Wędrowiec.1984

Ach... już prawie zamykałem oczy, zaczynając wyobrażać sobie obraz z tego utworu. :-)

Jaka samoświadomość peela. Powinszować, byleby nie zmarnował.

Cu-dow-ne! Niczego więcej dodawać nie trzeba.

Wiem coś o tym, droga autorko. ...oj wiem. :-) PS: Zwłaszcza jak dopadnie mnie wena gdy prowadzę samochód, a nie mam gdzie zapisać tego co mi podsuwa. Makabra. ;)

Czekamy, czekamy. :-) Publikuj śmiało.

Czy dni miesiąca to przypadek? Pewnie nie...

To widać, oj jak bardzo widać. ...i bardzo dobrze. Współczesności potrzeba wrażliwych osób.

I bardzo dobrze. :-)

Droga autorko, życzę Ci pozostania w świecie zakochanych jak najdłużej, ponieważ współczesność niesamowicie boi się okazywania uczuć.

Każde słowo pasuje idealnie, każde. Gdy to czytam, mam przed oczyma sielankę i złudzenie tego jak mogłoby to wszystko wyglądać, gdyby nie było tylko wspomnieniem. ...każdy ma chyba taki osobisty raj utracony w sercu, za którym tęskni.

To jest super! :)

@Radosław, @AOU, @Alicja, @Rastu, @Marcin Krzysica, @Jacek_Suchowicz, @Tomasz Kucina, @Pan Ropuch, @wjola Bardzo dziękuję za serduszka!

Czasami trzeba po prostu być Hanem Solo i powiedzieć jej, jak księżniczce Lei: "Lubisz mnie, bo jestem łajdakiem. Mało ich w Twoim życiu." ;) PS: Wrażliwość Wertera dziś już raczej nie jest na topie, a szkoda.

Bardzo fajna pointa. Zmienia w zasadzie wydźwięk utworu.

Mam dokładnie tak samo.

Ciężki, wręcz przytłaczający klimat ale z cieniem nadzei. ...romantyczny, jakby napisany przez poetę z tamtej właśnie epoki. Lubię :)

Od początku wiedziałem, że chodzi o jedzenie jabłek. Przecież to oczywiste. ;-)

Ależ mi się podoba, zwłaszcza druga zwrotka, tak prawdziwa.

Cała prawda, Waldku, cała prawda.

Dokładnie.

Świetnie! Ekstra tytuł. Duże pole do interpretacji, choć wiadomo o czym jest utwór. Przeglądałem sobie zalogowanych użytkowników i tak sobie patrzyłem co czytają. Gdy mignął mi ten własnie tytuł, byłem pewien, że muszę to przeczytać.

Takiej końcówki się nie spodziewałem. :)

Wierszem, który naprawdę wpłynął na moje życie jest jeden z Liryków lozańskich Adama Mickiewicza:  Polały się łzy me czyste, rzęsiste,Na me dzieciństwo sielskie, anielskie,Na moją młodość górną i chmurną,Na mój wiek męski, wiek klęski;Polały się łzy me czyste, rzęsiste!

@WarszawiAnka A i owszem, choć pewnie i tak nie wyczerpałaś wszystkich opcji. :)

@Marek.zak1 Hmm... no może rzeczywiście coś w tym jest, Marku.