-
Postów
4 533 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
1
Treść opublikowana przez Arsis
-
Przeszywa mnie tęsknota twojego widzenia
Arsis odpowiedział(a) na Arsis utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@violetta odezwała się człowieczka -
Przeszywa mnie tęsknota twojego widzenia
Arsis opublikował(a) utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Wiesz, idę z cieniem, bądź w blasku nicości. W gałęziach szmer upływającego czasu… Idę ścieżką wolno i w pochyleniu z rękami trzymanymi z tyłu. Idę z cieniem, który snuje się razem ze mną krok w krok. W koronach drzew migot liści, taki jesienniejący z wolna, przeszyty rdzą. Lecz nie buntuję się przeciw perspektywie nadciągającego końca, gdyż kocham cię właśnie w myślach. Kocham na jawie i we śnie. Który to już raz sennym wydajesz mi się niebem? Trzymam twoją dłoń w ekstazie oczekiwania. Tak, jak można czekać jedynie na Raj. Zawsze jesteś, choć nie zawsze cię widzę. Jesteś w tym swoim jestestwie, bardziej do mgły podobnym niż żywym. Ale jesteś i ja jestem. Jesteśmy tak, że bardziej już nie można być, mimo że enigmatycznie i w jakiejś pogmatwanej percepcji czasu. Tylko tutaj albo wszędzie. W jednoczesnym odczuwaniu wszystkich światów. Nasze obrazy jak dym z łęciny płyną. Nad łąką, nad lasem. I dalej. Za las… Gdzieś w przestwór obłoków w drgającym powietrzu. W niebie. (Włodzimierz Zastawniak, 2023-10-01) -
Wiesz, jakoś tak mi smutno i tęskno. Jesteś daleko, gdzieś nie wiadomo gdzie… Jesteś daleko, a ja… A ja tutaj w ciemności i mroku… A ja... Powiedz mi, mów, wyszeptaj to słowo… Wiesz, jakoś tak tęsknie, jakoś mi tak… Stoję w oknie i patrzę na ciemne zarysy drzew. Ciemne, bo to noc. Ta noc, co mnie tłamsi i dusi. Ta noc… Idę, spaceruję w blasku księżyca, gwiazd… Przytulam się do ścian starej kamienicy, do zarysów rozkołysanych drzew. Kto tu jest? To ty? Dlaczego milczysz? Powiedz mi, mów… Matko, to ty? Widzę twój wizerunek. Umarłaś przeszło dwa lata temu…Twoje ciało zdążyła pokryć w grobie zielonkawa pleśń. Więc skąd nagle w księżycu twoja twarz? W odmętach pustki idę wciąż, rozgarniając iskry gwiazd. Jestem sam i czekam na twoje przybycie, kochanie. Czekam na ciebie tutaj, właśnie tutaj, w srebrnej aureoli księżycowego blasku. Znajdziesz mnie. nad ziemią tam, jak dym z komina płynie. Nisko, nisko… A może wysoko? Jakaś nikła poświata w oknie… To ty? Przyszłaś, nie mówiąc mi wcale? Lecz w tym oknie, w tym pokoju nie mieszka nikt. Nie mieszka od kilkudziesięciu lat. Ktoś tu kiedyś umarł, ktoś tu żył. Ale teraz jarzy się poświata w błękitnawym blasku duchowej egzystencji. Kto tu jest? Już wiem. Kochasz mnie. Tylko kochasz enigmatycznie, Kochasz mnie, kochając w konspiracji, podczas długich wieczornych spacerów i medytacji wśród gwiazd. Jesteś niewidzialna jak powietrze Kocham cię, kochając raz jeszcze. Kocham cię jak wiatr, co otula wszytko cichym szelestem drzew. Wiesz, jestem zagubiony. Moje ucieczki kończą się zazwyczaj na dworcach, na których jestem jako ja, i nie-ja, albo jako on albo ono… Jest mi zimno a w tym zimnie, tylko ty. A w tej tęsknocie, a w tej otchłani nocy… Nie! Nie zdradzę twojego imienia, niech pozostaną w niewiedzy te łazęgi znad nieświadomych pól. Kocham cię… (Włodzimierz Zastawniak, 2023-09-29)
-
Filmoteka Kultury Narodowej
Arsis odpowiedział(a) na Łukasz Jasiński utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@violetta nie muszę tam być, trzeba do cholery myśleć, bo to jest przerażające, że w obliczu wpadnięcia Polski w łapy putina, bo to nam grozi, jeśli pisobolszewia dalej będzie przy władzy czy inna (kon)federacja rosyjska wejdzie z nimi w koalicję, są tacy, co się zastanawiaj, myślą, dumają etc... @violetta u mnie w robocie też jest dużo Ukraińców, Białorusinów, niech sobie będą, my też szukaliśmy w latach 80. schronienia w Niemczech czy gdzie indziej na zachodzie -
Filmoteka Kultury Narodowej
Arsis odpowiedział(a) na Łukasz Jasiński utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@violetta chrzanić pr czy inną pytę, albo chcemy być w zachodniej strefie państw demokratycznych, albo we wschodniej ku..ie z centrum dowodzenia w moskwie, myślcie i zastanawiajcie się, kuźwa dalej -
Filmoteka Kultury Narodowej
Arsis odpowiedział(a) na Łukasz Jasiński utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@violettawięc dalej prognozujcie, aż Polska osadzona w zachodnich strukturach UE zamieni się w radziecką polszę przywaloną bolszewickim rwpg, niech się dalej, kuźwa zastanawiają -
Filmoteka Kultury Narodowej
Arsis odpowiedział(a) na Łukasz Jasiński utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@violetta powiedz im, że niech dalej się zastanawiają i zagłosują na RWPG, czyli pisokomunę, kiedyś za PRL-u było coś takiego, czyli morda w kubeł, paszport? pocałuj konusa w pytę -
Filmoteka Kultury Narodowej
Arsis odpowiedział(a) na Łukasz Jasiński utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@violetta podatkowy orgazm -
Filmoteka Kultury Narodowej
Arsis odpowiedział(a) na Łukasz Jasiński utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@Somalija albo chcemy powrotu do radzieckiej RWPG, albo do zachodniej UE, bo samotna Polska zostanie wchłonięta przez Rosję, ale przygłupy tego nie rozumieją -
Weź mnie za rękę, pójdziemy w głąb. Pójdziemy tam, gdzie noc, gdzie nic. Spójrz, noc nachodzi na nasze brwi po tym nagłym wniebowstąpieniu samego Lucyfera. Patrzy się jeszcze tym swoim wzrokiem… O, Boże, jak patrzy! Weź mnie za rękę i chodź. W szumie oceanu, w cichnącym krzyku martwych już mew. Krocząca śmierć w aureoli blasku. Idzie w spazmie agonii, skręcając w spiralę czas. Przeszywa drgające ciała miliardami igieł w eksplozji słońca. Zresztą do tej pory ten wschód odbija się echem od czarnych masywów spalonych wniesień. Weź mnie za rękę i chodź. Pójdziemy w śmierć. W ten jaskrawy potok nuklearnego piekła. Zapatrzeni w świetlistą, wabiącą wszystko rozkosz. Umarliśmy? Umrzyjmy jeszcze raz. I jeszcze, i wciąż… Kochanie, czy słyszysz gwizd umykającego czasu? To o nas tak śpiewa. To o nas, to o nas… To o nas… T o o n a s… W starej gazecie sprzed siedemdziesięciu lat czarno-białe zdjęcie. Nas? Idziemy wciąż. Idziemy prosto w noc. Idziemy, uchwyceni w kadrze. Zatrzymani w dziwnej substancji czasu na równi pochyłej samotności. Ogłuszeni hałasem zniżamy swój lot, ku innemu światu pełnego drzew. Gdzie cisza zwiesza gałęzie do samej ziemi. (Włodzimierz Zastawniak, 2023-09-28) Operation Greenhouse – seria amerykańskich testów broni jądrowej, która miała miejsce w 1951 roku na atolu Eniwetok w archipelagu wysp Marshalla, na Pacyfiku.
-
1951 rok. Amerykański test atmosferyczny "George". Detonacja ładunku na 60-metrowej wieży na wyspie Ebiriru na atolu Eniwetok, w archipelagu wysp Marshalla na Pacyfiku. Operacja "Greenhouse". Wybuch widziany z odległości ok. 40 km. 225 kiloton.
-
-
Filmoteka Kultury Narodowej
Arsis odpowiedział(a) na Łukasz Jasiński utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@Łukasz Jasiński na razie to ty ziejesz nienawiścią, jakbym czytał bolszewickie paski tvpisdezinfo