Cała aktywność

@Nata_Kruk ciekawy bardzo i niebanalny

@infelia poruszający bardzo A życie tak kruche jest- i nie ma z życia powtórki

@Duch7millenium smutne, jakby nie było już nadziei

@janofor Rozdziobią nas kruki i wrony- ale Twój wiersz nie niepokoi. Jest zastanowieniem. Piękny

@andrew kocham morze.

@JWF ładnie

@Andrzej P. Zajączkowski, @Rafael Marius dzięki

@Alicja_WysockaProszę uprzejmie! Zdjęcie usunąłem, bo raczej nie pasowało. @Alicja_Wysocka Czy dobrze zrozumiałem Alicjo, czy ten człowiek odszedł do krainy duchów...

@Nata_KrukDziękuję za szczerość! Tak, cały wiersz to intencyjna rymowanka, a wierszyk ten to ekspresówka, że tak powiem. Pozdrawiam.

morze rozjaśnia myśli kiedykolwiek zbliża się nicość zawsze jest balsamem nie zasłania minionego czasu karmiło dawało duszy natchnienie było snem i życiem długo bardzo długo teraz spotkamy się aby wspominać widziało i śmierć 8.2025 andrew

Daję serduszko za zaglądanie w oczy poziomkom.

@UtratabezStraty Agnieszka coraz bardziej przypomina mi kogoś, kto w więzieniu czuje się... na miejscu. Jest ciekawa, błyskotliwa, zorganizowana i nawet w drewniakach potrafi być damą z humorem. Mam dziwne przeczucie, że jeszcze coś „odwali” - nie po to, by się zbuntować, tylko żeby zostać tam na dłużej... może nawet z własnej woli? Ciekawe, co się z niej jeszcze wyłoni. Czekam i pozdrawiam :)

@Berenika97 @infelia Dzięki :)

@melorymy Czy to śpiewa AI ?

Taki żart sytuacyjny, będzie chyba najlepszym komentarzem. Udanego tygodnia, pozdrawiam!

Z jastrzębiowatych - Bielik z Węgorzewa pannę przygruchał gdy pięknie śpiewał i teraz miast latać on gniazdo zamiata jaja wysiaduje - bo teraz tak trzeba

stąd do wieczności nagi i martwy zbieram grosz do grosza cegiełka do ciegiełki czy powstanie z tego złoty kopiec wielki? galaktyka srebrzystym woalem okrywa moją rozpaloną głowę modrzewie się śmieją do stokrotek a w matecznikach niedźwiedź w ryk zamienia nieznaną mi mowę Wanad. Bizumt i german. traktory zdobędą wiosnę ! towarzysz Lenin się śmieje że Birkut rośnie i rośnie.... ponad 300% normy!

Iskiereczka W epoce krzemu każdy z poetów żył w awatarze i swoje robił. Jeden wyłupiał oczy o brzasku. Drugi o wstędze Fobosa w lasku soficką strofą gadał nieśmiało, trzeci miał chrzciny co roku w maju. Była i Prima i Złotodajka. Były miliony za tytuł — bajka. I było wszystko, o czym wyśnicie, aż w drogę zebrał się i właściciel... 🌼🌼🌼 Jesień Orzech się znowu przysposabia. Kot w trop za liściem, który spada. Pasikoniki, ćmy obfite odławia jeszcze z apetytem. Jabłuszek ledwie tylko parę. Jeże być może zmienią danie. A ja się trzymam tak na słowo, że pisać wiecznie mam dla kogo.

@violetta... nasze winy, jako i my odpuszczamy...

@infeliaMasz rację - mój jest mroczny, nie ma w nim nadziei. A Twój niesie nadzieje. Łączysz intymne doświadczenia ("tajemnice pocałunków i uścisków") z uniwersalnymi obrazami natury. Świetne metafory - "światło miękko tańczy z mrokiem", "kropla rosy drzemie, prawie chrapie". Piękna ta odpowiedź.

@Berenika97 To spontaniczny wiersz w odpowiedzi na Twój utwór "Pod ziemią". Cholernie mroczny, przygnębiający i robiący wrażenie.

@Somalija to wiejski chłopak, na wsi pozostanie:) gdyby był piękny, to by miał piękną kobietę:) ja to jestem próżna trochę i kapryśna :)

@infelia Zbudowałaś ciekawy wiersz o zmieniającej się atmosferze - od melancholijnego początku, przez obrazy przeszłości ukrytej w "kropli rosy", aż po nadzieję poranka. A życie, mimo swojej kruchości, wciąż rodzi "nowy taniec, nową pieśń". Bardzo ładny.

@Marek.zak1 dzięki @Alicja_Wysocka po co patrzyć się w kałużę jeszcze wyjdzie jakaś żaba a gdy patrzę trochę dłużej to się wdzięczy niczym baba czuję że mnie kokietuje weź pocałuj tu mój pyszczek jam królewna możesz ulec nie ulegnę oczywiście żabie udko ponoć smaczne tak jak żabojady mówią ja cię żabko to zostawię może kogoś zdołasz uwieść :)))

@violetta Włodek jest piękny, będziesz żałować 😉