Cała aktywność

Pod tym drzewem znalazłem pierwszy pocałunek, wycięte w miękkiej korze imię szeptem wargi zaniosło się w noc rwane, bez sprzeciwu skargi… - Lecz za każdą chwilę przyjdzie płacić rachunek. Pod tym drzewem żelazna pięść struga symbole Cyrylicy w brzozowym drewnie - i trzeba być wdzięcznym, Ten huf zdobycze mierzy meldunkiem bezdźwięcznym, O mogiłach bez nazwisk okopanych w pole.

@andrew Andrew, ja niczego nie chcę!!! Przeczytałem... Dzielę się wrażeniem i tyle. Taka tam, cieniutka sugestia, co mogło by być według mnie lepiej. Jedyne prawo jakie mną kieruje, to fakt, że obaj tu trafiliśmy, a więc z automatu powinniśmy sobie pomagać, a nie smalić duby prawione. Alfred H. kiedyś powiedział; najpierw trzęsienie ziemi, a potem akcja wzrasta. Napisz mi proszę kilka zdań, dlaczego piszesz? Ja też chętnie napiszę. Potem wypierdziel wszystkie przymiotniki i do mnie wyślij. To nie jest mój pomysł. Przeczytałem to w książce. Zależy mi na tym, aby zgrać grupkę ludzi która rozmawiałaby na temat, a nie o temacie. P.S. Poproś żonę, o nadchodzące życzenia w poetyckim stylu. Może złapie bakcyla "pierdół " i się przyłączy. Hej!

@iwonaromaJak "groźnie" spojrzysz, również będą podejrzewać :) Więc summa summarum, chyba jednak lepiej się uśmiechać :) Pozdrawiam:)

naręcze mało dla ciebie kosz słów które poranek przyniósł jesień radości przyniesie moc a zima - tylko ożywi :)))

@Manek lubię tak poukładane wiersze a ja dodam: a przecież jesień radość nam niesie parki ozdobi tysiącem barw niejedna pani zbiera kasztany to na bezsenność którą wciąż ma człek mknie na ryby albo na grzyby lub na Krutyni zaliczy spływ cisza i spokój śpiew ptaków wokół nawet pelikan pod krzakiem tkwi :))

na płaskowyżu szaleństwa wariat przysiadł dzisiaj wczoraj idiotów sfora jutro mądrość nie głupota żadna co to rozumy wszystkie pojadła zadławiła przełyk nie deczko wariat idioci przybiegli prędko chcieli jej pomóc pocieszyć nawet wtem wiatr co wiedział więcej nagle świsnął chociaż niechętnie zakończył sprawę zdmuchnął wszystko poza krawędź

Przeczytałem. Niezły pomysł, czuć pewną wrażliwość i poetykę. Za to plusik. Na minus natomiast, są zbyt dokładne rymy, zupełnie przypadkowe przeplatanie rymów żeńskich z męskimi i nieregularność tekstu. Podsumowując, są dobre momenty, ale technicznie mogłoby być lepiej, znacznie lepiej. Pozdrawiam :)

Dziękuję @Marcin Tarnowski Jestem otoczona przez stadko dzików ;) Jeszcze ich nie widziałam, ale dosłownie mam zryte przy całej ścieżce do szkoły kolejny raz. Pozdrawiam 🌼

@Robert Witold Gorzkowski Wzajemnie - zdróweczko!! pyszna nalewka śliwkowa ale z pigwy - istny cymes :))

Dzisiaj nas martwią (choć trochę śmieszą [1]) dronami okrutnie. A jutro? Jutro 342 lata rocznicy stuknie Jak Jan III odniósł przesławne zwycięstwo swoje. Czy się orlę dowiesz jak zwyciężać? Nie? – się boję! –– Postaw w oknie świecę dziś, w zwycięstwa wigilię! A może duch jaki z nieba spojrzeniem doń przylgnie, A może tylko dziecko, wbrew modzie, nie zapomni, Niosąc w sercu iskierkę chwały po kres swych dni. PRZYPIS [1] Straszne te drony ale, licho wie co by zrobił doprawy byle szlachciura na widok czegoś takiego, być może zamiast wczołgiwać się pod łóżko palnąłby z dwururki? – Amerykanie, ci którzy nie życzą sobie dronów, tak robią i pomaga. Ilustracja: Juliusz Kossak (1824-1899) „Wjazd Jana III Sobieskiego do Wiednia”, 1897.

Bardzo ładnie napisane. Uważam, że Polacy nie powinni walczyć w Ukrainie. Pzdr. Moim zdaniem są zmiany.

@Rafael Marius - dzięki -

@Wiesław J.K. Częste zjawisko atmosferyczne, zwłaszcza po burzy.

@piąteprzezdziesiąte ;) Dzięki, również pozdrawiam

Małe rzeczy są w życiu najważniejsze, składają się na szczęście. Bardzo udany wiersz. Pozdrawiam :)

@Rafael Marius trochę na wczasy i służbowo z fabryki :) mieliśmy fajne rzeczy :)

@Wiesław J.K. Jak miło mi się zrobiło:-) Dziękuję ślicznie i pozdrawiam ☺️

W PRLu?

@Jacek_Suchowicz piękna nostalgia a ja jak każdy facet przeczytałem twój wiersz przy dźwiękach dnia w kolorze śliwki no i nie dało się nie nalać nalewki nie miałem niestety śliwkowej to wypiłem nalewkę rodzynkową i jeszcze raz zapodałem melodię i przeczytałem twój wiersz i dało się wypić za zdrowie złotej jesieni.

Tam, gdzie się z nagła lasek urywał, gdzie z szyszek ziarna, larwy i glina, drogę do szkoły trawnik przecinał... chrumkała loszka warchlaczkom: pycha. W darń racic siła, szpilką spulchniła skiby z narzędzia, którym i była. Las się zasieje, z brył sagan rzyzny. Taki dzik lasem jest jakby przyszłym.

@Rafael MariusMój tata jeździł tam, był też w Odessie, Soczi, tam już egzotyka. Sama bym pojechała do Rosji do Soczi.

@_Marienka_ Tęcza.

@Kwiatuszek Świetny morał! Pozdrawiam :)

Mój dziadek tam jeździł na wakacje jeszcze za komuny. Podobało mu się.

Ciekawy debiut, a o szczęściu i jego rodzajach napisał W. Tatarkiewicz. Co do tych małych rzeczy, przyjemności twierdził, że one dają radość, ale raczej już szczęśliwym, bo innych nie ruszają. Pozdrawiam