Cała aktywność

@infelia Dziękuję.

Tak Robercie, zdarzają się, bo pracując w sprzedaży znają rynek, produkty i wchodzą z tańszymi zamiennikami, przeważnie chińskimi, albo też uruchamiają lokalną produkcję, bywa, że lepszą, bardziej innowacyjną. Pozdrawiam

@Roma niecierpliwość !? "Niecierpliwość" - jan gerhard napisał cudowną powieśc o Paryżu. Nikt już dzisiaj tak nie piszę. Polecam ! A czemu usunęłaś ten wiersz z portalu głównego ? Wymagał przepracowania ? Życie jest pełne zakamarków :)

@Maciek.J Ślicznie I... Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

@Migrena dziękuję, że Ci się chciało i tutaj napisać :) to wiele dla mnie znaczy. W warsztacie dlatego, że wczoraj usunęłam ten z głównej, a że jestem niecierpliwa to nie potrafiłam odczekać 24 godzin :)

@Robert Witold Gorzkowski Ja ? Ze swoim ciężkim wojskowym plecakiem na szczyt ? Ale rozkaz to ......rozkaz. Dzięki.

@Roma Poetycki obraz walki o wiarę w wewnętrzne słonce i iluzję, gdy zewnętrzny świat narzuca zimną rzeczywistosć. Wiara jest możliwa tylko dzięki ulotnej naturze snu i przeczuć. To jest dojrzały , świetny wiersz. Co porabia w warsztacie ?

@Jacek_Suchowicz Dziękuję. Pasażerkę sobie wymyśliłem. Miałem wiersz wrzucić do niedokończonych, nawet próbowałem zrobić z tego opowiadanie, ale ostatecznie powstało to co powstało.

co za detaliczne obserwacje czasem to udać że się nie widzi niż zasadniczo słowem przywalić być delikatnym przy jakiejś dzidzi a mikrokosmos gwiazdom zostawić :)

@Robert Witold Gorzkowski - ciekawy bardzo. Egzystencjalizm życia- obok absurdu idei, wolność, śmierć i rosyjska specyfika- pijaństwo. Czytałam kiedyś dzieje dynastii Romanowów- podobny klimat.

czy było wczoraj, bo stale jutro a teraźniejszość gdzieś poszła precz może to jutro jak stare futro mole zeżarły pojutrze jest :))

@Rafael Marius A ja myślę, że to jest reakcja na ten tak straszliwie poustawiany i zakłamany świat. Reakcja może nie aż tak słuszna, ale intencyjnie piękna i godna jednak pochwały, bo czysta w naturze. Tylko że potem niestety odchodzi się od ideałów albo robi za jakieś postrzelonego szalonego skrajnego idealistę. Ale tam gdzieś też da się znaleźć rozsądny środek tylko popróbować trzeba... A w świecie aż tak straszliwie zakłamanym to aż czasem odechciewa się wszelkich prób...

@Marek.zak1 Marku a wiesz jakie biznesy ludzie trzepią co z korporacji uciekli! @Migrena Jak zwykle metafory pierwsza klasa, masz płodny i niczym nie zawładnięty umysł, a jak byś trafił do korpo to już chyba na sam szczyt.

@Robert Witold Gorzkowski dzięki Robert za wpis. Dla mnie zawsze kunsztem najwyższych lotów będzie" Walc kwiatów" Czajkowskiego". Niespotykane metrum dla walców- zwyczajowo jest3/4 - tu 5/4. Tak- to nie zwykli ludzie wywołują wojny- zwykli ludzie muszą cierpieć- wiem o tym, że tam nie wolno mówić nawet o zabitych- matki muszą w ciszy opłakiwać. Dzięki A "Matka Gorkiego, Jesienin, Rachmaninow. Na krótko przed sankcjami widziałam "Jezioro Łabędzie" Coś pięknego

Cколько же иметь надо смелости чтобы будучи никем оставаться собою. Stukot maszyny do pisania słów już nie zagłuszy gdy chodzę po gazetach napełniam głowę prozą tak jak ją buty widzą. Nikt na nią nie czeka I znów inwencja twórcza kopie krwistym butem leci proza po horyzont spraw dawno przebrzmiałych przybite wersy krwawią myśli. Nikt na nią nie czeka. Szukam prostego człowieka on odczyta z ust otwartych chlebem powszechnym pachnących świeżość strof odbitych w lustrze despotyzmu. Nikt na nią nie czeka Obrazy zaklęte w przestrzeni na wadze chaos miast spokoju czemu niesiesz stos rękopisów na makulaturę reżimu. Nikt na nią nie czeka I cóż z tego że ja potrafię bądź umiałem pić gdy mój talent tylko z sukcesem chciał iść w parze prostych tekstów na pokuszenie. Nikt na nią nie czeka Powstali z upadku artyści ciasno wypełnili pokoje wypychają moje konanie poza nawiasy społeczeństwa. Nikt na nią nie czeka Każą pisać wzniosłe strofy tłum za nawias nie wyskoczy i „przepili gady, Rosję!” znów za lalkę cena wzrośnie. Nikt na nią nie czeka Kiedy spiszę wszystkie treści głową dotknę nóg podstawy żołnierskiego stanu buty od podszewki świat zatruty. Nikt na nią nie czeka Kocham kraj i jego ludzi różnorodność nieustanną czemu stawiasz mi nad głową hegemonię niedowładną. Nikt na nią nie czeka Spakowany w trzy walizki został parking aut sportowych i szoferską rękawicą macham brzozom pól Rosyjskich. Wymieszane wspomnienia rosyjsko polskie. Dziś raczej nie do uwierzenia, ale nadal prawdziwe. Ileż trzeba mieć odwagi będąc nikim pozostać sobą. Haiku napisałem po Polsku i Rosyjsku. Po Rosyjsku niestety nie zmieściłem się w Haiku.

@Berenika97 Ależ przecież spójmy z drugiej strony, jest rodzaj gry to i obie strony się bawią i bywają zadowolone, a jak gry zupełnie nie ma to albo obrażeni albo wielka wystygła obojętność, co być może jeszcze gorsze..

Mikrokosmos pe-ka-pe wlecze się nocą pasażerka naprzeciwko czyta pismo science-fiction co chwilę w chustkę bulgocząc za oknem gwiazdy miliardy migoczących drobin z jej nosa 🤧

@Annna2 Trochę wyjdę na miłośnika poezji i prozy rosyjskiej, ale wychowałem się w czasach kiedy literatura rosyjska i spektakle teatralne były na porządku dziennym. Generalnie zgadzam się z głosami że: trudno się ją czyta w czasach inwazji tym niemniej ja czytam bo to w Rosji nie nowość. Pierwsza fala emigracji miała miejsce w 1917 roku. Kraj opuścili np. Iwan Bunin i Władimir Nabokow, Arkadij Awierczenko, Aleksiej Tołstoj, Aleksandr Kuprin, poeci Marina Cwietajewa, Konstantin Balmont, Zinaida Gippius i wielu innych. Podczas drugiej fali emigracji, wyjechali Rodion Bieriozow, Walentina Sinkiewicz, Gleb Glinka i inni. . Podczas trzeciej fali emigracji w latach 70. i 80. Józef Brodski, Aleksandr Sołżenicyn a później Siergiej Dowłatow i Wasilij Aksjonow. W latach 90 – jak to mówią czwarta fala wyjechali między innymi Renata Mucha i Władimir Batszew. Ja napisałem wiersz o prozie Dowłatowa chyba dzisiaj go wystawię (Trochę trudny bo trzeba znać jego twórczość, ale nie będę płakał jak ktoś chce to przeczyta). Ciekawy temat wybrałaś Aniu, bo ludzie z gruntu nie są źli. Ja kiedyś wystawiałem się nieraz w Moskwie ze swoją firmą i kontakty mam jeszcze do teraz nie wszyscy są fanami Putina tylko za wszystko grożą potworne kary.

wiatr zakochał się w nadziei pisał dla niej wiersze o tym jak piękne są noce mówił do niej słodko dotykał chciał by czuła jaki jest delikatny że umie pieścić wiatr był tylko wiatrem lecz dla niej stał się kochankiem który dobro wróży bo ma w sobie coś co jej nie wstydzi jest jak lekarstwo które nie boli wiatr i nadzieja dziwna para która sobą nic a nic nie wstydzi

uwierzyłbyś w porę dwóch słońc alizarynowy horyzont ponad gdy mam tylko śpioszki z nocy zropiałe marzenia w kącikach oczu uwierzyłbyś w sierpień we mnie w krwi i w kości gdy za oknami z krwi i kości jesień zziębnięte dłonie i popękane usta uwierzysz gdy jeszcze senna półprzypuszczalna zanim się wyklaruję sącze ci sny przepuszczam @Roma @Alicja_Wysocka nie zdążyłam Ci wczoraj podziękować za komentarz, więc dziękuję teraz tutaj :) Usunęłam niechcący wiersz, dlatego wklejam ponownie. Za wcześniejszy odbiór wszystkim zaangażowanym bardzo dziękuję :)

Bardzo dziękuję za odwiedziny i dobre słowo. Również pozdrawiam.

Witam - dokładnie tak jak napisane w komentarzu - dziękuje - Pzdr. @Andrzej P. Zajączkowski - @Adam Zębala - @Konrad Koper @Rafael Marius - dzięki -

schylone wierzby spłukują lato z włosów pieni się burza *** wicher przegina bzy kursywą pisane zbyt giętkie kości

@Rafael Marius - dzięki -

@JWF O!, to ciekawe co tu piszesz. Na początku sama klikałam "dziękuję", bo myślałam, że tak trzeba. A tu się okazuje, że "dziękuję" nie ma wartości. Trudno to zrozumieć. Przestałam to robić, bo zauważyłam, że nikt nie dziękuje, tylko klika w serduszka. Przepraszam wobec tego wszystkich, którym "wysłałam puchar".