Witold Szwedkowski

Sympozjum tokajskie miało chyba miejsce na Węgrzech, w słynącej z wina miejscowości Tokaj. No, a tak na serio, to literówka czy jakaś inna, dopuszczalna wersja zwrotu sympozjum tokijskie?

O.K. Co nie będzie działać? Na czym polega problem. Teraz nie działa bo wszędzie gdzie w polskim serwisie literackim jest widoczna data, tam jest widoczna z błędem - nazwa miesiąca powinna być w dopełniaczu, a jest w mianowniku. Może wystarczy przetłumaczyć "January" na "stycznia" i po sprawie. Przecież i tak zawsze nazwa miesiąca występuje tu w kolokacji z dniem - pierwszy maja, dwudziesty drugi lipca itd.

No, to też spoko jest i w jakimś zakresie może się pokrywać.

https://www.brainpickings.org/2011/06/21/shapes-for-sounds/ Wygląda to na świetną pozycję książkową. Niestety nie miałem przyjemności mieć jej w ręce. Ale może znacie jakieś polskie odpowiedniki tego opracowania?

Andrzej Czajkowski zastrzegł, co prawda, że jego czaszka ma być używana jako rekwizyt teatralny ale szczegółów czy pozwolił by z niej pić, to nie znam.

Nie każdy.

Nie mam uwag. Dobranoc.

Ciebie ilu jest? Zresztą... Nieważne... Ważne, że jestem wśród geniuszy. https://holdrozumowi.wordpress.com/2013/07/23/sarkazm-i-ironia-miara-ludzkiej-inteligencji-w-poszukiwaniu-geniuszu/

Przy przenoszeniu wpisu do innej kategorii odblokowała się możliwość komentowania. Przepraszam. Pozdrawiam.

O.K.

"I never did experiments, I allways know what I want to get." W.K.

przecinak przecina przebijak przebija przerywak przerywa przewijak przewija przekiwak przekiwa przeginak przegina przebywak przebywa przeklinak przeklina przegrzewak przegrzewa przenijak przenika przelewak przelewa przefijak przefika przegnijak przegniwa przekimak przekima przecijak przecija przemijak przemija (styczeń 2016)

Łeeee... To królowie, a nie bohaterowie. Słyszałem też opinię, że Aleksander był macedońskim tępakiem rozwiązującym sprawy siłowo, gdy nie ogarniał ich rozumem. ;-)

Koniec tematu.

Nie "kupujesz", to nie kupuj. Co to kogo obchodzi? Po co takie ogłaszanie? "Mnie się to podoba, a mnie się tamto nie podoba, ja to akceptuję, a tamtego to ja nie poważam." Masz swoje zdanie to je zachowaj dla siebie. Po co to ogłaszać, dyskutować, biadolić, pierdolić, argumentować? Serio. Nie wiem. Próbuję sobie przełożyć taką sytuację na teatr czy kino, gdzie ktoś na głos wyraża, która scena mu się podoba, a która nie. Albo chodzi po galerii i przy każdym dziele ogłasza czy uważa je za dobre czy złe czasem dodając co by poprawił, co zmienił, co usunął, a co zostawił. No przecież to żenujące.

Mhm... Przychodź ciul, mówi, że twoje buty nadają się do kosza bo nie mają sznurówek, nap, klamerek ani rzepów. Ty odpowiadasz, że to są mokasyny i podajesz przykłady innego obuwia bez wiązania - kalosze, espadryle, kozaki, saboty, czółenka, chodaki... Ten robi coraz większe oczy bo o niektórych słyszy po raz pierwszy. Ale on już tam swoje wie - buty to buty, a nie jakieś tam, te, no... Nieważne! Jak trzeba tłumaczyć, to znaczy, ze nie są to buty. Do kosza! Wyobrażasz sobie taką sytuację?

O, proszę wszystko już było. ;-) Może m jest nieme? U Mozarta też.

Napisy nie są koniecznością. Istnieją tez obiekty poetyckie. W sztuce XX wieku "dotykalne obiekty poetyckie" tworzyli między innymi Dadaiści, Marcel Duchamp, Kurt Schwitters, także Joseph Cornell (pudełka surrealistyczne) i grupa Fluxus[3][4] To trochę tak jak w poezji dźwiękowej czasem nie ma słów ale są dźwięki. Tak jak w wierszach asemicznych nie ma liter, w wierszach dadaistycznych nie ma "sensu" bo znaczenie jest nadawane innymi środkami. W poezji konkretnej często nie ma... wersów. W poezji wizualnej nie ma ich prawie nigdy bo słowa pisane są we wszystkich kierunkach, jakie są potrzebne dla oddania kształtu opisywanego przedmiotu czy zjawiska. Jesteś krytykiem czy poetą? ;-)

Utwór własny. https://pl.wikipedia.org/wiki/Poezja_haptyczna