Cała aktywność

Dołączę. Z bezalkoholowym, ale pod warunkiem, że zaprosisz świerszcza:)

Ojej zapachniało polityką :( A wiersz o nalewkach, dzikiej róży, światełku w ciemności. Słowa są jak naczynia o różnych kształtach. Napełniasz je swoją duchową mocą, a potem - działasz!

@Annna2 Dziękuję bardzo, pozdrawiam.

I tak nie będziesz wiedział. Liczy się to, jak wiersz w Tobie zaczyna nowe życie... :)

@Berenika97 I jest doskonałym mieszkaniem. Spiżarnie pełne jedzenia, obieg wody nieskończony, światło świeci nam we dnie, a nocą gaśnie. Powietrze i przestrzeń - w sam raz dla ludzi. Z kosmosu jawi się ponoć jak przepiękny, kolorowy klejnot. Tylko ludzie bałaganią i rujnują ten porządek - jak niewdzięczni lokatorzy, którzy zapomnieli, że dom, który niszczą, jest jednocześnie ich kołyską.

@Konrad KoperDziękuję. Zawstydzasz mnie ;)

@Berenika97 ONA jeden z cudów ... u naszych stóp jeszcze nie ta obiecana a cudowna z miłością oddana a my... ... Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

@Zorya Holmes Dzień dobry Zorya Prawda, w życiu dokonujemy przeróżnych wyborów, nie zawsze trafnych. Bardziej chodziło mi o wolność słowa. Dziękuję za obecność :) @Berenika97Mam naleweczek całkiem sporo, kolejne się robią. Nie wiem po co, raczej dla gości. Mieliśmy spory ogród, nic się mogło zmarnować - no i to zostało mi w pamięci do teraz. Wiesz, piwnicy nie lubię, jak byłam dzieckiem, straszyli mnie piwnicą - też mi to zostało. Zdarza mi się prosić sąsiadkę, żeby ze mną zeszła, bo wciąż się boję, a trzeba czasem tam zejść i coś zanieść albo przynieść. Dzięki Bereniko za odwiedziny :)

znów kilka chwil mam na Krupówkach a w dali misio zdjęciami kusi będą na wieczór rzuca krótko a wokół jest niewiele ludzi gdzieś tam bar mleczny tkwi w pamięci wieczorem grzeje z prądem herbatka jutro" Elita" ludzi zakręci a rano wierchy - bezbłędna gratka pozdrawiam "Elita" - wrocławski kabaret

@Berenika97 takie czasyv

Witam - fajnie ze haiku tak zadziałało - miło że czytasz - Pzdr.serdecznie.

Za wesołych i smutnych kwiaty mgłę drzewa za wiatr ptaka i echo miłość uśmiech ba nawet świerszcza Za kamień przydrożny horyzont daleki tęsknotę która błądzi za to co było minęło wschód oraz zachód Lampkę słodkiego wina przy filiżance czarne dziś wieczorem wypiję a co tam niech się cieszą szacunek do nich mam

@Berenika97 ładnie Berenika. A ona matką dla nas ta Ziemia i kołyską dla naszych prochów. 💕

@Berenika97 dzięki Berenika. To super jest! Uśmiechnęłam się. A komary to huncwoty są. Tną. 🌹🌹

Zgadzam się, bo geograficznie Ziemia nie jest w centrum wszechświata, ale dla ludzi jest, czy powinna być, co sie wiążę, ze powinni ją cenić i kochać. M.

Ja lubię proste przesłania bo chcę wiedzieć, co autor ma na myśli:). Pozdrawiam Tak jest, ale nie tak dawno skomentowałem wiersz, po czym napisano, że, jak zwykle, odwracam kota ogonem, Mogło tak być, bo ja bardzo wielu wierszu tu nie rozumiem i mój koment wydał się autorowi bez sensu. Pozdrowionka

Niech wybrzmi słowo ciche, szepczące, przeplecione aksamitną duszą, gdzie marzenia nigdy nie gasną — wiecznie trwają, nieskończone! Nie pomijaj wykrzykników — niech żyją w dni wpisane, jak w książki; nie krzyczące, że czegoś zabrakło, lecz mające litość po kropce, delikatne — jak ciszy oddech. Naucz mnie nowych liter; tamte — już wyświechtane — zużyły się bez pytań, w jedno długie zdanie, przez przecinki wyśmiane. Opowiedz mnie raz jeszcze — stroną nieporwaną, gdzie w ciszy anioł umiera, próbując przepisać życie na historię nową.

Imię bez głosu. Ciało bez granic. Krucha — jak snów porcelana, w mroku zrodzona, z gwiazd, popiołu i tchnienia. W niej śpią korzenie światła, płyną soki życia, jak krwiobieg rzek. W jej oczach odbija się milczenie planet. Gdy ją dotykasz — otwiera w tobie czas, gdy obejmujesz — zasiewa ciemność. Jest kołyską bez dzieciństwa, która nie umiera. Dla ciebie - powrotem w gwiezdny pył. .

@Alicja_Wysocka Piękny, delikatny wiersz! Naleweczki - dzika róża i orzech włoski - jako małe radości, które można sobie stworzyć nawet w trudnych chwilach. Ta metafora "zamknięcia się w słoiku" jest bardzo trafna i wzruszająca. Lubię też, jak subtelnie pokazujesz, że nawet w tej piwnicy, w tej samotności, pozostaje miejsce na nadzieję - zapach róży i światło przez okienko. Jest w tym coś bardzo prawdziwego o tym, jak radzimy sobie z trudnymi emocjami.

@Wochen Napisałeś smutną fraszkę - kontrast między światem kultury wysokiej a brutalnością codzienności. Mimo obfitości pięknych słów w literaturze, w realnym życiu dominuje przemoc i wulgarność. Pozdrawiam.

@Marek.zak1 - Cóż, uczniu, jeśli czytelnik zrozumie utwór źle, znaczy to, że autor napisał go zbyt dobrze! Bo prawdziwe arcydzieło to takie, które każdy rozumie inaczej, a wszyscy mają rację. Pozdrawiam. :)))

@Annna2Fajna fraszka! A na brzegu siadła żaba, co z opinią nie czekała. Kumka sobie - lecz nie cicho: "Ależ z traszki wielkie licho! Wiersze pisze? Toż to sztuka!" "Droga traszko, nie bądź wredną laską! Lepiej ze mną kumkaj w stawie, zamiast myśleć wciąż o sławie. Bo od wierszy i uniesień, lepszy jest - komarowy wrzesień!"

Jaka by nie była, niech trwa wiecznie. Pozdrawiam

@lena2_ Oddałaś całą złożoność jesiennych nastrojów. Szczególnie porusza mnie to zestawienie "pogodnego smutku" - idealnie opisuje jesienne melancholie. Piękny wiersz!

@huzarcSłusznie. Państwo dyktatorskie o cechach imperialistyczno- mafijnych, ze świetnie rozwiniętą propagandą, prędzej czy później zawsze staje się ogromnym zagrożeniem. Pozdrawiam.