Polman

@jan122 tobardzomiłe ;-)

my ojcowie teraźniejszych czasów na zew który wzbierać w nas zaczyna byśmy zbrojni w ostrza naszych rymów wołali czym nam Bóg honor ojczyzna szukamy rymów do polityk polityka i kalamy w nas ducha biorąc je z nocnika ale wierzę iż doczekam tu jeszcze takich czasów kiedy napiszę o twych piersiach w nowiu o ich nienagannym szyku i mistrzowskim kroju kiedy napiszę o drogach do tych zdrojów którymi w zakamarkach twego i mojego ciała szukaliśmy naszej miłości, ciepła i spokoju ale wierzę iż doczekam tu jeszcze takich czasów kiedy obudzę się kiedyś w naszym polskim kantonie gdzie nie będzie powszechną potrzebą nam wiedzieć czy panem w nim prezydent premier ktoś w koronie a nawet malec będzie mógł nam tu wnet powiedzieć ile ostatnio nasz król Roger Federer zaserwował asów I JESZCZE TYLKO PAŹDZIERNIKOWA NIEDZIELA!

Coś chciałem wam polecić ku rozwadze: https://www.wykop.pl/link/4118061/teoria-gory-alkoholowej-jaromira-nohavicy/

Jeśli ten naród 13 października wybierze takie prawo i taką sprawiedliwość, to ci głupcy zasługują na taki los. Przypomnę jeszcze mój wiersz. Sprzed paru miesięcy. Dzisiaj do mnie wrócił... Może ktoś pomyśli po jego przeczytaniu co znaczą te słowa: „za czynienie dobra nie wsadzamy” w ustach kogoś, kto dobrem nazywa hejt. W HURTOWNI SŁÓW przed bramą hurtowni słów przed świtem staną tłumem znów dzień potrzebuje słów będą im krzykiem, szeptem a słowa drżą o swój los z kim dzisiaj będą, oj z kim… gdzie dzisiaj trafią, oj gdzie... czym dzisiaj będą, oj czym… a może dziś będą z kimś kto zrodzi wokół nas zło a słów mu potrzeba dziś by dobrem nazywać zło może trafią na ekran by je siać z woli panów jako nasiona prawdy albo nasiona fałszów może będą tym szeptem co przychodzi ostatnim otulonym już mrokiem dotknąć czułym wyznaniem a słowa drżą o swój los z kim dzisiaj będą, oj z kim… gdzie dzisiaj trafią, oj gdzie… czym dzisiaj będą, oj czym… A w tej hurtowni są najmądrzejsze i najpiękniejsze słowa które słyszałem: PS. Nie chcę naruszać prośby z regulaminu o nie pisaniu o polityce. Nie mam sam możliwości napisać tego w "Śmietniku". Proszę Administratora o przeniesienie tego tekstu w to miejsce.

Litania do lepszego świata Ujrzałem wózek pełen rzeczy Obok nie było mu włodarza... Człowieka - on tu był nędzarzem On przeżył – taki los szczęściarza  Dziś z zadumą patrzę na ten dziwny obraz W szybie czterokołowego dobrobytu Gdy nawigację ustawioną mam w wierze By żyć w spokoju a i z drobiną szyku  Lecz myśl ta cicho wraca do mnie Myśl tak natrętna co przeraża Że kiedyś znów u wózka dyszla Ujrzymy świeżą twarz nędzarza Piszę dziś słowa tej litanii By myśl tą wstrętną w dal odprawić Litanii do lepszego świata Chcąc odrobinę świat poprawić Gdy chociaż linię z tej litanii Co dnia darujesz dobru świata Tak sercu Twoim może wzrosnąć Codzienna troska o los świata Litania do lepszego świata nie będę marnował żywności, dla lepszego świata wyłączę zbędną żarówkę, dla lepszego świata nie wyrzucę śmieci w lesie, dla lepszego świata nie wyrzucę baterii do kosza, dla lepszego świata zamienię choć kilka słów ze samotnym sąsiadem, dla lepszego świata będę dla wszystkich dziś życzliwy, dla lepszego świata pozmywam dziś naczynia, dla lepszego świata pochwalę ciebie, gdy coś ci się uda, dla lepszego świata będę stał po stronie prawdy, dla lepszego świata będę się starał lepiej zrozumieć świat, dla lepszego świata będę odpowiedzialnie uczestniczył w życiu społecznym, dla lepszego świata nie przejdę obojętny obok skrzywdzonego, dla lepszego świata będę wspierał ludzi w potrzebie, dla lepszego świata nie będę przyczyną cierpienia zwierząt, dla lepszego świata nie pojadę dziś samochodem, pójdę pieszo lub pojadę rowerem, dla lepszego świata nie będę palił śmieci w piecu, dla lepszego świata ... , dla lepszego świata

Jak wielu i jak bardzo potrzebuje dziś pustyni... i Tuwima...

Confiteor Autorem utworu jest EDWARD STACHURA Bosi na uli­cach świa­ta Nadzy na uli­cach świa­ta Głod­ni na uli­cach świa­ta Moja wina Moja wina Moja bar­dzo wiel­ka wina! Zgro­za i nie wi­dać koń­ca zgro­zy Zbrod­nia i nie wi­dać koń­ca zbrod­ni Woj­na i nie wi­dać koń­ca woj­ny Moja wina Moja wina Moja bar­dzo wiel­ka wina! Za­gu­bie­ni w dżun­gli mia­sta -moja wina Obo­jęt­ność ob­jęć strasz­na-moja wina Bez mi­ło­ści bez czu­ło­ści-moja wina Bez su­mie­nia i bez drże­nia-moja wina Bez par­do­nu wśród be­to­nu-moja wina Na ka­mie­niu ro­śnie ka­mień-moja wina Man­na man­na nar­ko­man­na-moja wina Do­kąd idziesz po omac­ku-moja wina I nie sły­chać koń­ca pła­czu-moja wina Jed­ni ci­cho upa­da­ją-moja wina Dru­dzy ręce umy­wa­ją-moja wina Co­raz wię­cej wko­ło lu­dzi-moja wina O czło­wie­ka co­raz trud­niej-moja wina - moja wina - moja bar­dzo wiel­ka wina!

Dziękuję @duszka miałaś rację. Pozdrawiam :-)

Uczyniłem pierwszy nieśmiały szlif. Było kiedyś tak: ile milionów ludzi dziś chciałoby pójść do pracy ile milionów ludzi dziś chciałoby odprowadzić wnuki do szkoły ile milionów ludzi dziś chciałoby wykąpać się w wannie czystej wody ile milionów ludzi dziś chciałoby spać we własnym łóżku ile milionów ludzi dziś chciałoby posłuchać muzyki ile milionów ludzi dziś chciałoby przeczytać książkę ile milionów ludzi dziś chciałoby najeść się do syta ile milionów ludzi dziś chciałoby przeżyć dzień w pokoju dziś masz tu to wszystko i nie umiesz ułożyć z tego szczęśliwego dnia

Moja opcja jest taka: Etap 1 Nominacja przez jury tekstów do Utworu miesiąca. Etap 2 Głosowanie przez czytelników na teksty nominowane przez jury i wybór Utworu miesiąca. Portal prowadziłby dwa wirtualne tomiki: - Utwory nominowane - Utwory miesiąca.

Z tego co tam jest napisane, ten portal ma charakter na razie testowy.

Wczoraj siedziałem w słonecznie popołudnie pod moją czereśnią. Moje oczy cieszył widok ze zdjęcia. A ja słuchałem siedząc w fotelu Stanisławy Celińskiej. I byłem w raju… Mam wolne miejsce obok. Zapraszam :-)

Przeglądając Internet znalazłem testową wersje nowego portalu poetyckiego: https://www.twojewiersze.pl/pl/ Autor tego portalu zabudował w nim mój pomysł Wiersz miesiąca. Możecie na to rozwiązanie spojrzeć. Na tym portalu jest taki regulamin Wiersza miesiąca: https://www.twojewiersze.pl/pl/wiersz_miesiaca_zasady_zabawy Portalowi temu daleko do poziomu technicznego poezja.org, ale można obserwować jak Wiersz miesiąca działa.

@Sylwester_Lasota za Twoją wiarę bardzo Ci dziękuję :-) Pozostaje mi zakasać rękawy, bo diament jest bardzo twardy :-) Pozdrawiam.

ile milionów ludzi dziś chciałoby pójść do pracy ile milionów ludzi dziś chciałoby odprowadzić wnuki do szkoły ile milionów ludzi dziś chciałoby wykąpać się w wannie czystej wody ile milionów ludzi dziś chciałoby spać we własnym łóżku ile milionów ludzi dziś chciałoby posłuchać muzyki ile milionów ludzi dziś chciałoby przeczytać książkę ile milionów ludzi dziś chciałoby najeść się do syta ile milionów ludzi dziś chciałoby przeżyć dzień w pokoju dziś tak wielu ludzi dostanie to wszystko w darze dziś tak wielu ludzi nie ułoży z tego szczęśliwego dnia

Nareszcie ktoś tu napisał jakiś wiersz. Pozdrawiam :-)

@Marlett nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy, że o naszym życiu decyduje kilka najprostszych prawd. Najprostsza prawda najbardziej cieszy i najbardziej boli. Z jak prostych słów składa się dekalog. Pozdrawiam :-)

Nie można kochać Boga nie kochając człowieka. Ja myślę, ze On jest bardzo mądry. I nie ma nic przeciwko temu, aby Jego umieścić w drugim człowieku. A wtedy rozważanie kogo trzeba kochać bardziej nie ma sensu ;-) Pozdrawiam.

@Bączek_Bączyński wielkie dzięki i pozdrawiam :-)

Dziękuje za bardzo miłe słowa. A film Maudie można jeszcze obejrzeć na kanale ale kino + w dniach: 27.06.2019 o godzinie 9.35 oraz 03.07.2019 o godzinie 18.25 Bardzo polecam :-) A wracając do Twoich miłych słów. Napisałem dwa teksty do obejrzanych filmów, ten i Przyszły ból jest częścią teraźniejszego szczęścia. Czy warto było?

Na tą lekcję zaproszeni są: ci, którzy władzę dziś mają, ci którzy będą ją mieli w przyszłości oraz ci którzy o niej marzą. Temat lekcji: Prawdy Polaków. Lekcja ta odbędzie się w polskiej szkole w Płotowie w pobliżu Bytowa. Lekcję przeprowadzą:

A teraz kilka słów wyjaśnienia :-) Obejrzałem piękny film: Maudie. Ten tekst jest moją drugą próbą stworzenia wiersza z dialogów z filmu. Ten film obejrzałem na kanale Ale kino+. Jego powtórka planowana jest na 16 czerwca o godzinie 9.30 na tym kanale. To jest niedziela. Moja propozycja :-) W niedziele robimy poranną kawę i oglądamy piękną historię o tym jak na pustyni rodzi się miłość. A to troszkę o bohaterce tego filmu: https://www.youtube.com/watch?v=7zljor49OTU

I tak będziemy się sprzeczać… Tak, wiem… Jak skarpetki nie do pary… jedna zmięta i porozciągana, druga cała w dziurach, szara i sztywna od brudu, jedna biała, bawełniana, ty byłabyś ciemnobłękitna, albo kanarkowo-żółtą. Znamy się od lat, mimo to nadal nie rozumiem co daje ci siłę. Nie wiem… chyba po prostu nie potrzeba mi wiele… Okno, uwielbiam przez nie patrzeć. Czasem przeleci ptak, czasem trzmiel, co dzień coś innego. I to jest całe życie… Całe życie oprawione w ramki... Widzisz tę chmurę, tam wygląda trochę jak baba z wielką dupą… Z jednej strony łysa. Spójrz patrzy na ciebie! Nie widzę jej… Widzę ciebie… I co widzisz? Moją żonę… Zawsze tak było… Chciałbym żebyś wróciła… Dlaczego miałabym to zrobić? Bo jesteś lepsza niż ja… Wcale nie! Byłaś i jesteś wszystkim, czego mi trzeba… Wszystkim!