WarszawiAnka

Choć mistrza światłych porad obchodzić nie przystoi, gdy wykonujesz skłony, bacz, kto przed tobą stoi...

Dziękuję. :)

Sprytna puenta! :) Wiersz podoba mi się jako całość, ale zmieniłabym pierwszą zwrotkę tak: "nocą widziałam gwiazdę jak niebo rozjaśniła i w mgnieniu oka czyjeśmarzenie pochwyciła" Co Ty na to? :)

@beta_b : Dziękuję. :)

Mogłabym długo i namiętnie, ale lepiej będzie, jak się ograniczę do tego, co powyżej. :)

By mistrza radę obejść taktykę mam bezpieczną: miast czekolady gorzkiej nadzianą jem - i mleczną. :)

Ostatnio płyniesz zuchwale pod prąd... :)

Dzisiaj podpisuję się.

PUŁAPKA ASCEZY Ograniczając swoje potrzeby bacz, aby w gloryfikacji biedy nie pochwyciła cię sieć zdradziecka i byś z kąpielą nie wylał dziecka...

Wiersz jest przewrotny, bo Peelka na pewno wie, dokąd i po co jedzie. Zresztą - jest to pora powrotów. A wraca się do kogoś / czegoś. Jeśli ktoś wraca - to ma gdzie / do kogo. Jednak może jednak być zinterpretowany jako egzystencjalny - i mogą się w nim odnaleźć wszyscy ci, którzy nie tylko wieczorem, ale również rano zastanawiają się dokąd i po co jadą... Pozdrawiam

Maciej Górski, listonosz z Grajewa niby opery mistrz basem śpiewa. Kiedy listy roznosi, tak go talent ponosi, że drżą ludzie, i mury, i drzewa.

To, co słodkie ma pozytywny wpływ. :)

Widzę, że cukiernik inspiruje. :) Pozdrawiam

Rzeczywiście, pomysłów mam dużo. :) Pozdrawiam

@Maria_M : Dziękuję za Twój głos. :)

Właśnie: z pomocą. Pomoc musi przyjść z zewnątrz.

Jan Borzęcki, cukiernik z Cieszyna, chciał interes przepisać na syna. Lecz syn uciekł do Szczyrku, by tam pracować w cyrku, z czego cieszy się dalsza rodzina.

Ładny, liryczny utwór. Budzi refleksje. Otwarte okno daje do myślenia... Pozdrawiam

Wiersz ogólnie mi się podoba, obrazowanie jest bardzo plastyczne i pobudza wyobraźnię; bardzo wyraźnie wyczuwa się też emocje. Nie wiadomo jednak, czy on jest rymowany, czy nie. Myślę, że trzeba się określić - czy chcesz konsekwentnie rymować, czy napisać wiersz biały. Ja również chodzę sama po czarnym lesie, ale dokładnie wiem, skąd się tam wzięłam... I wciąż jeszcze szukam wyjścia... Pozdrawiam

Pięknie zobrazowane tunele myśli... Myślę, że prawie każdy może się w tym wierszu w jakiś sposób odnaleźć... Pozdrawiam

"Żyję na przekór życiu" Właśnie. "Pielęgnuję kwietnik w mojej duszy – trwa w niejwieczna wiosna, a słońce nigdy nie zachodzi." Gdyby to się udało... Współodczuwam z Peelką. Pozdrawiam

Prawdziwa ofiara sama się nie wyzwoli; a nawet osoba z zewnątrz potrzebuje odpowiednich narzędzi, aby przeciąć łańcuch - często w wielu miejscach...

Tak też bywa. :) Pozdrawiam

:@Maria_M : Dziękuję za Twój głos. :)

Bardzo mi się podoba. Prosty i logicznie poprowadzony, a jednocześnie głęboki i refleksyjny. Pozdrawiam :)