Konrad Koper

Układ zegarowy, działa dopóki nie pęknie „sprężyna”.

@iwonaroma Liryczny !!

@JWF Fajne !!

Bóg wyciąga rękę. Sypie egzystencjalny pył i ziarna. Albo karze pięścią. Rzadziej rozsypuje poetycki proch. Nieraz bawi się nami…

Wziąłem gitarę… Poprosiłem dyrygenta… Życie melodią.

Rysujący wzory na klejnotach, medalach… Daje cząstkę swej duszy.

Wiersze leżały promienne na stoliku i porywał je…

@Waldemar_Talar_Talar Jest "pięknie"

Zawód błazna to fach, gorzej gdy praca myli się z życiem.

Dżungla, wodospad… - matecznik małpoludów. Przyjęli ludzi.

Wróg posiada drugą część amuletu : część południowa i północna.

Zamatować – pojmać i zabić króla. Odnieść zwycięstwo. Dać pata – tylko pojmać króla. Bez śmierci władcy nie wygrywa się.

@Waldemar_Talar_Talar Trafiony - niezatopiony... Dziecięcy ale prawdziwy !!

Żeby pomnożyć trzeba podzielić ?!

Mogła by częściej : wskazywać prawdę, trafiać w sedno. Nie, znacznie gorzej ! Nie mylić się nigdy i być jak lala w teatrze losu.

Chłopi w polu; koszą i świeci słońce. Sielanka życia.

Patrzyłem swobodnym wzrokiem. Dziś noszę szkła poetyckie. Czy są one pęknięte ?

W ogrodzie rosną : żółte, zielone, niebieskie, fioletowe kwiaty. Na drzewach są czerwone owoce. Lekceważymy unoszącą się tęczę.

„Wziąłem” atrament i postawiłem byki. Splamiłem dłonie.

Gdy recytowałem własny wiersz, otworzyły się liczne moje oczy. Nie wiedziałem, że je posiadam.

Choć świeci słońce i morze jest spokojne; woda skrywa grozę, magię, tajemnice. Słyszymy szum i widzimy dziwa oraz cienie. Wyobraźnia nas zabiera…

@Waldemar_Talar_Talar Wzruszył mnie !

Wisiały linki. Na krzesłach były krzesła i akrobaci…

Grałem spokojnie w szachy. Nagle odczułem : drżenie powietrza i ciepło w dłoniach.

Przemawia kosmos Różowe są kwazary Cząsteczka ciebie ( ? )