Cała aktywność

Czekają drzemią dinozaury krakeny czy wodne węże ?

Te maczugi. Te członki. Te pochewki…

@Berenika97 No właśnie, dzisiaj mam noc z głowy, zdrzemnęłam się ale tylko na pół godziny Może mam za krótkie powieki? Żartuję, jak mi się myśli rozkręcą, to czuję w głowie młynek elektryczny, a każda myśl jest ziarenkiem kawy. Tylko moje ziarenka nie chcą się zmielić. Wypadałoby wywalić to lokatorstwo z głowy, ale dorobiło sobie inne klucze, no i lipa. Mój wiersz poniżej, jest mniej więcej o tym samym. Dzięki za analizę, serdeczności, Duszko :) @Leszczym, Ej, Michał, nie dokuczaj mi, wszystko mnie od wczoraj do dzisiaj drażniło, aż sobie poszłam obciąć głowę - może teraz będzie lepiej :) Do zaś...

@wierszyki W duchu...

@Alicja_Wysocka Ekstra, po prostu ekstra, ekstraklasa :)

@Waldemar_Talar_Talar Stara prawda ! @Konrad Koper Lubię dni których nie znamy, zdobyć świata szczyt... Tam stara prawda !!

@Jacek_Suchowicz Czasami Jacku te kamienie jak ciężar, wielkość, grzęzną w ustach i zamierają nim się staną, a z zaniemówień rośnie pustka rozdzielająca coraz bardziej w zimne godziny, nawet lata słowo do słowa nie dokleisz, w warkocze nie da się posplatać. choćbyś je karmił dostatecznie połową czasu lub trzyćwierci nie złożą sobą żadnej prozy ani zwroteczki w mały wierszyk @Waldemar_Talar_Talar, @MIROSŁAW C., @Migrena, @huzarc, @Berenika97 dziękuję :)

postawił kropkę zamknął wieko czuć śmierć przytulił kropkę uśmiechnął się znowu wygrał postawił kropkę idzie dalej jak to los nie boi się bo wie że jego racja zawsze jest

@piąteprzezdziesiąteDobrze wiedzieć, muszę pocałować swego kaktusa. :) Mam nadzieję, że nie zemdleję. Fajny wierszyk. :)

Cień wszedł bez pukania, rozlał się po mieszkaniu, niczym plama krwi na dywanie. Nie wiem, kiedy wślizgnął się ten lęk — typ z wąsami, w kapeluszu nocy. Ślady po nim znikały w mroku. Wędrował po firankach jak smuga dymu, a na karku poczułam jego wzrok — zimny, ostry - lód na krawędzi. Śledził mnie! Krok za krokiem, bezgłośny jak kurz na podłodze, bezszelestny niczym kula z tłumika. W lustrze odbiły się krople rtęci - błysk jego oczu. Rano zostawił ślady - pióra, trup myszy - zakodowane wiadomości. Czyżby gangster, który nigdy się nie przedstawia? Może stalker, psychopata z bronią i planem zemsty? Dziś wreszcie go zobaczyłam: Mruczał jakby znał wszystkie sekrety, bez pytania przesunął granice mojego spokoju.

Witaj - przykleiło się - poprawiłem - miło że czytasz - dzięki - Pzdr.

@Starzec Wiersz o dwoistości ludzkiej natury - geny niosą w sobie zarówno radość i namiętność, jak i cierpienie przekazywane z pokolenia na pokolenie. "Słowem komplet" - idealne podsumowanie.

@Alicja_Wysocka Piszesz tak prawdziwie o trudności wyrażania tego, co najważniejsze. Świetnie ukazujesz fizyczność tej niemożności - słowa, które "grzęzną, supły w atramencie, ręce zamieniające się w kamienie." Szczególnie poruszające jest to zakończenie - pytanie o czas potrzebny na przemielenie kamieni na pył, na znalezienie sposobu, żeby w końcu przemówić. Często zdarza mi się kasować, to co napisałam, zwłaszcza w mailach do przyjaciół. Pozdrawiam.

@Jacek_Suchowicz czasem łowiłem ryby, ale złapałem moźe 3 gatunki.😂 @jan_komułzykant zawsze brakuje czasu żeby coś nagryzmolić. Takie czasy...😉 @Alicja_Wysocka Już od 30 lat trwa ten cyrk i końca nie widać. Oby wojna nie obnażyła tej fikcji i pompowanego balonika. Jak w 1939 tym.

@Stary_Kredens Ja swoich bohaterów jeszcze nie porzuciłam. Nie mam ich wielu, żyję z nadzieją, że mnie nie zawiodą. :)

@Gosława Dla mnie to wiersz depresyjny. Odczytuje tu głęboki smutek. Opowiada o kobiecie , która na zewnątrz zachowuje pozory normalności. Jednak w jej świecie wewnętrznym w lęgną się i bolesne emocje (myszy). Nie cierpię gryzoni i ten sugestywny obraz z przepastnych kieszeni wywołał u mnie ciarki.

@Toyer To bardzo refleksyjny wiersz o paradoksie twórczości w pozornie pustych chwilach. Świetnie łączysz sprzeczności - "nieważnie ważne", "pusty chociaż piszę więc coś się dzieje" - to bardzo dobrze oddaje doświadczenia czasu i sensu. Czas jako żywa istota - "godziny same ziewają, minuty w grupach śpią, sekundy się nie śpieszą" jest odczuwalny jakby fizycznie, co kontrastuje z pustką, o której piszesz. Czasem to właśnie w tych "nic się nie dzieje" momentach powstaje najważniejsza refleksja. Twoje słowa przypomniały mi pewne tezy, które zawarłam w felietonie o twórczej nudzie. :)

przylgnęła róża do kaktusa piękność do takiego mikrusa spąsowiała i zemdlała lecz dała mu jeszcze całusa 💋💋💋 13 Września obchodzimy Dzień Całowania Chłopaków w Usta

@huzarc Męskość w stanie kryzysu? Sprzeczność między pozorami siły a wewnętrzną pustką i samotnością. Mocne obrazy.

pierwszy lot przed Kim? pierwszy lot przed nim ...

rozpadało się rozpłakało się rozpogodziło się roześmiało się i trwa 🙂

@Deonix_ Dzięki za przeczytanie, ale... Może 10 lat temu taki numer by przeszedł, ale nie teraz, kiedy algorytmy społecznościówek wywęszą wsztstko, co zakazane. A poza tym wiesz, nie wydaje mi się, żeby ktoś normalny przeszedł obojętnie obok info, że za chwilę zostanie pokazany Fiut na chlebie😅 To nie te czasy i bardzo dobrze, bo w necie roi się od psychicznie chorych, z którymi nie powinny mieć kontaktu dzieci. Wyrażenie poznałam w sierpniu i wymyśliłam historyjkę, miło mi, że przypadła do gustu😊 Pozdrawiam.

@Poezja to życieBardzo dziękuję!

Tutaj jest wszystko zrozumiałe, oprócz tej strasznej czcionki... Pozdrawiam.