Cała aktywność

Ta składnia trochę skomplikowana. Ale przecież wyszło. 💆👏📢🤣 Super :)

@Jacek_Suchowicz Każdemu jego szczęście, jego drogą. Jedni szukają w podróży, inni w domu. W tym wierszu kryje się mądrość głęboka, co trafia w sedno, by każdy to pojął.

elipsą ramion mnie okalasz inteligencją mkniesz po prostej wciąż czułość gra na parabolach toniemy już w nieskończoności precz z iloczynem i ilorazem zostawmy sumy i różnicę całkę uwielbiam każdym razem oraz różniczką się zachwycę paluszkiem całki po powierzchni albo po krzywej powędruję splącze macierze jeszcze etyk kto coś zrozumie i kapuje :))))

Anglik przez kanibala na Fidżi uwięziony, Usłyszał po angielsku: "Zostaniesz upieczony"! Białas przerażony trudną sytuacją - krzyknął: "A co ze wspólną cywilizacją?!" - "Przecież nożem i widelcem zostaniesz zjedzony"!

@Alicja_WysockaZ tym umawianiem się tylko żartowałam. Też nie biorę ich do ręki. :)

@Agnieszka Charzyńska Dobra fraszka, lecz jedno w niej mi wciąż dokucza. Bo czyż to, co na wierzchu , o sercu naucza?

@Berenika97 Nie, Bereniko, przeczytałam wiersz Agnieszki i zaraz mi się napisało. Też ich nie lubię, nie wzięłabym do ręki.

@Alicja_WysockaUmówiłyście się na te żaby? W naturze bardzo ich nie lubię, ale we fraszkach sprawdzają się. :))

@kwintesencja Wiersz buduje niepokojącą atmosferę współczesnego życia miejskiego. Odczytuję w nim zmęczenie cywilizacją i pewną bezradność wobec otaczającej rzeczywistości. Bardzo ciekawy.

@Berenika97 Agnieszka napisała o żabie w koronkach, a moja żaba była u fotografa :)

cieplutkie :)

@Agnieszka Charzyńska Dzięki za inspirację, moja żaba była u fotografa.

@Alicja_Wysocka Urocza fraszka, czyta się lekko, a puenta zabawna. Humor, który sprawdza się zarówno dla dzieci (bardzo obrazowy), jak i dla dorosłych (bo ma w sobie nutę absurdu). Świetna!

Wszystko to było Encyklopedie Skrzynki narzędzi Druty i włóczki Kordonki Kredki Dziś gdy zapomnę daty urodzin Wiadomość z banku nieco mnie schłodzi Lady do których Szło się i stało I lepiej aby Się pamiętało Kałamarz z piórem Szorstkie linijki Zegarek ręczny Nawet pamiętnik Autobus który Czasem się spóźniał (Chociaż opinia bywała różna) Wszystko to było i wiersze Brzechwy ------------------------------- Piszę SMS Kochanie Przeżyj

fajuśne, superaśnie się czyta, a ja bym dała kraniec...że nawet w koronkach pozostaniesz...żabą. ale ja tam się nie znam😉

@MIROSŁAW C. Ten wiersz ma w sobie coś głęboko ludzkiego, odczytuję, że to wiersz o przejściach. Szczególnie przemawia do mnie fragment o kobiecie, która "słodką manną sypnie z nieba" - jest w tym coś magicznego. I ta końcowa scena ze spanielem i poduszką ma w sobie taki szczery smutek.

przychodzi żaba do fotografa, choć raz bym chciała wąskie usteczka - ustawię światła, zrobię co mogę i będziesz piękna, uwodzicielska fotograf myślał jakby to zrobić... po czym się zaczął drapać po głowie jest jedno słowo - to konfitura, jak będę robił - to ty wypowiesz a żaba wyschła trochę ze stresu marzy o deszczu, by zaczął padać - jakie to słowo, wiem, coś słodkiego dobrze pamiętam - to marmolada!

@Annna2 Powróciłaś do domu ze swojego dzieciństwa - pełnego smaków, zapachów, przede wszystkim matczynej miłości. Opowiadasz o tęsknocie poprzez ważne dla Ciebie obrazy. Widzę tę scenę: świeży chleb, zapachy wypieków rozchodzące się po całym domu, matkę robiącą znak krzyża na każdym bochenku. To bardzo polskie, bardzo nasze. I ten obraz matki jako "Mateńki najświętszej" - to takie pełne czułości i szacunku. Wiersze w gwarze warmińskiej stają się coraz bardziej zrozumiałe, uzupełniają doskonale niezwykłą atmosferę Twojego domu. Śliczne!

@Roma Roma, trudno mi teraz odnieść się do wiersza, bo przeczytałam komentarze, a sugestie są silne, (zwłaszcza Twój - Autorki). Ale zacznę od tego, że jak przeczytałam tytuł i "Staje naga i czeka aż powiesz jej tych kilka słów? tych tylko dla dorosłych?" zrobiło mi się wesoło, przywróciłaś pewne wspomnienie. Kiedyś moja koleżanka zostawiła mi pod opiekę swoją córeczkę Amelię, 6-latkę. Zaproponowałam czytanie fajnej książki o niani, przyniosłam I tom "Mary Poppins". Amelia wzięła ją do ręki, przyglądała się okładce i stwierdziła, że będzie niefajna. Dlaczego? - zapytałam. W odpowiedzi usłyszałam, że ta niania jest chyba stara, dziwacznie ubrana (ona by się jej wstydziła), i głupia, bo skoro leci, to powinna nałożyć spodnie, wszyscy zobaczą jej majtki i będą się śmiać. A "Superkalifragilistycznoekspialidotyczne" - czy to nie jej magiczne słowo? Kończysz nim wiersz, jakby to był ostatni ślad jej prawdziwej, bajkowej natury. Wiersz bardzo mi się spodobał - wywołał tyle wzruszeń. Pozdrawiam.

@kwintesencjaBardzo dziękuję! 💚 @Jacek_Suchowicz Więc wierzę w siebie mocno, odważnie, bez zwłoki, bo happy end czeka, tuż za zakrętem drogi! @Naram-sinDziękuję za komentarz. Zastanawia mnie tyko o kim myślałeś, pisząc "...potrzeba nam..."? Ale za to zwrot "pisać po bereniczemu " jest wielce intrygujący. Pozdrawiam. :) @Nata_KrukBardzo dziękuję! 💚 @viola arvensisBardzo dziękuję, ale nie wiesz jak bardzo ja podziwiam Twoje wiersze opublikowane w tomikach. 💚

@viola arvensisBardzo dziękuję, masz rację. :) Pozdrawiam.

@Alicja_Wysocka szczęście potrafi nas zaskoczyć swym nagłym przyjściem zda się znikąd szeroko oczy nam otworzy świetlaną zaraz widać przyszłość lecz gdy się głębiej zastanowić przewidzieć co się szybko stanie opadły skrzydła piórka z głowy toż to nie szczęście - pożądanie :))))

fajne - podoba się i zadedykuję Brzechwę: żaba Pewna żaba Była słaba, Więc przychodzi do doktora I powiada, że jest chora. Doktor włożył okulary, Bo już był cokolwiek stary, Potem ją dokładnie zbadał, No, i wreszcie tak powiada: „Pani zanadto się poci, Niech pani unika wilgoci, Niech pani się czasem nie kąpie, Niech pani nie siada przy pompie, Niech pani deszczu unika, Niech pani nie pływa w strumykach, Niech pani wody nie pija, Niech pani kałuże omija, Niech pani nie myje się z rana, Niech pani, pani kochana, Na siebie chucha i dmucha, Bo pani musi być sucha!” Wraca żaba od doktora, Myśli sobie: „Jestem chora, A doktora chora słucha, Mam być sucha - będę sucha!” Leczyła się żaba, leczyła, Suszyła się długo, suszyła, Aż wyschła tak, że po troszku Została z niej garstka proszku. A doktor drapie się w ucho: „Nie uszło jej to na sucho!” :)))

@Jacek_Suchowicz nieoczekiwanie szczęście czasem wygląda jak coś co zgubiłeś a potem znalazłeś i nie wiedziałeś że za tym tęskniłeś ale poznasz bo przez chwilę niczego więcej nie potrzebujesz jest jak wiatr którego nie da się zatrzymać ale można tańczyć dopóki wieje

Żaba, choć wychowana w błotnistym jeziorku, Zamknięta w szarej skórze jak w pryszczatym worku, Stanąwszy przed zwierciadłem, przymierza sukienki, Żółty atłas, zielony muślin, jedwab cienki, Rękawiczki skórzane i białe z koronki, Buciki wyszywane w kwiatki i biedronki. Obraca się przed lustrem, piruety kręci, Rumieńcami ze szminki kawalerów nęci, Wtem lustro przemówiło głosem kryształowym: Możesz zmieniać sukienki modre i różowe, Woalki i apaszki, szale, kapelusze, Jedwabie i atłasy, aksamity, plusze, Ale szczerze ci powiem, choć zabrzmi to słabo, I w koronkach na zawsze pozostaniesz…żabą.