duszka

@[email protected] @Father Punguenty @WarszawiAnka @iwonaroma @Marcin Krzysica Dziękuję Wam bardzo za refleksje, impulsy i miłe słowa pod moim wierszem i pozdrawiam! :) :) :) :) :) . @Gathas @dmnkgl Dziekuję Wam za czytanie i serca! :) :) .

. i bez kwiatów kochaj mnie po prostu bez podskoków, wygibasów i ukłonów - Ty .

Mnie też ujął szczerością, a także prostotą czy oczywistością opisanej wierności, która świadczy o czystości uczucia, którego dotyczy... Czuję ją. :) Tylko jedno małe ale: Ostatni wers mnie trochę razi.., nie tylko dlatego że jego wypowiedź jest powtórzeniem, ale też jego "twarde" i nieco negatywne (dla mnie) brzmienie. "Musze Cię odnaleźć" jako zakończenie mówi mi już wszystko. Pozdrawiam :)

Przejmujące do głębi swoją szczerością "wyznanie wiary"... Jego prostota, prawdziwość i "niewymuszoność" wzruszyła mnie i przkonała. Wierzę mu. :) Pozdrawiam.

To jakby opis chwilowego erotycznego zmaterializowania się (aż do możliwosci dotyku) zjawisk czy "rzeczy" nadprzyrodzonych.., dotykalnego spotkania z nieskończonością.., wręcz (chwilowego) uzyskania władzy nad nią, która potem jednak musi zostać przez nieuchronnie wracajacą codzienność odebrana... Tak odbieram twój wiersz. Jego treść i niezwykły styl przyciąga i wciąga, zmusza do wielokrotnego czytania, które pogłębia odbiór. Pozdrawiam :)

Racjonalizm przeplatający się ze zmysłowym odczuwaniem.., to chyba typowy dla człowieka "dwutorowy" kontakt z naturą i typowe dla niego jej przeżywanie... Czytając czuje równie intensywnie człowieka jak i naturę, z którą się spotyka i chyba też jego próbę wejścia w relację z nią. Poruszający i niezwykły wiersz. Pozdrawiam :)

A ja bym czasem chciała mieć taką "pełniejszą sakwę", ale chyba nie została mi dana... Każdy tworzy swoim darem i to dobrze, że są różne. :) Dziękuję Ci za tyle miłych słów pod tym ubogim w słowa wierszem, - bardzo mnie cieszą :) Pozdrawiam!

@Gathas miło mi i dziękuję za głos :)

Piękna i mocna przemowa życia do człowieka.., a nawet budzące go upomnienie i uświadomienie, kim dla siebie nawzajem są... Bardzo do mnie trafia, też stylistycznie. Pozdrawiam :)

Językowo i stylistycznie wspaniały, ale w wypowiedzi dla mnie nieco zbyt wyolbrzymiony i, "krzyczący", zwłaszcza, że odbieram tę wojnę nie jako światową, a prywatną, miedzy dwojgiem kochających się ludzi... Pozdrawiam :)

. i bez bicia zwyciężają, z cicha odbijając - lustra z kryształu nie używają pięści i ust . .

Myśle, że nacisk danej nam "wolności woli" jest czasem tak nieodparty, że zmusza nas do grzechu... W ten sposób wolność zabiera nam wolność, unicestwia samą siebie... To chyba jeden z naszych największych dramatów i jedna z największych przyczyn naszego ludzkiego (często ukrytego) cierpienia... Jak więc uzdrowić tę wolność w nas? Może za dużo w niej lęku..? Wyjątkowo głeboko przemówil do mnie ten wiersz - dramatyczny, osobisty i piękny. Pozdrawiam :)

Dziekuję, Ci, Luule, za tę szczerą i osobistą wypowiedź! W dużej części sie z nia zgadzam, bo odkrywam, że chyba każdy z nas potrzebuje bardzo indywidualną, o różnym, dopasowanym do niego kształcie drogę do tego samego (nadrzędnego) celu.., bo że zmierzamy do tego samego, jestem prawie pewna. Serdecznie pozdrawiam :)

Ojej.., mam ochotę nieco poskracać ten tekst.., mam nadzieje, że mi wybaczysz? Pasjonuje mnie po prostu ten , według mnie, wzamcniajacy wypowiedź efekt: kto nie kocha ciszy leśnych drzew jest intruzem zwłaszcza tam gdzie krzyk to ból kto ciszy nie lubi jest maszyną która ją rwie a przecież wystarczy się wyciszyć. Tak czy inaczej jego wypowiedź i użyte w nim sformułowania robią na mnie wrażenie i pozostaną w pamięci. Pozdrawiam :)

Taneczny i lekki.., i prawie śpiewny przez powtórzenia... Pięknie, obrazowo przekazuje treść i odczucia :) Zwróć tylko może uwagę na interpunkcję: na końcu wersu nie jest potrzebna, a wewnątrz wersów powinien być po niej odstęp. Pozdrawiam :)

@Allicja Dziękuję Ci za serce i pozdrawiam miło :)

Przestrzenne, czyste i lekkie... Jak wolność. Aż mi się udzieliła :)

@Luule Odbieram ten wiersz jako bardzo obrazowe i plastyczne, a więc przemawiające też do podświadomosci (i to dobrze) ostrzeżenie przed zniewoleniem i zachęte do "upartego: szukania wolności - w każdej możliwości. Treść i styl bardzo mi się podobają :) Pozdrawiam. Dołączę jeszcze jedną myśl: jeśli ten "wielki brzuchomówca" jest rozumiany jako Bóg, to muszę Go wziąć "w obronę", bo od kiedy zblizam się do Niego rozpoznaję zaskoczona, że uczy mnie wolności i zabrania tylko tego (czy ostrzega przed tym), co mi ją zabiera... Zrozumiałam tez dzieki Niemu, że wolność to zdolność (i możliwość) bycia tym, kim rzeczywiście jestem, czyli - prawdziwą sobą. Jakoś musiałam to napisać. :) Jeszcze raz pozdrawiam. .

A może trzeba mniej "robić" życie, a więcej "dać mu się porwać..? Taka refleksja powstała we mnie po przeczytaniu Twojego wiersza - znowu bardzo otwartego i jednoczesnie z lekkością, "jakby mimochodem" sięgającego w głębię naszej ludzkiej w egzystencji. Pozdrawiam :) .

Bardzo mnie to cieszy! Dziękuję Ci i pozdrawiam :) . @Joachim Burbank Dziękuję za odwiedziny i serce :)

Zgadzam się :) Ale pisząc miałam na myśli tę nieprawdę (własną lub cudzą), której jesteśmy świadomi, której się jednak z różnych powodów nie sprzeciwiamy czy nie pozbywamy... Dziękuję Ci za refleksje i pochwałę :) Pozdrawiam. . @Kot @Somalija Serdeczne dzięki za czytanie i serca :) :)

Podoba mi się "ton" tego wiersza.., te zmiany perspektyw wypowiedzi i ta zaduma pasująca do tematu śmierci. A pierwsza zwrotka mogłby być dobrą miniaturką - tyle w niej treści! Pozdrawiam :)

Podoba mi się to "zacna".. :) Określenie chyba już rzadko używane, - dziękuję Ci za nie! I podrawiam wieczornie :)

Ze względu na pewna rozciagniętą w czasie akcję odbieram ten tekst jako krótkie opowiadanie.., opowiadanie o jednym z niezliczonych już spotkań człowieka ze śmiercią, z których każde jest inne i niepowtarzalne. Pokazałeś nam jedno z nich bardzo pięknie. :) Nie tylko czułam razem z bohaterem, ale też widziałam i słyszałam to, co on. Pozdrawiam :)

Cieszą mnie Twoje słowa :) Dziękuję i pozdrawiam! . Jak może być duszka bez ducha, hm? ;) Spójrz proszę jeszcze raz na wiersz: bez (serca) i ducha jest "nieprawda". Dziękuję Ci mimo to :) . @dmnkgl @WarszawiAnka dziekuję Wam za czytanie i serca :) :) . Własnie! Tytuł miał być właściwie (Z)rzucam Cię, a równie dobry by był "Zrywam z Tobą" :) Cieszę się, że wytrwałeś w czytaniu, i że wiersz się spodobał i - witam serdecznie w forum :)