)

Mam wrażenie, że ta prawdziwa miłość jest zawsze we troje.., że zawsze jest w niej obecny Ten, od którego ona pochodzi, i który jest jej źródłem. Bóg. Dziękuje Ci za miłe słowa i pozdrawiam :) . @Waldemar_Talar_Talar @M.A.R.G.O.T @Radosław @iwonaroma serdeczne dzięki i pozdrowienia dla kazdego z Was! :) :) :) :) .

. gdy delikatnie wsuwasz dłoń między mnie i świat żywe spoiwo ja i on i ta Twoja bliskość .

W tym wierszu wydobywasz na powierzchnię wewnętrzny konflikt i konieczność wyboru każdego z nas: między wszchobecną pokusą grzechu, a głęboką wewnętrzną potrzebą czystości... Wydobywasz go i ubierasz w podniosłe, wręcz zabrwione patosem słowa i sformułowania. Nie rażą mnie one jednak, bo podkreślają wagę tego problemu i nadają przesłaniu charakter (koniecznego) apelu, zachęty i nagany. Odważnie napisany wiersz. Pozdrawiam :)

Ciekawe... Gdy czytałam powstał we mnie jednak pomysł małej zmiany - usynięcia interpunkcji i ewentualnie dużych liter, bo wtedy wers środkowy odnosiłby się do i do górnego i do dolnego wersu, zmieniając jednak przy tym swoje znaczenie. Wyglądałoby to tak: często Bóg groźnie patrzy póki nie odwrócimy wzroku Jezus nas nie rzuci Mnie się podoba :) Pozdrawiam.

Tak, prawda może być burzą, może zaciążyć, jak kamień, ale według mnie bać się trzeba tylko takiej "prawdy", która nią nie jest... Podoba mi się końcowe podkreślenie powagi i wagi tego rozróżnienia. Pozdrawiam :)

Twój wiersz zaciekawił mnie i zatrzymał swoim niezwykłym obrazowaniem i jednocześnie niejasną głębią przekazu... Czyżby ta walizka, z którą każdy z nas pielgrzymuje, zawiera nasze przeznaczenie i powołanie, którego wagi chyba nigdy nie jesteśmy w pełni świadomi - a powinnismy..? Małe pytanie natury stylistycznej: czy w czwartym wersie nie powinno być: "zmielonym przez brudną ziemię na proch" ? Bo proch jest już przecież zmielony. Pozdrawiam :) .

Tak, ale według mnie jest to często jakiś (fałszywy)"Pan", a nie - Pan. Ja wolę być bezpańska (wolna do poszukiwań tego właściwego) niż uzależniona od jakiegos z tych pierwszych. Tylko, przyznaję, taką bezpańskość trudno na dłużej wytrzymać, dlatego nasze (moje) życie staje się wtedy powtarzającym się uwalnianiem. Dziękuję Ci za dorzucenie ciekawej refleksji :)

Ojej! Już to widzę! :)) Świetny :)

Otwarty, lekki i niewinny w swojej prostocie wiersz... Taka potrafi być miłość, tylko miłość. Poczułam ciepło czytając :) Zastanawiam sie, tylko czy niektóre ze słów są potrzebne, czy nie zakłócają nieco czystości wypowiedzi... Ujmę je w nawiasy: Kiedy zmierzch zapada, wszystkie gwiazdy świecą, a ja śpieszę do ciebie (stęskniona.) Ach nocy świetlista, (bądź przy mnie dzisiaj,) prowadź mnie prosto do niego. Już tchu mi brak, A ja marzę (tylko), by spędzić tą noc przy tobie. Wyjdź (mi) naprzeciw, skróć moją drogę, chcę spocząć w twym sercu (szczęśliwa.) To drobiazgi, ale może któryś z nich Ci sie spodoba. :) Pozdrawiam :)

To jakby różne odkrywane możliwości czy sposoby dochodzenia do prawdy, a tym samym - sposoby ludzkiego życia... Prawda jest, była i będzie zawsze wszędzie i jesli się straci z nia konakt wystarczy cierpliwie poczekac, aż się ujawni... Chyba nie ma większej wierności. Niezwykły, piękny wiersz. Pozdrawiam :)

Czas się nam ciągle wymyka.., nie możemy go dotknąć i zatrzymać, ale możemy trwać przy "kierunku", się z nim łaczyć i z nim podążać. To chyba dla mnie sposób okiełznania czasu... Ciekawe rozważania, ukladające się w piekną, cichą melodię słów :) Pozdrawiam