Cała aktywność

@Berenika97 to wołanie o pamięć, o wspomnienie o to żeby nie umrzeć w całości żeby coś pozostało a jak na razie przynosi ci tylko ból. Zaistnieć jest bardzo trudno. Lecz moim skromnym zdaniem umiesz wierszami zatrzymać czytelnika mają ładunek emocjonalny i są mądrze napisane. Niewiele tu na portalu tak równej wiersz w wiersz twórczości. Na Beju była tradycja od czasu do czasu wydawania antologii może i tutaj ktoś się podejmie zestawienia wierszy i opracowania szczotki, a ja pomogę wydać ten bukiet najpiękniejszych utworów.

opadają liście jesiennie las rozbrzmiewa już czas do szkoły

@Robert Witold Gorzkowski dzięki. Wiesz dlaczego tak napisałam? Bo Papież w Encyklice pisze coś takiego, że wystarczy wyciągnąć serce, a dobro zło zwycięży. Piękne słowa i piękna Encyklika - tak jak Franciszek. Ale dziś wydaje mi się, że zło zwycięża nie dobro, serce jest workiem pustych liter

@Leszczym dzięki :)

@Leszczym to prawda podzielam słowo!

@Annna2 Aniu mocno, musze powiedzieć, że Marek Żak przed chwilą napisał że każdy powinien choć jeden wiersz taki napisać, Twój z tak wyrazistą puentą stawiam na pierwszym miejscu. "Miłość jak źródło wszechrzeczy, czy ciągniony za sobą worek pustych liter?" bardzo sugestywny tekst.

Ogólnie mówiąc dbajmy o partykuły i partykularyzmy. Warszawa – Stegny, 01.09.2025r.

@Berenika97 ... póki jestem podziwiam biegnące życie delektując się nim bez pośpiechu ... Pozdrawiam serdecznie Miłego popołudnia

@Moondog Zajebiste !

@Marek.zak1 dziękuję Marku choć mam ich dużo nie zamieszczam.

Pożegnanie pierwsze, "o sklejaniu brzegów domowych pierożków (...) z Mamą i Babcią, albo opiekowaniu się ptakiem, który wypadł z gniazda, wypowiadaniu życzenia, odrywając płatki stokrotki". Pożegnanie drugie. Ono przyszło przed świtem, Jak pięknie pachnie mak, gdy akompaniuje sercu wiatr. Pożegnanie trzecie. Co przyszło po czasie. Miłość. Taka, ale jaka? Pożegnanie czwarte. "Dilexit nos"- świat płaczących babć, gdy dzieci giną na wojnach. Gdzie jest to serce, co kieruje się ku innych, złu teraz wyszło naprzeciw. Miłość jak źródło wszechrzeczy, czy ciągniony za sobą worek pustych liter? - inspiracją "Dilexit... Papieża Franciszka

Od dziś przechodzę na ścisłą dietę Tylko słowa mięsiste sporzywam A na dodatek nawet nie pieprzę Jej szept działa jak afrodyzjak Minimalizm wyzwala wyobraźnię Wciąż słucham piosenek o wolności Nim świat mnie znowu okradnie Bo docenia gdy zazdrości

@Robert Witold Gorzkowski To trudny, osobisty, egzystencjalny wiersz, a jednak uważam, że czasami warto taki napisać. Po ataku na Ukrainę napisałem, że każdy z nas powinien napisać choć jeden wiersz na ten temat. Jak ktoś chce, może oczywiście więcej, ale jeden wystarczy. Pozdrawiam Robercie.

Chciałbym napisać niewidzialny wiersz żeby można nim było oddychać jak rześkim powietrzem powinien latać na lekkim wietrze i karmić dusze szeptem cichym dreszczem tuliłby ciało rozgrzewał swoim ciepłem uśmiech na twarzy wywołał w sercu zatrzymał na dłużej jeżeli mi się kiedyś uda nieśmiało się uśmiechnę że czymś co jest a go nie ma oddychał ktoś bezwiednie

Bój bardzo boi się boi że płynąc łódką w nią przy...rdoli boja boi się Boja że w nią przydzwoni oboje się boją a wraz z nimi inni Bojowie i boje Bojowie płyną na podboje pod bojami woda co je unosi trzyma boje i Bójów na powierzchni boją się jej boje i Bojowie boje że je poniesie na Bójów Bojowie że nad dnie wylądują przez nieszczęsne boje i nurt zanim zaatakują wrogi port nie bój się Boju nie bój się bojo Boju płyń bez strachu bojo nie strasz Bojów strach ma wielkie oczy żadne z was siebie nie przeoczy

@lena2_ Czysta poezja tego mi dzisiaj było trzeba, dziękuję

@Robert Witold Gorzkowski Nie są to popularne tematy na portalach poezji więc użytkownicy portalu będą znużeni ja mam wiele tego typu wierszy ale nigdy ich tu nie wstawiłem bo po prostu nikt ich nie czyta i nie komentuje poza Anią.

@Robert Witold Gorzkowski No to już masz czytelnika który będzie czytał Twoje teksty również między wersami :)

@Dagna "po wielu agresywnych, publicznych atakach ( wraz z inwektywami ) - na moją osobę, przez usera o nicku Migrena uprzejmie proszę Administrację o upomnienie tego człowieka, również publiczne. Unikam z nim kontaktu, nie komentuję i nie czytam jego tekstów. Osobnik ten bezceremonialnie wtrąca się do moich komentarzy pod cudzymi wierszami, manipuluje moimi wypowiedziami nadinterpretowując zgodnie ze swoją rozhisteryzowaną naturą (być może jest zaburzony a trudno to wykluczyć, gdyż w wypowiedziach ma mocne wahania nastrojów i jest strzępem nerwów )." To jest fragment twojego listu do Administratora. Upubliczniłaś go zanim list dotarł do adresata - też bardzo elegancko z twojej strony ! Nie będę więcej z tobą dyskutował bo to jest dla mnie zajęcie uwłaczające. Nie będę pisał z ilu portalu juz cię wyrzucali i co sądzę o twoim narcystyczno sekciarskim życiu. Odniosę sie tylko do słów w których poddajesz mnie swojej ocenie w zakresie mojego zdrowia psychicznego. Tak się składa, że co trzy lata byłam skrupulatnie badany pod kątem przydatności. Badali mnie ludzie których profesjonalizm był o cały wrzechświat większy niz twój. Zawsze było OK. I to byłoby na tyle.

@Migrena „Kto sobie nie ufa, kłamie zawsze”. Nietzsche kiedyś mnie zaintrygował poprzez jego „polskość” przyznawanie się do rodu Nickich herbu Radwan z województwa płockiego. Oczywiście był to jego manifest i nic wspólnego z Polską jednak dzięki temu przeczytałem większość rozstrzelonego druku w jego dziełach. Tym niemniej nieraz przemycam jego myśli w swoich rymowankach ale jeszcze nikt ich nie odczytał tak jak było to moim zamiarem więc temat do pominięcia.

już po wakacjach szkolny dzwonek zaprasza koniec sielanki

@Robert Witold Gorzkowski apokaliptyzm kosmiczny spleciony z egzystencją – czuc tu Robercie Nietzscheański cień i astrofizyczną grozę. Kwazary są super. Ale jeszcze ciekawsze są blazary z pięknymi dżetami. To już egzystencja kosmiczna na maxa. Bardzo lubię takie teksty. Wchodzą we mnie jak nóż.......

@Annna2 to prawda ale trochę odchodzimy od miłych wierszy na portalu zasuwając porcję egzystencjalizmu, na Beju byliby już znudzeni.

@Nata_Kruk Drobinek dziękuję za bycie i pouczający komentarz :)

Do niczego W środku jestem Nie na zewnątrz Cały w sobie zanurzony We własnej otchłani Uczuć, emocji i zgiełku Rozmieszczony pomiędzy Kawałkami organów Niejednolicie szorstki Niewyraźnie stworzony Kopia z kopii Który to już raz Odbity, naklejony Jak znaczek na kopercie W ślinie zanurzony Nic na zewnątrz Odwrotność kwiatów Taki nie do świata Nie do słońca Nie do ludzi Do niczego.