duszka

Jakie piękne wezwanie... i tak łagodnie delikatnie sformułowane.., płynie wprost do duszy. Tylko dwie małe uwagi: Słowo "nóż" w drugiej zwrotce odczytałam za pierwszym razem jako "kwitnący nóź".., może je zmienić na inne, podobne..? A w czwartej zwrotce może właściwsze dla obrazu by było słowo "spada" zamiast "pada", jak myślisz? Dziękuję Ci za ten wiersz :) Pozdrawiam.

Tak, to dobre mysli, którymi chcę zastapić (pokonać) te złe. Ciesze sie, że Ci sie spodobały :) Dziękuję i również pięknego dnia.

Ja zauważam tylko w trzecim wersie drugiej zwrotki i trzecim czwartej zwrotki małe zakłócenie rytmu - są w nich o dwie sylaby więcej niż we wszystkich pozostałych (przy czym puenta może według mnie się odróżniać). Aż mnie korci, żeby zaproponować zmiany, ale tylko zaproponować :) A więc: O nim decyduje trójka Trybki naoliwić trzeba (bez "tam gdzie") Lekki i skoczny, żywy wiersz, stawiający przed nami lustro. :) Pozdrawiam. .

W Twoim wierszu sen objawia mi się jako szansa..., na nowy początek, odbicie się od dna... I chyba z rana, budząc się zawsze te szansę w sobie czuję, tak jakby czekała, by ją pochwycić... Uświadomiłeś mi to :) Pobudzający do refleksji przekaz, a na końcu - zaskakująco osobisty. Tylko jedna mała uwaga: czy w piątym wersie nie powinno być "A w nim"? Pozdrawiam :)

A ja przyglądam się Twojemu i również wiem, że zbierze wielokrotny plon, i że we mnie też on powstanie :) Niezwykłym układem słów i sformułowań uzyskujesz bardzo plastyczny i bezpośrednio odczuwalny dla mnie przekaz.., bardzo zbliżasz go do czytelnika. Czuję w nim życzliwość. :) Pozdrawiam.

Dziękuję Ci i pozdrawiam również :)

@Ilona Rutkowska Dziękuję Ci za serce i miłego dnia :)

To miłość, i chyba tylko ona, powoduje, że i my, podbnie jak ptaki, poddajemy się planowi natury... Ta jedność z nią to cudowny stan. Poczułam go w Twoim wierszu :) Pozdrawiam.

Wusłuchałam i poczułam do głębi... Dziękuję :) . Tak, w tej metodzie skojarzeń leży rowiązanie.., a ich atrybuty znjduja się w moim wierszu ... Już samo słowo "dematerializacja", które w związku z nim (w Tobie) powstało, ma moc sprawczą. Czuje ją. To ciekawe, zajmę się tym. :) Dziękuję!

Ja bym tego nie nazwała "wabiąca iluzją", ale raczej aktywnym "wewnętrznym drogowskazem"... Tak odczytuje (dla siebie) przekaz Twojego wiersza. Jest piękny i zabiera ze sobą "w nieznane". :) Pozdrawiam

Tak, on naprawdę rozjaśnia :) Lecz w tym opisanym przypadku "sprawca" jest we mnie - moje własne myśli. Rozjaśnić je lub się ich pozbyć wymaga zdecydowania i pracy. Podjęłam sie tego. Dziękuję Ci za ciekawy komentarz i pozdrawiam :) . To miłe :) Nawzajem!

Konieczny do spełnienia, jesli chcę dalej żyć.., dlatego taki "nakazowy". To chyba wola zycia nim przemówiła. Dziękuję Ci za wczucie się i refleksję. Pozdrawiam :) .

Z moich doświadczeń i przezyć wynikają moje wiersze, a moje środki uważam za proste, i uzywam takich świadomie. To tyle ode mnie :)

. w nocy i we dnie - czarne nadto ciężkie wstanę podrę je na strzępy niech odlecą z pierwszym wiatrem w nicość .

Wiem, że piszesz inaczej, dużo inaczej niż ja i tym sobie (nie wiem oczywiście czy słusznie) tłumaczę Twoje "nie" do mojego wiersza... Mogę tylko powiedzieć, że takie było moje przeżycie, nie tylko w sferze konkretnej zmysłowej, ale i duchowej, która nie jest ogólna i banalna, ale uniwersalna i według mnie właśnie prostymi słowami można do niej się dobrze zbliżyć. A w konkursy mnie nie intersują. :) Pozdrawiam. Ojej, jak dawno tego nie słyszałam... Tak, to cudo, i tez o łzach :) Dziękuję! Cieszę z Twojego komentarza! Bo pokazuje mi, że ta "ogolność", która została zarzucona temu wierszowi, to z drugiej strony dopuszczenie wielorakości znaczeń, które jednak siebie nawzajem nie wykluczają. I to jest moim zamiarem - żeby czytelnik mógł odczytać mój wiersz osobiście i odnieść do swojej konkretnej sytuacji... Ja chyba nie chcę siebie wierszem za bardzo "narzucać". Dziękuję Ci i pozdrawiam :)

Było ładnie :) Ale przyznam szczerze, że teraz dla mnie jeszcze ładniej. :) .

... ale ten "błysk prawdy" na szczęście też :) Dziekuję Ci i pozdrawiam. . @iwonaroma dziękuję i pozdrawiam :)

... i może też "przypomnieć sobie to co trudno".., to dla mnie w miłości jest chyba nawet wazniejsze od "zapomnienia"... Przyjemna ta lekkość Twojego wiersza :) Pozdrawiam.

Wiersz jako całość wypowiada się bardzo obrazowo i pięknie, ja jednak z treścią dowóch ostatnich wersów (choć sa w brzmieniu równie piękne) po prostu (z doświadczenia) nie potrafię się zgodzić, bo to dla mnie juz nie jest miłość... Bo w niej nie ma królowej/ króla i sługi/służącej, tylko dwoje "równoważnych" ludzi. Ale to twój wiersz i wiem, że czujesz i piszesz od siebie :) Pozdrawiam. .

Dla mnie, a dokładniej - dla mojej duszy, mógłby być jeszcze dłuższy.., co w moim przypadku jest bardzo niezwykłe :) Pozdrawiam.

Jestem zachwycona... wszystkim. Nie mam słów - tylko to jedno: dziękuję :)

@Allicja dziękuję i pozdrawiam miło :)

Mam potrzebe trochę urealnić wypowiedź tego wiersza.., na przykład w ten sposób: Złe prognozy bym zebrał, i je do wora wpakował, pozostałyby dobre, myślę że świat by mi podziękował. Ale i po Twojemu tez do mnie trafia, tylko bardziej "naokoło" :) Pozdrawiam.

Podoba mi sie ten motyw kołyski i (łagodnego) kołysania... Tęsknota a nimi jest chyba naturalna, tak jakby była to też natura życia... Tak tez ją przedstawiasz. Pozdrawiam.

Troszeczke gapa, ale za to kochający naturę :) Ciepły wiersz, trafia do serca :)