Cała aktywność

@Deonix_ Dość oryginalnie. Pozdrawiam.

@Nefretete Oryginalny limeryk. Zainspirowana również napisałam taki "chudziutki" limeryk, choć łatwo nie było. Pizdrawiam.

drogi autorze rolę tu przerobię to pranie mózgu ja narzucę Tobie zaraz coś sklecę wręcz z kilku metafor (u ciebie ich brak) no co Ty na to słowa związane rymowanym czarem złożyły się w strofy i to nie za kare wzrosło libido spragnionych synapsów byś sobie dumał i patrzył i patrzył :))

@Berenika97 przepraszam za klimaty :) Dziękuję Bereniko. @MIROSŁAW C. Wiem, wiem .....chodzi o rosół :) Dziękuję Mirosławie.

@Jacek_Suchowicz Oczywiście, że byli samoucy w sztuce. Wielu nawet. Niektórzy wręcz zawojowali świat artystyczny. Poezję znam nie najbardziej, w prozie Wiliam Wharton chociażby. W malarstwie proszę bardzo Gustav Klimt. Faktycznie świat poezji znam nie najbardziej, wiesz dokształcam się, ale to powolny proces, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że byli poeci co zwyczajnie czuli pisanie, metafory, rymy, rytm. @Jacek_Suchowicz Zresztą Jacek wystarczy tylko spojrzeć jak wielu artystów, poetów również patrz Wojaczek, taki przykład z brzegu, nie ukończyło żadnych artystycznych kierunków studiów.

@Leszczym zjawiskowo zdania nie podzielam najpierw odpowiedz sam sobie na pytanie: Czy istnieje poeta samouk? :))

Jesteśmy momentem, ale warto ten moment dobrze wykorzystać, zwłaszcza jak się ma z kim. Pozdrowionka.

Umysł (na szczęście) zachowuje te wesołe chwile, ale patrząc realnie młodość to znaki zapytania, niepewność, szukanie własnej drogi życia, zagubienie, stresy i odrzucenia i mnóstwo pracy. Niczego nie żałuję, jak śpiewa Edith Piaf, ale nie chciałbym do tego wracać. Czy obecnej młodzieży jest łatwiej, wątpię. Serdecznie pozdrawiam

@Jacek_Suchowicz Ogólnie jestem zdania, że każdy, ale to każdy jest w stanie napisać dobry tekst. To może być też odbierane za nieskromność, to inna sprawa, ale jest ogólnie wiarą że można, bo sądzę, że naprawdę można.

Uważaj czytelniku bo tutaj cię zaskoczę czytam w twoich myślach właśnie teraz to robię moje myśli są już twoje to jest magia słowa na telepatii polega pisana mowa jak już się domyślasz to działa w obie strony czytasz te rozważania prosto z mojej głowy gratuluję jesteś telepatą! jednak mam większą władzę to ja decyduję o tym co wewnętrznym głosem mówisz w sobie czytanie to myślenie o tym co ktoś dyktuje teraz pranie mózgu tym oto tekstem ci robię

@Leszczym zjawiskowo:)) mój kot miał ikrę - dawno zeżarł jak wymoczonego dobrze śledzia wśród na są twórcy i odtwórcy tym drugim też się coś przytrafia to zjawiskowa jest ratafia :))

uplatasz z deszczu tańcem piosenkę tysiące kropel przytulasz zwiewnie wciąż roztańczona magicznym miejscem wyśnione rytmy pląsasz najchętniej chociaż w kałużach czasem pokrętne dźwięki co ranią nawet wredniejsze narasta dźwięczny tuptania tętent błękitny diament wzmocni zapewne na rozedrganej jeżeli zechcesz chmury deszczowe tobie uległe sił ci dodadzą i rytmów jeszcze uparcie nucisz i to jest pewne choć czas upływa wolniej lub prędzej w chcianym ogrodzie marzeniem jesteś barwą malujesz to co zaczęte gdzie twoich śladów jest coraz więcej tam kwiaty tańczą w zaklęciu deszczem radośnie śpiewasz z nimi piosenkę na upragnionej zielonej ścieżce

smutno i chociaż wokół ruch olbrzymi w sieciach na fejsach messengerach człowiek samotny nic nie winien czy ktoś go dzisiaj trochę wspiera ktoś się zatrzyma i zapyta jak tam zdróweczko co się dzieje na klawiaturze kciuk oddycha rozum wraz z ciałem wciąż głupieje powoli mija era książek rozmów kontaktów wspólnych czynów życie społeczne ktoś pogrążył wierzących wiara jeszcze trzyma :(

Kto wie? Pozdrawiam.

@huzarc Zwróciłam uwagę na tytuł - "Okopowa etyka" to jakby skrót myślowy - w dwóch słowach ujmujesz całą złożoność moralnych wyborów. A końcowe słowa: "Zabijam więc jestem, Kocham więc umieram" brzmią jak parafraza Kartezjusza. Ukazujesz paradoks ludzkiej natury w obliczu wojny - jednocześnie zdolnej do zabijania i do miłości, do czynienia zła i do ofiary. Mocne słowa - wiersz bardzo mi się podoba.

Nie pełzła, nie zakradała się — uderzyła jak fala, jak pocałunek. Noc spadła nagle. A ty? Stanąłeś przede mną, rzucając cień jak wyzwanie. Lekkie? Nie — nieodparte, Ciepłe? Nie — palące! Oplotły mój świat, gdy ściany runęły a powietrze się rozsuwało - twoje dłonie jak bluszcz. A we mnie — pękały tamy, wylewały rzeki, gubiłam się w tobie! Wszystko się zmieniło: Dotyk stał się iskrą, spojrzenie pożarem, cisza krzykiem. Świat się łamał, a my — staliśmy w jego środku, kpiliśmy z Chaosu. I co teraz? Teraz tylko ty i ja. Jesteśmy momentem. Nie ma jutra. Jest tylko płomień, którego nie zdoła ugasić czas. A wieczność? Jak przyjdzie - zostaniemy ogniem.

@wiewiur Przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam.

@Kamil OlszówkaBardzo podoba mi się ta część o historykach i traktowniu historii. To tematy mi bliskie. A Twój pogląd o Wiślanach wcale nie jest kontrowersyjny. :)

@Wiesław J.K. Przeszłość nigdy nie jest martwa. Nie jest nawet przeszłością.” – William Faulkner Pozdrawiam.

@Nata_Kruk Pewna Natka jak kruk czarna w metaforach bywa fajna nie bez przyczyny trenuje rymy w wierszach będzie nadzwyczajna :))

@Migrena W tym tekście są, te te... ...co kury niosą :)) Pozdrawiam.

@DziadomirStaroświeckiBardzo dziękuję! :)

@Berenika97 Dziękuję popracuję na tekstem jeszcze

@MIROSŁAW C. A teraz dodam piosenkę, która swego czasu nie wiem dlaczego została nielegalna, bo drapnęli mnie za nią, choć faktycznie nie tylko za nią. @MIROSŁAW C. Bardzo ciekawa i prawdziwa sentencja... @Migrena Dziękuję za wizytę :)

@ToyerPonieważ już wiem, w jakich warunkach powstał ten tekst, to nie będę się zajmować się drobiazgami. Ale Alicja ma całkowitą rację, aby rozdzielić dialogi. Napisałeś niezłe opowiadanie terapeutyczne, świetnie, że je tu opublikowałeś.