Cała aktywność

@violetta To jest instynkt kulinarny wywodzący się z regionu nie do podrobienia. Mama pielęgnuje tradycje.:)

@UtratabezStraty 🌻@Annna2 🌻

@huzarc Zaborczość cywilizacji w sprzeczności interesów. Dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

@Amber moja mam jeszcze robi, ale nikt takich smaków nie odtworzy :)

@Berenika97Dziękuję i pozdrawiam:) @hania kluseczkaBardzo dziękuję za konstruktywne uwagi. Co do dłuższej przerwy, to domyślałem się, że powinna być, tylko nie miałem wyczucia co do jej długości i stąd chyba pomysł z kropkami, żeby czytelnik podążył tokiem myśli autora :)) Pięknie dziękuję i pozdrawiam:)

@Berenika97 Twój wiersz jest nastrojony jak instrument, wybrzmiewa w nim prawda z delikatnością poezji. Pozdrawiam serdecznie.

Boguś Bodzio Bogusław nieważne jak leci ale zawsze podobnie urodziny coroczne lecz rok w rok inne przecież

spocona mrówka ciężki owad jak piórko

@violetta Niepowtarzalny smak niełatwy do odtworzenia. Pozdrawiam serdecznie. @Berenika97 Twoje komentarze to prawdziwe rzemiosło. Czytając je, można odkryć wiersz na nowo. Pozdrawiam serdecznie.

Wiersz o bardzo ważnym temacie, czyli o ślepym zaufaniu do takiego, czy innego wodza. Można to też szerzej ująć, że chodzi o instynkt stadny. Bo nawet ludzie, którzy uważają, że nad nimi nie ma żadnej władzy, mogą mimo to ślepo podążać za jakąś grupą.

Słońce zachodziło nad Itaką Posiwiała broda Odyseusza skrywała Usta wykrzywione w grymasie samozadowolenia Wspomnienie Penelopy odmierzało mu odległość do celu A im bardziej zapominał uśmiech Tej przecież najpiękniejszej ze wszystkich dam Achai Tym bardziej wydawało mu się, że błądzi w poszukiwaniu domu Pierwsze gwiazdy spoglądały na niego z nieba Jako doświadczony marynarz znał przecież ich układ Wskazywały na to, że to naprawdę jego dom Bogowie się zlitowali Penelopa jednak przymierzała już nową suknię ślubną Przeszło dziesięć lat od wojny minęło Porzucono nadzieję na jego powrót Królewskie sztandary powiewające na okręcie Odysa Zatraciły swój stary majestat Zamiast tego: podarte przez harpie zwisały luźno na maszcie Bo noc była dość skąpa w wiatr Statek kołysał się powoli na wodzie Ale nieuchronnie zbliżał się do portu Wrzawa powstała wskutek nowego przybysza Rozbudziła królową pogrążoną w śnie Obawiała się jutra, więc wolała spać Obudziło ją jedynie wspomnienie męża Który wracał do domu późnymi godzinami Z narad wojennych i wypraw, które Zawsze stały pomiędzy nimi Jednak dziś, wyskoczyła boso z łóżka By spojrzeć, ostatni raz, przez okno I przekonać się raz jeszcze, że to nie on Najmężniejszy z mężów Itaki Umarł błądząc na krótkim odcinku między Troją, a domem Brodaty Odys w podartych szatach przybił wtedy do portu Uśmiechnął się, lecz jedynie na chwilę Bo mina mu zrzedła, kiedy nikt go nie poznał Wezwał imienia Penelopy Jednak uznano go za szaleńca Głos mu się zmienił Włosy mu urosły Broda zakryła mu ładną twarz Stare ciuchy, które wyszły z mody przed dziesięciu laty Zdradzały, że nie przybył z tej epoki I sugerowały, że z bogami ten nie ma nic do czynienia Nawet sprawiedliwy trybunał żony go nie poznał Musiał udowodnić kim jest Odys - Przed strażnikami portu Przed Penelopą Przypomnieć sobie Co to znaczy być królem Wyplutym przez morze.

smutne dziś drzewo liścia ani jednego nudzi się wiatr

Nie mówi się wcale 😉, choinkowe pozdrowienia 🎄🎄🎄🎄

-Mistrzu, co mam czynić, bo mam wilczy apetyt, ciągle jem i nie umiem z tym walczyć niestety. - Moim zdaniem nie ma na to lepszej metody, zanim do stołu siądziesz, wypij kwartę* wody. Ona brzuch ci wypełni i mniej wpuści jadła, jak będziesz w tym niezłomny, pozbędziesz się sadła. Kwarta = 0.94 litra

@andrew wolność jest w nas

jesteśmy na smyczy nawet tego nie widzisz nie obraża to płynięcie nurtem jak ścieki jest na topie cytujesz tv wodzów jak mantrę zgubiłeś siebie dawno a świat świat się przygląda czeka może go zauważysz oby nie za późno 12.2025 andrew tak kiedyś popłynął nurtem wodzów naród niemiecki,rosyjski… Nie Hitler, Stalin mordowali , a ich wyznawcy .

@Berenika97 Walka o przetrwanie gatunku. Pozdrawiam. :)

Dałem wam szkołę i hotel, katechizm i mundury, generator i szpital, uśmiech i antybiotyki. Przyleciał nawet aeroplan i przywiózł dziennikarzy, zrobili wam kolorowe portrety zdrowej bieli waszych zębów. Czego jeszcze chcecie w tej głuszy bez historii, ale z żyzną ziemią, brzemiennie cenną rudą?

miłość to nie fałsz to czysta prawda która umie kochać tulić śmiać się i płakać miłość to nie grzech ona zawsze rację ma jej cienie zawsze miłe umieją marzyc i śnić tak moi mili miłość to wiara i nadzieja jest światłem które ozdabia świat

Budzę się — nie wstaję z łóżka, tylko słucham, jak dzień przegląda się we mnie niczym w zmatowiałym lustrze. Kawa i prochy — za wszystkie przeżyte lata. Samochód czeka pod domem jak milczący świadek zobowiązań. Chwila samotności — która dziwnie cieszy. Spojrzenie w niebo: ptaki, obłoki, obietnica spokoju. W domu gitara,sto wierszy w niedokończonych szkicach. Łódka, wędki pochłonięte przez pętlę czasu, co zawsze wraca, ale nigdy w tej samej wersji

Kochani, szukam wiersza, który znalazłam w tym roku zupełnie nie wiem jakim cudem. Napiszę wszystko, co pamiętam. - Strona internetowa, na której było więcej wierszy autorki - Wiersze były spisane na stronie jeden pod drugim - Każdy dotyczył konkretnego miesiąca i prawdopodobnie imienia (osoby, która w danym miesiącu obchodzi imieniny) - Dużo motywów roślinnych, wymieniane konkretne kwiaty - Na kwiecień było imię Marek - w tym wierszu autorka pisała o jakimś spotkaniu z Markiem, które odbyłoby się w przyszłości To niestety wszystko co pamiętam :( Czy ktoś kojarzy taki motyw?

@Berenika97 🌻@bazyl_prost 🌸 @Waldemar_Talar_Talar 🌻

@Poezja to życie Magiczny !! Egzystencjalny...

@KOBIETA Podwijam rękawy.

Dzwony Schrony Kilofy w ruch! Nacisk! Para! Buch! Człowiek wychodzi! Uff!