Cała aktywność

@Waldemar_Talar_Talar W 1939 roku jesień zapukała do drzwi kolbami... takie skojarzenie.

@iwonaroma No coś w ten deseń :)) @Berenika97 Bo to może ogólnie chodzi o umarłe teksty? Wiesz zamęczone normalnie :) Nie wiem. Pozdrawiam.

@Alicja_Wysocka i co ja mam Alu odpowiedzieć :))))))

@Migrena Berenika przyjdzie, pewnie za chwilę :)

@Florian Konrad Trzeba się mocno kochać, żeby przetrwać własne wybuchy :)

@Alicja_Wysocka Alu. faktycznie fizyka nie posiada "serca" w sensie emocjonalnym, ale w sensie filozoficznym ma wiele atrybutów, które czynią ją wyjątkową dla naszego rozumienia świata. Fizyka dąży bowiem do odkrycia najbardziej fundamentalnych praw rządzących wszechświatem. Fizyka to dla mnie ciemna magia......ale Berenika, per procura, mogłaby o tym powiedzieć wszystko :) dziękuję bardzo :)

@Alicja_Wysocka dzięki Alu

@Toyer bardzo dobry wiersz, rozumiem go i czuję pod skórą każdy wers. Taki mój...

@Waldemar_Talar_Talar Tak Waldemarze, uśmiecham się, bo ona do mnie także. To taka dobra dłuższa znajomość :)

@Annna2 Po takim „szcz” to i język się musi przeciągnąć jak kotek. Świetne! Zrobiłaś z głosek kabaret z klasą. W sam raz na ćwiczenie dykcji.

@Migrena Jakbyś rozebrał miłość na atomy, a potem każdemu nadał imię. Z tych cząstek powstał nowy świat - cięższy, ciemniejszy, prawdziwszy. Gdyby fizyka miała serce, pewnie tak właśnie by tęskniła.

@andrew pięknie

Zgadza się. Mój poprzedni komentarz mógłby być tego dobrym przykładem. Było w nim tyle błędów, że musiałem go przeedytować :). Wszystkiego dobrego.

@Migrena To wiersz imponujący skalą — ambitny, metafizyczny, niemal kosmogoniczny w tonie. Tekst po język filozofii, fizyki i mistyki, by opowiedzieć o czymś bardzo ludzkim: tęsknocie po utracie, ale czyni to w sposób monumentalny, z rozmachem i świadomością formy. To jeden z tych tekstów, które nie opisują emocji, lecz tworzą cały wszechświat zbudowany z niej.

@andrew To wiersz, który bardzo porusza swoją prostotą i ciepłem serca.

Dziękuję wszystkim Państwu za tak miłe słowa.

Marek... ostatni wers, zaskoczył.. :) ale koc z księżycem... :) jej, chyba wystawię na noc, może księżyc przysiądzie na moim. Dorbej jesieni życzę.

Przyjemna, sympatyczna, jesienna treść.. :) Waldku... nie chciałbyś dać tych dwóch słów, w liczbie mnogiej. tj... liści i mgieł.. (?) Pozdrawiam jesiennie.

To wiersz o miłości jako stanie po końcu świata – uczuciu w czasach, gdy estetyka i moralność są pojęciami martwymi.

,,Wszyscy są braćmi,, Flm 9b-10 niebo nad nami równo obdarza pięknem wśród traw liczne kwiaty chwasty sprzeczają się o swój kawałek podłogi zdobywają dostęp do słońca przepychają się niby chaos ale robią to bezkrwawo a my zachłanność potrafi I zabijać wojny zbrodnie świat świat i Bóg czeka bądźmy braćmi nie od święta wyobraźmy sobie jaki będzie świat Jezu ufam Tobie 10.2025 andrew Piątek dzień wspomnienia męki I śmierci Jezusa

@Simon Tracy... mam podobnie, ale nie zawsze, ufff.. z zaszlochać... jest nad czym. Dziękuję. @andrew... naturze jak najbardziej przystoi strojenie się kilka razy w roku... :) Dziękuję. @Gerber... wszystkim... strojnisiom.. kiedyś to się znudzi... :) oby. Miło, że byłeś. @Migrena... chciałam, żeby troszkę zabolało w puencie... :) Dzięki za koment. @Marek.zak1... @viola arvensis... można i zaśmiać się, mnie się także zdarzy, na ulicy, ale nie w głos, bo bym może w 'epetynę' dostała..:)) Dziękuję za odniesienie. @violetta... chyba najdłuższe... :) pasowało mi tutaj. Hej Viola. @Gosława... zgodzę się ze słowami, nie wszystko złoto, co... :) @Alicja_Wysocka.. a jest.. Lustrosława.?. jeśli, mogłoby być. Dla mnie idealne, jw. Dzięki Ala. @Annna2.. dziękuję za odniesienie o październiku... :) Aniu, dygam. @lena2_... o to obnażenie mi chodziło. Miło, że wpadłaś do mnie. @Waldemar_Talar_Talar... fajnie, cieszę się, że tak... :) Dzięki Waldek. @Wochen... dziękuję. Bardzo, bardzo.. Wam dziękuję raz jeszcze, za każde słowo. Ślę pozdrowienie. Jacek, Berenika, Wam nie teraz... sorry.

@Florian Konrad To wiersz o miłości jako stanie po końcu świata – uczuciu w czasach, gdy estetyka i moralność są pojęciami martwymi.

tak wiele osób stwierdziłoby (łamane na: wycharczało), że nie powinno nas być, że "razem" oznacza radioaktywną pustynię, poemat zakończony młotkiem, nie puentą. a nasza miłość jest światotrwała, ozoroodporna! i tak bardzo cierpię, gdy się prztykamy, świat zdaje się być latarnią magiczną, do której ktoś zwymiotował, powietrze kamienieje, a wszelkie rzeczy materialne idą w grudki. i dławię się tym granulatem. dobrze, kończę wspominanie nieprzyjemnego. wolę zanurzyć się w kwiatostan. a wrogom naszego Uczucia szczerze życzę, żeby byli jak Benny Hill. tacy zabawni? nie, zostali znalezieni kilka dni po śmierci, rozdęci i sini.

Niesamowicie głęboki i osobisty wiersz osiadły w tematyce w której i ja sam się lubuję. Ostatnia i pierwsza zwrotka urzekły mnie szczególnie bo doskonale wiem co to znaczy błądzić w tym labiryncie.

@Annna2 Dziękuję ^^