Cała aktywność

@Berenika97 kojarzy mi się z niepełnosprawnością Czeka na dotyk, który nie rani, na słowo, które nie osądza. Wzruszające słowa. Wszyscy jesteśmy tacy sami. Piękny.

@FaLcorN no wiesz, ja sama śpiewam ładnie:)

ja na was wszystkich patrzę z boku macie w walizkach po kilka pokus każdy ją taszczy pieczołowicie choć ta pokusa nie jest jak życie Jędruś w plecaczek schował koniaczek Zośka koronki - po co te gacie Krzysio gitarę ma w futerale każda poleci na jego granie Grzesio obżartuch ukrył schabowe Jola swe ciuszki pokaże nowe a tylko Edzio niesie różaniec on nie z tej bajki mój drogi Panie

@FaLcorN Napisałeś zajebisty wiersz już jesteś poetą. Takie jest moje zdanie. Nie znam się aż tak, ale na moje rozeznanie tak jest.

@Berenika97, O, widzę odcisk Twojej stópki :)

Dzieciństwo - zatrzaśnięte w skrzyni, z ciałem zepsutej lalki, zbyt ciche, by wspominać, zbyt trwałe, by zniknąć. Świat nie chciał go poznać - było zbędne jak sztuczne westchnienie, unoszące się nad dachami sierocińca. Przemyka teraz cicho, cieniem bez imienia, tam, gdzie smutek łzawą mgłą się ściele. Czeka na dotyk, który nie rani, na słowo, które nie osądza. Istnieje w szczelinie między życiem a udręką.

@Maciek.J Zestawienie ulotnych chwil z brutalną rzeczywistością śmierci Kruchość, walka i cisza - trzy filary tej poruszającej medytacji nad tym, co nieuniknione.

@MIROSŁAW C. Mi też ;)

@violetta Super, nagraj, a ja spróbuję zaśpiewać. @Leszczym Myślisz, że byłbym poetą i w tym rósł, gdyby mi na tym zależało?

ach proszę pana, gołosłowne mogą być wiersze, bowiem nago wypada chodzić tylko rymom i to akurat nie jest blagą one to lubią, nie ma rady, potrafią ściemniać samym dymem, zatem dorzucam wciąż kłamstewek po milimetrze, znów centymetr wierszątka rosną, przyjdą oczy a razem z nimi zacni goście i będą patrzeć, nawet wierzyć tak proszę pana żyć jest prościej

@FaLcorN Kolego wygrałeś w pewien sposób :) Ja bym się gdzieś zakręcił wokół tego wiersza, bo jest mega, ale to mega dobry...

@Maciek.J Ostatnia strofa zrobiła na mnie duże wrażenie, z tą gorzką puentą - rzuca nowe światło na cały utwór: życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM To genialne podsumowanie. Rozumiem, że nawet długie, biologiczne życie może być pozbawione tego, co najcenniejsze – marzeń sennych, intensywności, przeżyć, symbolizowanych przez fazę REM. Wiersz zastanawia ...

na szczycie góry krzyż zasmucony patrzy na świata grzechy

Wymyśliłam już melodię i to ma sens, oryginalna. Wymyślam czasem nutki :)

@Leszczym @Berenika97 Dziękuję bardzo za słowa uznania. Jesteście przemili. Pozdrawiam! Udanej soboty!

@FaLcorNAż dech zapiera! Piękny!!!!

@FaLcorN Stary, poezja jest Twoja :)) Trafiłeś, po prostu udał Ci się wiersz z najgórniejszej półki :) Bo to poetycka ekstraklasa jest... No bomba !!!!

@Annna2 Niezwykła czułość do ziemi przodków, pamięci, natury. Wers „nie wiem, kiedy tego nie robię” zostaje w sercu na długo pokazuje, jak silna jest miłość do miejsca, do ziemi, do wspomnień. To piękny i osobisty tekst. Fejne jest twoje mniłowanie.

@violetta Cieszę się, dziękuję i pozdrawiam, udanej soboty!

@MIROSŁAW C. - dzięki -

@FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)

Czy to prawda że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne przemija jak w proroczym śnie życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie bez empatii mors clinica do ciemnej krainy milczenia życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM

Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę: Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość. A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej: Pytania w kodzie Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera. Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej. Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość. Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.

czasem człowiek dupą się obraca do fajnego klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu czasem człowiek zło widząc się uśmiecha podnieca go to myśli a co tam to nie moje czasem człowiek jest sobą więc płacze liczy że kiedyś tam to ciemne rozjaśni

Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie. Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.