Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Maria_M

Użytkownicy
  • Postów

    7 981
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    126

Treść opublikowana przez Maria_M

  1. Bardzo mi przykro. Ale jak wziąć tą sytuację pod uwagę, to wiersz telepatycznie trafiony. Bardzo dziękuję:) https://poezja.org/utwor/159730-serce-nieokryte/ to jest wiersz, który napisałam po śmierci mojej mamy
  2. @Silver dzięki że zajrzałaś :) Rok temu go tu wstawiłam.
  3. Tytuł, to jak imię dla dziecka. Lubię ładne tytuły, bo przyciągają uwagę:) Widzisz, zwabiłam Cię?
  4. Pięknie zobrazowany smutek otulony śniegiem i lodowe perły. Bardzo lubię perły, nawet z lodu. Twój wiersz od razu mi przypomniał mój. Rzecz się dzieje zimą, dokładnie w 10 stycznia. Było wtedy -22 stopnie mrozu. https://poezja.org/utwor/159730-serce-nieokryte/
  5. Nie przesadzaj Polman, głowa do góry, podobne widoki są częścią naszego źycia, są nieuniknionymi elementami przeszłości. Wiem, że budząc wspomnienia, często przywołują smutek, nie za tym, co było, tylko, co teraz jest, w tym miejscu, gdzie nas nie ma. Na szczęście w moim domu rodzinnym tętni życie, ponieważ mieszka tam brat z całą rodziną. Ale opustoszałych domów jest bardzo, bardzo dużo. I tylko wiatr tańczy, pająki i kurz. Pozdrawiam :) uśmiechnij się ?
  6. Razem z wiatrem pięknie Ci dziękujemy:) i pozdrawiamy ??
  7. Aż się uśmiecham, gdy czytam Twój komentarz, jakbyś delikatniutko pogładziła mnie po sercu:) tak, niezaprzeczalnie lubimy to samo. Pozdrawiam?
  8. Moje Ty świetliste oczy, świetliki marzeń, podoba mi się, dziękuję :)
  9. Myślę, że każdy ma podobne chwile wspomnień. Pięknie dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie.
  10. autor: Małgorzata Sadowska Majewska Stara chata
  11. Chciałam usłyszeć, co wiatr mi powie, kiedy zobaczy uśmiech na twarzy? Nic nie powiedział, też się uśmiechnął i wplótł we włosy świetliki marzeń. A później śmiało, lecz delikatnie dotknął policzków, nie bał się wcale, cicho zanucił znaną melodię, dłonie obwinął matczynym szalem. Przywołał dawny sielski aromat, by mi przypomnieć (dziękuję za to) twarze rodziców i czterech braci, aż zapachniało drewnianą chatą. Ach, wietrze drogi ja wciąż pamiętam, w to samo miejsce wracam co roku, bardzo się cieszę, że też tu jesteś, a teraz wysusz łzę w moim oku. 10.12.2018r.
  12. Wiem, że temat nie do śmiech, ale podałeś w firmie groteski, albo czarnego humoru.
  13. Droga Nato, jednak dałaś serce, czyli rozumiem, że spodobał Ci się wiersz? Dlaczego nie, do odważnych świat należy, ponadto pozstanowiłam się rowijać , nie stać w miejscu, jak wyjdzie, to wyjdzie, nikt mi głowy nie urwie, ale zawsze warto próbować. Bardzo dziękuję:) Pozdrawiam
  14. O, jakie miłe słowa i osobiste odczucia. To ja dziękuję, jest mi niezmiernie miło. Zapraszam do czytania mojej poezji. Pozdrawiam:)
  15. Tak. Same przychodzą pomysły pisania cyklami. Na przykład na wiersze z wiatrem w roli głównej już brakuje mi pomysłów na tytuły. Z gwiazdami też już mam kilka ujęć, bardzo dziękuję:). Pozdrawiam
  16. Często tak robię, jak podmiot liryczny. Moje klimaty i obrazy:) Pozdrawiam
  17. Będę od tej sztywnej zasady powoli odchodzć. Rytm kocham, ale to nie znaczy, że musi być równo. Zobacz jak jest w muzyce klasycznej.
  18. Mimo, że jest w jednym wersie 8 sylab, to taka sytuacja jest dopuszczalna, nie wybija rytmu. Pozdrawiam cieplutko :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...