Maria_M

A dla mnie nie ma szarych niedzieli, bo każdy dzień tak samo cenny, nawet jak deszcz jest i dmie wichura to mój jest życia, mój nurt zbawienny. Bardzo ładnie, wiesz, że moje klimaty. ps. nigdy w dzień nie leniuchuję pod kocykiem, chyba, że jestem chora. Pozdrawiam:)

Ogłaszał latarnik w Szczecinie, że statek jak płynie, niech płynie, lecz nikt nie wiedział, on popił śledzia w inspekcji teraz jest młynie.

@Silver witaj, bardzo dziękuję:)

i ten upływ, i ten czas, i my :) Bardzo dziękuję:)

Druga tercyna mówi o spadającej gwiaździe, która umiera, ale spełnia życzenia, nawet trzy, wyproszone przez kogoś, powinna być, ponieważ to jest sonet. Zaczęłam się uczyć pisać sonety, tak żeby urozmaicić i się nie nudzić. Zanim dojdę do wprawy, to trochę potrwa. Ten powyższy zanim, tu wstawiłam obejrzał specjalista, stwierdził, że jest Ok. A nawet bardzo, dlatego się odważyłam wkleić. Bardzo Ci dziękuję za dokładne przyjrzenie się powyższemu wierszowi za uwagi również. Zawsze dają do myślenia. Pozdrawiam :)

Latarnikowi z Sopotu okulista narobił kompotu, mał wzrok ratować, by obserwować, a porwał skrzydła do lotu.

Dziękuję Justynko:)

Tam powinien być przecinek, bo oddzielam dwa czasowniki. Takie same, ale czasowniki. Pozdrawiam serdecznie:)

Bardzo dziękuję:) Nie masz żadnych zastrzeżeń?

PL może mieć chorobę psychiczną, albo jest po zażyciu jakiegoś mocnego środka. Temat podjęty z ciekawej perspektywy. Jest interesująco.

Chciałam dowiedzieć się co to jest rondo, wpisałam w google i wyskoczyła teoria poparta przykładem wierszy Antoniego Lange. I sobie poczytałam. Tak mi ten wers wlazł w głowę, że musiałam napisać.

Rozbawił mnie, lekko płynie, widać, że autor ma poczucie humoru :) Pozdrawiam

@Kobra wczoraj czytałam niektóre utwory Lange i spróbowałam pociągnąć po swojemu :)

@Silver @ania mila milewska Dziękuję:))

Tak, pierwszy wers to cytat :) powinnam uprzedzić.

O, proszę jak ładne wytłumaczenie:) Poprzez uniesienia serca to nie tylko szron na włosach, rónież inne oznaki upływu czasu. Bardzo dziękuję:) Pozdrawiam

Powinno być dwa razy ogłosił, to moja wina. Nie ma tu żadnych neologizmów. Z tą kursywą może rzeczywiście zły pomysł. Tak, w tym wierszu powtórzenia są zamierzone, miały nadać melodyjności charakterystycznej dla vilanellii. Cały wiersz jest eksperymentem łączenia dwóch gatunków literackich. Mówi o przemijaniu, jesieni życia, doświadczniach i związanych z nimi zmianami osobowości. Człowiek po piędziesiątce, sześdziesiątce to , już nie ten sam, kiedy miał np.dwadzieścia lat. A czas niesie zmiany w nas i również goi rany. To, tak po krótce. No i wszystko to, powiedział mi wiatr. Zmyślona historyjka, niosąca życiową prawdę. Dziękuję za komentarz i wnikliwą analizę. Pozdrawiam serdecznie:)

Dziękuję Deonix, już poprawiłam, powinno być miedziano-złociste, program sam poprawia, a nie zawsze sprawdzę. Jaka paczuszka, jaka wstążka ?? ?czyżby jedno z życzeń się spełniło? A może trzy naraz? Bardzo się cieszę, że Co się spodobał :)

Podoba mi się oprócz tytułu :(

To jest próba uchwycenia elementów klasycznego sonetu i vilanellii. Moje eksperymenty poetyckie:)

„Ze wszystkich rzeczy, które są w naturze”, wiatr moje imię dziś porwał w przestworza, obmywa słonymi rozbłyskami morza, porwał i niesie przez sztormowe burze. Wzburzona, zimna huraganu fala wymieszała z wodą głoski i sylaby, patrzę i czytam napis dobrze znany, a znaczenie inne - odwagą powala. Ze wszystkich rzeczy i serca uniesień wiatr mi wyjawił jedną najważniejszą, przywiał z północy, ogłosił że jesień (ogłosił, powiedział mój wicher kochany), że serca uniesień na włosy czas niesie i ciepłym dotykiem czule goi rany. 08.12.2018r.

Ale do poszukania zmusił mnie jednak Twój wiersz. Gdyby nie on, nie byłoby tych obrazów tutaj:)

Wróciłam dzisiaj jeszcze raz tutaj. Ten obraz jest przeuroczy, prawda?

Już poprawione. Dziękuję za zwrócenie uwagi:))

Jak Ty umiesz zawsze trafnie określić:) Bardzo dziękuję za zainteresowanie Aniu, już biegnę sprawdzić. Pozdrawiam