Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Joachim Burbank

Użytkownicy
  • Postów

    717
  • Dołączył

  • Wygrane w rankingu

    3

Treść opublikowana przez Joachim Burbank

  1. dlaczego musimy tyle mówić zamiast po prostu się bawić i cieszyć tym co jest
  2. Dziękuję za celne sugestie. Przed publikacją trochę okroiłem, ale widzę, że można skondensować jeszcze bardziej:) Pozdrowionka!
  3. zdrapuję z twarzy szron melancholii próbuję wyłączyć resztki naiwnego snu o przyszłości pięknej gładkiej jak twoje dłonie zamykam się w sobie bo tylko tam czuję się jak w domu igram z ogniem jak mieczem tnę zarośla gniewu co dnia padam z nóg wprost w objęcia złego gdzieś w oddali jaskrawe słońce rozświetla mrok schodzi do mnie by podać rękę pomaga wstać i ruszyć w nowy dzień
  4. @evicca dziękuję!
  5. @Nata_Kruk dziękuję!!!
  6. Dzięki! Pozdrawiam również:-)
  7. Dziękuję za interesującą opinię:-)
  8. dzień przydługi zgarbiony nie trzymasz tonacji ani metrum krok zagubiony za rękę chwytasz panią Mądrość dłoń wyślizguje się mróz obiekcji szczypie w oczy nie możesz iść sam mylisz drogę mapy brak jesteś tu gdzie twoje miejsce przypadkiem znalezione to wszystko dla ciebie ale chyba nie skorzystasz wracaj
  9. Co racja, to racja:) Pozdrowionka!
  10. @Alicja_Wysocka dziękuję!
  11. Dziękuję bardzo:))
  12. moje życie umorusane jak niesforny trzylatek tupie nogą stroi fochy
  13. Zerknąłem;-) dziękuję za sugestie:)
  14. Dziękuję za Twoją opinię:)
  15. Bardzo dziękuję! Miło mi:)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...