Konrad Koper

Przy studni stoi poeta, wodę nabiera, nabiera… i dobiera…

Dwie papugi dyskutowały : „ masz barwne pióra, a ja dziób cały”.

W moje wiersze zaplątał się szerszeń.

Grzybiarki stoją przy drodze i sprzedają… Upadł koszyk który trzymałem przy pasie.

Wychodząc z ciemnego boru ,niesie kosz z malinami. Na czole ma znak, od „pocałunku” …

Szachowy skoczek skacze i płacze. Może pokochał klacze.

przemówić do niego, mów w jego „języku”.

Gram z mistrzem wszechświata. Moja dusza ulata.

Założyłem okulary mam u Klary…

W satyrę Don Kichota włożyłem nos.

Najpierw biały gołąb niósł poemat. Gdy złocił się w słońcu, otworzył dziób.

@Dekaos Dondi Baśniowe klimaty...

Najpierw są w krainie niebytu. Potem mają zwiastunów. Następnie żyją i rządzą. Nieco później są tylko półżywym wspomnieniem. W końcu umierają powtórnie.

@Lidia Maria Concertina Zgrabny !!

Gra na zamieszanie, chaos, rumor, powiew…

Pragnę być niewidzialny. Nie chcę płoszyć muz.

Konrad posłuchał rad mistrza i wymyślił kilka gier. Pierwsza sprawdziła się, druga posada ciekawą koncepcję. Pierwsza „ W skoczki” odbywa się na planszy szachowej. Białe i czarne mają dwa rzędy ”Szachowych skoczków” na pierwszych liniach. ( Tak samo biją i poruszają się jak ich odpowiedniki.) Wygrywa ten kto przeprowadzi skoczka na drugi skraj planszy. Gra „W węże” : Wąż posiada głowę i ogon. Przegrywa ten, kto popełni samobójstwo – pożre własny tył, albo zostanie ukąszony. ( Głowa pierwszego węża zjada głowę drugiego). Wąż może połknąć ogon wrogiego węża, gdy go rozetnie, ogon odżywa – powstaje wąż. Po za tym mogą się one scalać. Grę opisałem w skrócie. Twórcą gier jest autor

Gra na zamieszanie, chaos, rumor, powiew…

Syp boskim minerałem, żeby rozproszyć chmury. Skład : „ dwie garście humoru”.

@Klip Boski !!

@Waldemar_Talar_Talar O.K

@JWF Z zdjęciem...

Kilka razy sprzedawali skarpetki i chustkę do nosa.

„Sprzedajemy” boleśnie duszę. Lecz ona odrasta!

@ais Spostrzegłeś !!