Konrad Koper

Na początku było słowo. Echo odpowiada ?

Bilet kosztował grosze. Najpierw światła pogasły i puszczono sztuczną mgiełkę. Grano wiele scen : w lesie, w mieście, nad morzem… Rekwizyty to : pętla, nóż, łódź… Ostatnim motywem były wyjące wilki. Na końcu zapaliły się lampy i aktorzy tańczyli przez moment walca.

@bronmus45 Nieszablonowy !!

Robi pełne obroty. Stoi na jednym palcu.

Jest słońcem jego koło szczęścia.

@bronmus45 Emocjonalny !!

obdaruj mnie kijami samobijami- poetyckimi.

@Stanisław Dzięki ! Nie erotyk !!

Sejsmograf wariuje, trwają wstępne wstrząsy. Pod ziemią bulgoczą : magma, „ciepła” woda. W glebie korzenie zapuścił piękny kwiat. Jego drugie imię : „ Liryczna poezja”.

Osobliwy bąk wirował cicho, był biały. Potem upadł z trzaskiem i zyskał barwy. Nie tylko koniec…

Gorsze jest przyjacielem czy wrogiem złego ?

„ Fraktal duszy”

@Marsjanin O.K

@Leszczym Pierwsze zdanie super ! Dzięki !!

Grafików przypominają. Kreślą białe, czarne, szare proste i wyraźne „linie”.

Nie mam odwagi ściągnąć ci koronę i założyć. Nawet przez moment.

@error_erros Trafiony niezatopiony !!

@Konrad Koper Z pisma świętego.

Jest rybakiem. Ryby milczą.

Przez morze kosmiczne w hiper- przestrzeni, płynie butelka : wielowymiarowa, świecąca z dziwnej materii. Niesie list…

Stoi historyczna figura z mieczem w zbroi, pada na nią światło. Wspomnienia ( również śmierci) są niezwyczajnym światłem, padającym na pomnik. Prowadzi ono ducha historii i rozświetla poematy. Szczegóły ożywają.

„Toksyczny pocałunek”

@Natalka16 @Wędrowiec.1984 Dzięki !!

Chwyciłem los, pożyczyłem od niego koronę. Zaczarowałem siebie. Teraz chwilami jestem orłem lub żółwiem. Patrzę z perspektywy ptaka, albo staję zamyślając się…

Smok przyszłości ma długi ogon ciągnący się z dalekiej przeszłości.