WarszawiAnka

Albo: Lepiej wydrzeć się na wydrę, niż hodować w domu hydrę. :)

@Jacek_K : Snobizm modlitewny to dewocja.

@Dziękuję. :)

Kiedyś dostałam "słodką" prezentację - całą wirtualną cukierenkę. :) Nasyciłam oczy bez wyrzutów sumienia. :) @Marek.zak1 : Dziękuję :)

Lepiej męża mieć na oku, bo zmaluje coś na boku.

Dziękuję! :) Na szczęście wirtualne słodkości nie powodują dietetycznych dylematów. :) Pozdrawiam

@Marek.zak1 : Dziękuję za Twój głos. :)

Chodzi mi głównie o regularną liczbę sylab w wersach i rozłożenie akcentów (średniówka), aby uzyskać płynność, np. tak: Rycerze nigdy nie są starzy i w łóżkach swych nie umierają; giną od strzał nie tracąc twarzy, choć serca, czaszki im pękają. albo tak: Rycerze nigdy nie są starzy i w łóżkach swych nie umierają; śmierć w boju czeka tych mocarzy, gdzie serca, czaszki im pękają. Pozdawiam :)

Treść godna pochwały, ale nad formą bym jeszcze popracowała. Pozdrawiam :)

Rzekła biedronka na Mokotowie: „Dość latania! Chcę jeździć jak człowiek!” Byle czego nie chciała, mercedesa wybrała - dziś owadom przewraca się w głowie.

Cierpliwość będzie potrzebna, bo trochę to potrwa... :) Zdjęcie bardzo urokliwe i piękne w kolorach - podobne zrobiłam kiedyś w Irlandii na półwyspie Kerry - niestety, nie mam go w wersji cyfrowej. :( Pozdrawiam :)

Bardzo przyjemnie się czyta - działa kojąco. :) A kosmos - to ład... Pozdrawiam

Cieszę się, że Kornwalia Ci się spodobała. Polecam również Irlandię. :))) Szkocję chętnie odwiedzę wirtualnie - może już dziś wieczorem. :) A do miłych wspomnień na pewno wrócę i spróbuję je z czasem przelać na papier.... Również serdecznie Cię pozdrawiam :)

W Szkocji jeszcze nie byłam, mam nadzieję, że kiedyś się uda. :) Polecam Kornwalię, choćby wirtualnie, a szczególnie Newquay, St Ives, St Michael's Mount i Land's End. :) Wiesz, swoim wierszem uświadomiłeś mi, że ten okres w moim życiu, gdy więcej podróżowałam, był również okresem, gdy nie pisałam. Dziwne, prawda? Pomyślałam, że trzeba wrócić do wspomnień, bo to całe bogactwo inspiracji... :) Pozdrawiam

Interesujący, choć dramatyczny obraz wewnętrznej walki z samym sobą. Pozdrawiam

Ciekawe spostrzeżenie. Można różnie interpretować. Pozdrawiam

Krótko, zwięźle i konkretnie. :) Pozdrawiam

Witam na Forum! To piękny i bardzo refleksyjny wiersz! W krótkim tekście zawarłaś głębokie przemyślenia. Podoba mi się tym bardziej, że bardzo lubię drzewa i mam podobne odczucia. Wprowadziłabym jedynie drobne zmiany: 1. kolejność wersów: "Opiekunowie marzeń dziecięcych. Spowiednicy młodych ludzi. Powiernicy winy wisielców." 2. "Dźwigają ciężar swojej dojrzałości" , piękniejąc z czasem / piękniejąc z upływem lat. Usunęłabym też zbędne spacje: Nie skłamią , nie wyjawią prawdy . Opiekunowie marzeń dziecięcych. Spowiednicy młodych ludzi. Powiernicy winy wisielców. Dźwigają ciężar swojej dojrzałości piękniejąc z upływem lat. Szum liści to echo wszystkich słów świata . Wiatr pobudza je do mowy w języku milczenia . Zaklęci w wiele gatunków, świadkowie przemijania wieków . Pozdrawiam :)

@pomaranczowy.kot : Dziękuję. :)

OK :)

Zgadzam się z @Justyna Adamczewska :) Pozdrawiam

Milton wybaczy. :)

Wzajemnie! A raczej - miłego wieczoru! :)

Każdy inaczej postrzega "raj utracony". Wiersz ciekawy, zaskakujący. Szczególnie przemawiają do mnie "skrzydła połamane" i siedzenie na walizce. A propos połamanych skrzydeł nasuwa mi się nieodparcie poniższa piosenka (już ją na tym Forum wklejałam). Podnosi na duchu. :)

@Artbook : Dziękuję za Twój głos. :)