Cała aktywność

@Migrena Wiersz imponujący swoją treścią i przekazem. Interesujące porównanie ciszy do wspomnienia.

@Gosława Uwielbiam takie wiejskie klimaty. Pozdrawiam. :)

@Robert Witold Gorzkowski podobają mi się Twoje skojarzenia. Dziękuję :)

@huzarc pochwała dla ciebie.

@Wiesław J.K. łąki kojarzą mi się z sielanką ze swobodą i wolnością. Bardzo dobry sentymentalny utwór.

@huzarc dziękuję

Ból Prosto do duszy I bicie serca W uszach Światło w tunelu I ktoś na końcu Nie boję się śmierci!

@Robert Witold Gorzkowski Z takim przekonaniem nadzieja przybiera żywotniejszy sens.

@aniat. Hołd dla jarzębiny i dlaczego nie! Jarzębina, a zwłaszcza jarzębina czerwona zawsze będzie mi się kojarzyć ze znanym polskim filmem wojennym: "Jarzebina czerwona" z Andrzejem Kopiczynskim w roli głównej. Pozdrawiam.

Pan Hilary, w mieście Bile trzyma lwy i krokodyle. Do domu powraca, nimi się otacza... Wierząc symbolicznej sile.

@huzarc Puenta sama mówi za siebie. Wiersz ukazuje w skrócie niedoskonałości ludzkiego prawa i zachodzi pytanie, czy prawo będzie kiedykolwiek doskonałe. Jedno jest pewne, prawda zawsze na wierzch wypływa. Pozdrawiam.

@Migrena Ciekawi teraz czy po lekturze wiersza znajdziesz ochotniczki do tańca. Pozdrawiam serdecznie 😎 P.S. No nie, co ja gadam, przecież już dwie znalazłeś hahahahaha @@@@@@@@@@@@@@@@@

@Migrena Dziękuję Jacku, tak trudno usunąć z pamięci takie nadprzyrodzone chwile. @violetta to fajnie Violetto :)))

Kosa zmiatała ta im za sok. Kartofel; to kwaki, zgrabki, bar gzika w kotle, fot - Rak.

@Wiesław J.K. ją spędzam codziennie dni na łąkach:)

Ot, nokaut, a tu 'akonto.

@Wiesław J.K. Twój wiersz to pochwała dziecięcej wyobraźni, która w pięknie natury (łąkach) odnajduje swój raj i nadzieję na przyszłość. świetny, ciepły wiersz !!!

@Robert Witold Gorzkowski niezwykle kondensowana poezja religijna o charakterze niemal epigramatycznym. wiersz ten jest głęboką medytacją nad naturą Zmartwychwstania. nie chodzi w nim o cud fizyczny, ale o zmianę ontologiczną. zamiast po prostu pokonać śmierć, Zmartwychwstały wyrzucił ją ze swojej istoty, czyniąc ją zewnętrznym i pustym atrybutem. ta nowa, wolna od śmierci egzystencja została zaoferowana czlowiekowi jako nieustające współistnienie – obietnica wiecznej komunii. to wiersz o triumfie nad skończonoscią. to co Robercie napisałeś ma taką wagę, że trudno mi to opisać słowami. jesteś pięknym człowiekiem ! jesteś wielkim poetą !

Ada ryby łowi, i woły by rada.

Łąki jak krainy marzeń wydeptują ścieżki snów do ponadwymiarowych baśni Andersena nieskażone dziecięce serca szczere i prawie anielskie odczuwają tam ducha utraconego Edenu jak dywany szmaragdowej urody upiększają umysł wielobarwnym kwieciem dziecięcego krajobrazu z perspektywą urzeczywistnienia ***************** Wiersz zainspirowany opowiadaniem Dekaos Dondi pt: "Łąka".

@KOBIETA mogą być i rajstopki, takie są fajne, miękki:)

@violetta dobrze, że tylko apaszkę …nie rajstopki 😉 żyj sielankowo 😉

Wyszedłem z grobu; choć bardziej to on wyszedł ze mnie. Zatrzasnął wieko Od tej pory nasze życie będzie nieustającym współistnieniem.

@Migrena Senny i nostalgiczny…:) jesień to tylko stan duszy…stracić coś by zapamiętać, na zawsze … pięknie Migrenko :)