Maria_M

Zostawiam niźli to ma swój klimat. Dziękuję. :)))

na sklepieniu niebieskim obłoki chmur rozciągają się aż po horyzont słońca nie widać tylko złoty blask gdzieniegdzie zostawia swój ślad na ziemi panuje mrok puste ulice smutnie płyną donikąd kałuże błota i głośny spiew wiatru zaczynają panować nad ziemią grube warstwy brudnych liści pokryły aleje i trawniki w takie dni nawet ptaki zadżumione w senność umilkły wszystko cichnie jakby ktoś ostrym nożem przeciął strunę życia.

A może: myślę- prędzej niż wiosna przyjdzie w bogatej, kolorowej krasie ??

biały puch spadł na ziemię wieje wiatr grudniowy zimny a wokoło nas aż po horyzont rozciąga się białe prześcieradło w promieniach słońca migocą kryształy zimnych brylantów zamarznięte sople wody połyskują jak śnieżne bursztyny w srebrnym szlifie księżyca na przełomie widnokręgu pokryte białym szronem stoją wysmukłe drzewa to niedźwiedzie polarne wspinają się ku niebu a wokoło nas tylko mróz wiatr i grube zaspy śniegu 22. 12. 1999r.

Bardzo dziękuję. :)))))

Tak Marcinie, to była literówka, już poprawiłam. Bardzo dziękuję za miły komentarz. Cieszę się, że podobasię. Zdrowia życzę, a ja właśnie wybieram się do rodzinnego.

Dziękuję Bolesławie za czytanie i komentarz, fajnie ze się podoba. :))))

Szukam, szukam, oczy przecieram, to tu Ci nie odpowiedziałam. Komentarz bardzo konstruktywny, szczery. I bardzo dobrze, że taki, dziękuję, pomyślę nad uwagami, może coś przyjdzie do głowy, jak przestanie bolić. Pozdrawiam :)))

Bardzo dziękuję za pozytywny odbiór. Właśnie na potrzeby akademii szkolnej został napisany. :))))

:)))))))))))))))))) Miło to słyszeć.

Dziękuję Beatko za serduszko. Zdrowia życzę.:)

Dziękuję za odpowiedź wierszem i za polubienie. :)))

Bardzo dziękuję za wizytę i serduszko. :)))

Staram się na wszystkie. A jeżeli na któryś nie odpowiedziałam, to wybacz. Tak jak napisałam w wierszu, siedzę w domu chora, bardzo źle się czuje. Grypa mnie dopadła, więc proszę o wyrozumiałość. A Twoje komentarze są miłe widziane - wszystkie. zdrowia życzę

A jak proponujesz? Jak uważasz? :)

Bluzka z guzikiem- tajemnica. Ot, wielki znalazł się ambaras, najlepiej taką garderobę, przez głowę ściągnąć, choćby zaraz.

wiosna rozjaśni się na twarzach. Powinno być. ::)))

Już usunęłam.

Przepraszam, nie chciałam cytować, przez nieuwagę nacisnęłam.

Ładne. :)))))

W końcu coś wygrałam ?

Ładna propozycja. :)))

Deonix, serduszko bez uwag, to do Ciebie niepodobne. Tym bardziej dziękuję. A może się pośpieszyłam? :)))

I chociaż sama siedzę w domu, bo jestem chora, źlę się czuję, to właśnie wiosnę zobaczyłam blisko za oknem tuź wędruje. I chociaż głowa bardzo boli, w gorącej wodzie stopy moczę, zdrowotnej krztę dodaję soli, przedwiośnie z zimą się szamocze. I chociaż ciągle w gardle drapie, tabletkę łykam od niechcenia, że blisko lasu sobie mieszkam, spostrzegłam sarnę i jelenia. I chociaż śniegu jeszcze dywan szarzeje, topi się i kurczy, zima już długo nie potrzyma, choroba też się wkrótce skończy, myślę, że prędzej niźli wiosna w bogatej, kolorowej krasie. Jutro na pole rankiem wyjdę, usiądę z kawą na tarasie, aromat małej czarnej płynie, z myślami o cieplejszej porze, choroba przeszła, zdrowie wraca, wiosna wygrywa z zimą w sporze. 25 stycznia 2018r.

Jak wchodzisz w przemoc, kończę na tym! Bo właśnie takie mam życzenie, chłopa z keratu ni królewicza na swego kota nie zamienię. ::)))))))))))